407 resultaten.
Trots
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.184 Toen Rita laatst haar geesteskind kwam dopen
Onder de doopnaam “Trots op Nederland”
Verscheen zij met een kruk in elke hand,
Waar zij maar uiterst moeizaam mee kon lopen.
Het was beslist een vingerwijzing Gods:
De allereerste hoofdzonde is trots!…
Orkest onderhouden
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 236 Het Metropole Orkest is weer gered
Ze krijgen nu, dankzij een herverdeling
Weer ondersteuning en daarmee meer speling
(Tot aan 2020 strijk en zet)
Zulk nieuws doorbreekt voor even het gefoeter
Omtrent ons moeizaam marginaal geploeter…
Niet gezegde woorden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 532 waarom brandt
je hart door niet
gezegde woorden
trekt de rook
slechts moeizaam op uit
zaken die je stoorden
er is geen liefdesstrijd
we zijn het eens over
alles dat je griefde
kom laten we nu samen
verder gaan ik steek
geen nieuwe brand meer aan…
Code
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 894 Pinnig pijnig ik
Die ene hersencel
Overgebleven
Na moeizaam stappen
Vergeten grappen
Die ik maakte
Verdronken oerkreet
Die ik slaakte
Ik sta weer buiten
Bij mijn fiets
Tranen met tuiten
Slotcijfers zeggen mij niets
Ik ga op de
Loop naar huis…
Dichtersleed
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 637 Ik kan de laatste tijd maar geen gedichten schrijven
de zinnen groeien moeizaam in mijn hoofd
mijn hersenpan lijkt soms wel wat verdoofd
en spaarzaam zijn gedachten die beklijven
Maar dit gedicht dat kwam er toch nog wel
hoe traag het denken ook, een speedsonnet schrijft snel…
Gemis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 493 Als alles wat ik liefheb
plots weer verdwijnt
Net als de Zon
die in het water schijnt
Door golven verslonden
in stukken geslagen
Een leegte zo groot
zo moeizaam te dragen
Nu alles wat ik liefhad
er niet meer langer is
Treuren tere tranen
druppels vol gemis…
Grijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 eind november
met zijn trage uren
sleept zich moeizaam
doorheen dichte nevels
blauwe luchten
zijn tijdelijk verdwenen
nachten zijn weer lang
nu heerst grijze kou
nornen weven zilverdraden
in takken van de levensboom…
Nijmeegse Vierdaagse
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 168 Al sjokkend telt men moeizaam af tot vier
Met open blaren op de zere hakken
zit men gênant achter de heg te kakken
Maar met z’n allen heeft men veel plezier
Zie ze daar lopen op hun halve zolen
Het zijn net “achterlijke gladiolen”…
Koude grond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 Hij heft wanhopig zijn handen
vangt het allerlaatste stof
en breekt gedachten af
zijn passen gaan moeizaam
hij hoort alleen nog maar
het gillen en krijsen
van zoekenden naar
een zilveren vogel
verschuift het geluid
hij kijkt nogmaals
omhoog en huivert…
Schaduwkant
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 681 De weg is lang
tussen de afstand
Van leven in liefde
naar de schaduwkant
De weg is lang
naar niet meer
Vrij ongedwongen
geen hartpijn meer
De weg is lang
eindeloos moeizaam
Naar.. zonder jou
een ander bestaan
De weg is lang
van het vergeten
Om verder te kunnen
verbreek ik het keten…
beproeving
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 273 veel leed kan ik
op de beeldbuis
aan mij voorbij
zien trekken
zonder ook maar
een enkele traan
te laten
maar soms zomaar
ergens op een perron
bijvoorbeeld wanneer ik
een duif op één poot
moeizaam zijn kostje
bi elkaar zie scharrelen...
dan heb ik het
weleens moeilijk…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 560 soms komt het weer boven
het zwijgen, de stilte
alleen in de massa
en steeds weer die kilte
de sombere dagen
zwart en verlaten
de leegte was voelbaar
niets meer te praten
een moeizaam verleden
hetgeen mij niet beviel
voorbij, maar niet over
graaft het diep in mijn ziel…
element
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 wanneer de ochtend
wakker wordt
met lome benen
moeizaam opentrekt
de dageraad blozend gaapt
ontwaakt het huis
de stilte van mijn morgen
vult zich met zachte zangen
van licht en lucht
en stromend water
de dag doet één voor één
zijn elementen aan…
element
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 wanneer de ochtend
wakker wordt
met lome benen
moeizaam opentrekt
de dageraad blozend gaapt
ontwaakt het huis
de stilte van mijn morgen
vult zich met zachte zangen
van licht en lucht
en stromend water
de dag doet één voor één
zijn elementen aan…
Schoorsteenroet en kachelpoets
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Voor Jan Haan
Roet dat moeizaam
Naar beneden glijdt
Onbeschadigd zijn gelaat
Vreedzaam z'n blik -
De mens die toch zijn
Medemens het liefste mijdt
In herinnering buurman Jan Haan, karakter in J.J. Voskuils
romancyclus Het Bureau, deel II…
Oi
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 339 Bij een ieder
ver voorbij de jeugd
met een vertrokken grijns
van vergane glorie
de kille mondhoeken
moeizaam opgetrokken
tegen de zwaartekracht
moet staan
een dapper dollend zonnetje
dat zijn omgeving kan verwarmen
dat spelend en ongedwongen
met heel zijn lijf en leden
naar jou schaterlacht…
Boomgedicht
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.599 Traag en moeizaam is mijn ringen
en even moeizaam wen ik aan het snoeien van handen,
de taal die mensen spreken.
