Alle inzendingen over Ma Bitter

Ik groet je, lieve ma, en graag wil ik je dochter blijven.…

verderop staan twee wilgen hoe oud zouden ze zijn vast jonger dan mijn broer gisteren gaf ik hem koffie toen hij het alfabet leerde hij spreekt weinig alleen tot mij ik bekijk hem van afstand wat lijkt hij op ma zouden de twee wilgen de taal begrijpen die ma in het vreemde land sprak…

Mijn ma en ik, onze neuzen zijn altijd verschillend geweest. De hare klein en mooi recht. De mijne stevig en krachtig. Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader geeft ma aarzelend toe. Wees er fier op, zei ze. Het is een echte karakterneus. Ja, daar was ik vet mee. Precies dat onderdeel had ik liever van haar gehad.…

onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

Hij is de pa van rosa mariposa En zij de ma van papa's papillon In casa draagt hij immer niente cosa En zegt al vleiend 'si, mi corazon' Niet tegen ma pillon, maar tegen rosa Die zich tegoed doet aan de zomerzon Dat was één stap te ver voor ma riposa: 'Verdwijn, maar zonder rosa honnepon!…

Coucou ma chérie Mooi kroonbladenkind Je kust me met kleuren In paars violet Je kleurt met de zon Drinkt van levenswater Staat fier overend Als een minaret Sla je vleugels uit Dapper en schoon En spreid je aroma Als liefdesbetoon Dag agapanthus Coucou ma chérie Mijn liefje ik noem je Van nu af Lylie Voor E.W.…

JA: Jean Aimar zei tegen haar Ik kom eraan, mais j'en ai mar Om altijd maar zo na elkaar MA: Welaan, regarde, mon ami N'arrète pas, car j'ai envie De faire l'amour, ziet ge, comme si JA: Bien sur, mi guapa, oui ma chère Fais comme une grande chute de pierres Als Ginger Rogers, Fred Astaire MA: Tu vois, je mont la tour Eiffel Le grand…

Ik zeg: zet het een kastje verder, dan doet Ma het wel. Hij pakt het ding op, plaatst het een kastje ernaast! Ik ben niet eens verbaasd, als vanmorgen blijkt: dat Ma, het er wederom niet eens was met verplaatsen van het ding want: Ze heeft wederom de ' zomertijd' ingesteld. Bedankt he lieverd.…

Blijkens haar ma heeft Mien talent en niet zo’n pietsie Ze danst de hele dag de sterren van de lucht Dat drijft haar vader vaak tot zorgelijk gezucht Terwijl haar moeder roept: ~Dat kind moet op auditie~ De tweespalt leidt in het gezin tot veel frustratie Want ma die draagt de broek en roert haar mond geducht Jaagt zo Hermientje naar een…

Pa ging dood op vakantie in de bergen een heel gedoe met ski en lift Ma zei dan ook had je dat niet thuis kunnen doen…

aan lusten ma is en blijft een lastig portret…

is nu weggesleept langs het schaduwmeer waar het gestorven riet woekert in onvoorstelbare bittere leegte van eenzaamheid haar lieflijke stem neuriet en echoot door slapeloze nachten van ondergrondse stilte, glimlachende waanbeelden welke met gestrekte armen warme vleugels aanreiken.…

één paar aanstekers elk langs een kant van het bed de ma(a)n doet z’n werk…

Je kind is je lief Je doet er alles voor. Dit zeg je Dit verkondig je Maar waar ben je Niet bij zijn school Niet op het veld Niet om hem naar bed te brengen Niet om het verhaaltje voor te lezen Niet om hem te helpen met zijn school Je kind is je alles Je reden van bestaan Waarom verkies je vrienden, Feesten en beesten Zuipen en snuiven…

Julie, ma fille, finalement je t'aime dans ta totalité et j'aime ta mine sincère. A l'heure présente je cherche ton jeune et vif visage dans les profondeurs inconnues de ta mort trop imprévue, ma chère petite fille, où es-tu, ma grande?…

Em ma proppe, etep proppe Em ma sèzchela melos Tottic nedde crantep emme leckurre segret, danszeg tse kanapee, kanapee toenoutyn ustoe. Aszick csavus im melyche mostap seggictoe rika, rika, laane menou. Evve nochwa pittetyn us toenoula melos szotterick, szotterick, toenoula melos.…

Een meisje uit het mooie Stavoren Jubelde heel hoog van de toren " Hoera, ik ben Ma Maar het kind heeft geen Pa Hem ben ik tijdens de zwangerschap verloren."…

Ze zei: "Van m'n pa, maar ook van m'n ma; ik kreeg ze van dezen en genen."…

Hem die mij grof beledigt, Mij overlaadt met schand En openlijk mij belastert, Hem reik ik de broederhand. Maar die mij voorkomend bejegent, Die mij aan zich verplicht En zich mijn vriend durft te noemen, Die spuw ik in 't gezicht. --------------------------------- Immortelle LXXXIII (1878)…

koel de krant ligt er nog ongelezen zelfs je pantoffels zijn weg ik weet nu weer hoe lang een dag eigenlijk kan wezen Ik kan de geur nog ruiken die je in huis achter liet het blijft nog de vraag slaap ik wel of slaap ik niet Na zoveel jaren in één bed lijkt het nu zo groot en koud ik pink voorzichtig een traantje weg en het smaakt bitter…

Liefste, maak gauw een krant van me. Schenk mij het genoegen te ontwaken in jouw poezelige handjes. Special edition Ontbloot pagina voor pagina de letters van mijn zinloze ziel; Stille getuigen van wat was Caressing Brandt met die priemende kijkers een holte in de rubrieken van mijn borstkas, waarop je genoegzaam sliep Sweet desire…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen.…

ondanks bezwaren Niet tot morgen de toorn laten woeden de bitterheid voeden Beter elkaar borgen…

gestreden strijd, beken zoeken bedenktijd, slagaders van uitgeslepen vlijt om erosie te verschragen in het losse zand en tegenlicht van nooit gestelde vragen, de weg haar bestemming kiest, ontluistert,gekluisterd aan de leegte, wat zich in tegenstelling verliest, wordt het scherp van schede zacht en scherven bot, snede zonder bitterheid…

Ach, konden we dat ene holle vat aanslaan, gevuld met een naïeve zekerheid, waaruit de vermolmde bodem werd geslagen, rozen - water zich tot wijn liet schenken, in het labyrint van onze mythen te dwalen, verdronken in de droes die de vurige horizon nog niet gekruisigd had in spijt van bitter geperste tranen, nooit bedoeld te drogen,…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

Gedreven door de nachtelijke coryfeeën, meer bizar dan de wildste orchideeën, bevruchting van haar eerbaarheid, met honingzoet de bitterheid verleidt. Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen.…

Als donkere chocola Ik wil geen namen aan de hemel schrijven tijdelijk, ondoordacht stormachtig jij Noem het bitter..…

gehechtheid te lonken, wat bedoeld werd in deelbaarheid, proclamatie van verbeeldingen met de nog te werven dingen, in spijt te wissen en waarover maar te zwijgen, associaties mondiaal verspreid, werd misleid, in ontvlechting van een verkeken strijd een ontnuchterde visie van het beleid, kansen voor nieuwe generaties, alleen raken we die bittere…

Maar jij en ik weten allebei Wat we bedoelen, wat jij, dus Ma, ik steek weer kaarsjes bij je aan Zo dat ik je ogen weer zie glinsteren.…