Alle inzendingen over Mag ik reizen door d

sinds ik jou liefste mag noemen blijft d'hemel vlak om ons heen.…

Zodat u lekker zondag vrij kan reizen? Dan mag u zich heel erg gelukkig prijzen Dan heeft u ook een Ander Boekje thuis Die ouwe kwekerij, die leraar Frans… Geef mij maar een geschenk van Andermans…

Ik mag alwéér niet op m’n werkplek komen, Daarom heb ik me thuis geïnstalleerd, Ik raak volledig in mezelf gekeerd, En zit achter m’n laptop weg te dromen. Een enkel dingetje bevalt toch beter: De koffie binnen anderhalve meter.…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

Ik reis om heel de wereldbol te zien En op mijn reizen gaat het steeds op rolletjes: Voordat ik terugkeer slik ik flink wat bolletjes Waardoor ik alle kosten terugverdien. Alleen minister Korthals in Den Haag Zit met mijn cocaïne in zijn maag.…

eenzaam reizen mijn gedachten terug langs de oude paden die -door iedereen verlaten- in het landschap lijken op te gaan leegte is er achter mij voor me vlucht alles vlucht alles voor me weg achter blijf ik met het jonge gras dat twijfelt of het nu de paden mag bezitten…

De OV-chipkaart doet ons veel plezier Ze gaat het reizen zeer veraangenamen Check-in Check-uit...NS je moet je schamen Ach geef ons toch dat vodje van papier Mag ik uw kaartje...vraagt de conducteur Knip knip...check-in...en verder geen gezeur…

Soms vind ik mijn boodschappenlijstje ook interessant Er staan ook geen domme of ongebruikelijke dingen op Ik begrijp zelfs wat er op staat En als het artikel mij niet bevalt Laat ik het links liggen zonder commentaar kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…

Je waren voor de halve prijs verkopen Mag in De Bijenkorf en V&D, Maar niet in een gezellig buurtcafé, Al vind ik die betutteling bezopen. De overheid maakt altijd alles stuk, Zelfs onze schaarse uren van geluk.…

Door storm en bij onweer zag ik jouw gezicht zag ik immer het beeld dat bewaard bleef achter mijn netvliezen en wat niet zou worden gewist, maar altijd aanwezig steunend en diep liefdevol vooral vredig, vrede met alles; anderen respecterend, vol respect voor mij.…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

De kracht van de verbeelding huist in mijn hoofd zij draagt mij met vleugels op de wind waait mij naar verre landen met gouden torens vreemde klanken nieuwe kleuren en ander licht naar verre kusten woeste zeeën en verstilde stranden met reusachtige bergen drukke steden en kleurrijke straten mijn verbeelding is breekbaar…

In de reis ligt de bestemming: de weg de wolken het water het zand de jungle de rotsachtige helling beweging is bestemming nu en hier het doel er is geen daar en dan.…

Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen? Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat? Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken? Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout, Hoe…

Dan wist ik dat je snel weer ging Naar weer een nieuwe bestemming Rome Parijs Madrid Milaan Pakte je al je mooie kleding uit En gooide je ze naast de wasmand Lag je je tandenborstel op de badrand Dan wist ik je blijft een tijdje thuis Totdat je uitgerust was en niet meer moe Dan waren er nieuwe verre oorden Waar je dan weer heen moest reizen…

we aanvaarden de reis leggen een lange weg in stilte af we vervlechten de beelden tot een onsamenhangend weefsel we zijn reizigers zonder woorden passanten zonder grond we reizen met gesloten ogen gekleed in weerbarstige huid en dan is er het woordenloos weten: we komen nooit meer thuis…

schaarse woorden als hoge en dun gewortelde bomen reikend naar de zon het fragiele meebewegen in de wind stromend naar ongekende stormen…

Reizen met gesloten ogen, reizen zonder beperking, zijn verzekerd tegen financieel onvermogen ontdekkers van alle windstreken boeken nu een vliegvakantie.…

reizen is jezelf bewijzen dat je verder bent gegaan met wetenschap in je bagage al is 't voor een deel image is reizen toch een vleugje waan zelfs in je dromen kom je aan…

Ik zou willen reizen, heel ver weg Het liefst ver van mezelf vandaan Maar ik weet dat dat in geen een land zal gaan. Ik zou willen reizen, heel ver weg Maar besef dat dat niet kan Dus van dat reizen daar komt het niet van.…

reizen over de randen van de wereld om niet thuis te komen…

op de landkaart volgen onze vingers de kronkelende blauwe lijn van een stilgevallen rivier we lezen de namen van steden in miniatuur we beklimmen de bergtoppen met wijs- en middenvinger zonder poespas dribbelen we over stippellijnen van de grens waar een ander papieren land in zakformaat onze verbeelding tart we schuiven de kaart opzij…

Reizen is heimwee. Thuis is verlangen.…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

het tomeloze water tilt de jongen op maakt hem los van de grond in de verte ziet hij zijn slaapkamerraam in miniatuur de man kijkt uit over het rusteloze water dat hem eens bevrijdde hij ziet door zijn enige raam naar de wereld een zeilboot zo klein zo ver weg…

Reizen over bergen en diepe dalen door ruïnes met kille massieve wanden dat haar ijzige gil opvangt als een echo. Haar weerkaatsing reist door mijn brein als een reflectie voor mijn gedrag dat is haar souvenir wat gaat als een jojo.…

Als je haren grijzen Is het tijd om te reizen. Om je blik te verruimen Zo vooroordelen op te ruimen Andere landen, andere zienswijzen. Want reizen Doet rijzen.…

Wanneer we overal elders zijn geweest, op zoek naar wat we hier niet vonden. Daar, ver achter onze horizon. Op zoek naar dat grote levensdoel, het verlangen waarnaar we streven. Onvervuld zoeken naar een grote liefde, die achter de horizon nog op ons wacht. Ja dan, wordt het tijd om stil te staan, en onze ogen uit te wrijven. Om te ervaren…

hij reist met een steen in zijn schoen een pijnlijke metgezel op een zware reis in zijn rugzak vechten demonen om de beste plek hij hoort ze proeft hun angst kan ze zelfs ruiken hij zoekt een uitzicht om zijn lange val te breken…