Uit mijn hout worden geen goden gesneden,
ook zonder hen wordt mijn hout ouder.…
Lotgenoot
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 5.419 De trage overwinning,
zo moeizaam verdiend.
Ik zie weer toekomst,
bedankt,...lieve vriend.…
Lotgenoot
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 3.337 De trage overwinning,
zo moeizaam verdiend.
Ik zie weer toekomst,
bedankt,...lieve vriend.…
Kabinet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 De start van het nieuwe Kabinet is moeizaam.
De start was al complex, als nooit tevoren,
Het nieuwe Kabinet op het bordes
Weet boven zich het zwaard van Damocles,
Tot tweemaal toe werd zelfs de eed gezworen.
Dit alles kun je zien als dreigend omen:
Als deze club maar door de kerst kan komen..…
Rups of vlinder?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 ' t Miezert vandaag,
Hier en daar wat
Regen, verder op
Een bui - maar
Wat voor weer
Het is in mijzelf,
Hoe de bovenkamer
Er bij staat, nu,
Is afhankelijk
Van veel, maar
Vooral van de
Vraag hoe ik
Naar mezelf kijk,
Vandaag, een in zichzelf
Gekeerd rupsje dat
Moeizaam voortbeweegt,
Of die prachtige
Vlinder die in al…
IV
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 170 Er gaat voortdurend tè veel tijd verloren
Trekt Remkes de formatie toch weer vlot?
Zijn voorgangers tot nu toe vingen bot
Ik zie het binnenkort wel weer ontsporen
Ook zie ik helder in mijn glazen bol
Dat Rutte IV, dat houdt het niet lang vol…
Verdwaald
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.068 Is het allemaal niet zo zwart
dat ze dreigt verloren te gaan
haar hoofd nu totaal verward
vage nevel is waarin ze drijft
breekt haar in duizend stukken
waardoor haar hart verstijft
moeizaam sleept ze zichzelf voort
draait rond in cirkels
hulpgeroep in de kiem gesmoord…
over de brug
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.363 na zijn dood
was hij alom aanwezig
onbereikbaar daar
ze haalde het huis leeg
verkocht het
maakte een nieuw leven
nu zit ze daar
laat de dagen verglijden
in een vroege slaap
neemt moeizaam afscheid
van verwarde dromen
droomt dagenlang van de nacht
en wacht
en wacht
en wacht…
zij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.575 zij heeft een lichaam
dat warm en zorgzaam
misschien soms wat moeizaam
mijn aarde doet beven
zij heeft een geest
die stil en beheerst
er steeds is geweest
sinds ik begon te leven
zij heeft de tijd
die vast zonder spijt
in verleden verglijdt
maar mij jong laat blijven
zij is de vlinder
die zonder gehinder
niet meer en niet minder…
De eerste lentedagen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 342 Een paas lelie doet haar best,
om ook haar plekje te veroveren,
maar het gaat moeizaam,
ze is nog te langzaam.
Het onkruid zoekt schaamteloos,
zijn weg, als ongedierte.
Weg te krijgen, gaat niet,
ze trekken altijd ten strijde,
als je nu wilt of niet.…
niet meer hand in hand
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.299 Ik, zijn vader, en ons kind
De kinderwagen hadden we moeizaam voortbewogen
Ik hoop dat we samenblijven, zei ik
Het was toen dat ik angst zag,
ook in jouw ogen…
Luikjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 114 Vandaag word ik
Maar moeizaam wakker
En kom niet verder
Dan matig bewustzijn
Op een ondergrond
Die stevig en rustig is
Wacht ik op het moment
Dat mijn luikjes opengaan
Waarin zorgzaam zijn
Opgeborgen de woorden
Van rust en vree,
Van geluk en verdriet,
En van overpeinzing
Van hoe ik in mijn
Donkerste duister
Bijna het leven…
Zielsbelofte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 907 In dromen vloog ik
tegen glazen hemelnachten,
zelf geen vrijheid in gedachten
altijd op reis, onvoltooid moeizame vluchten
tot in mijn ziel gebonden!
Als je in je droom
Niet dromen kunt...
Dan is het tijd om uit te breken!…
De hybride ruimte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 58 nat bewogen
de luxe
transparante
gordijnen in
de hybride
ruimte tussen
nevel en mist
waar stilte
gekist lijkt
te zijn omdat
er druppels
memoriam met
afwaterende
geluiden
stromend
afscheid namen
zoals ook het
grijs van het
moeizaam tot
ontplooiing
komend
ochtendlicht dat
al door zon vaal
werd uitgelicht…