Alle inzendingen over Midden in de nacht

het was de stilte midden een groezelige nacht die me in een verhaal bracht doorspekt met vele herinneringen die als sidderingen over mijn ziel liepen een verloren kind door niemand gewild die van geen wijken wilde weten het was om roeping te doen van nature rebels met scherven van liefde in een intens kloppend hart…

Dat maakt het midden in de nacht minder eng. Alle auto’s die er rijden gaan me heel hard voorbij. Best ongezellig als ik het zo bekijk. Fietsend in me eentje met een muziekje op. Beetje slap in mezelf praten en voor je het weet ben je met gedicht en al thuis gekomen.…

Midden in een strijd? Wat is leven dan? En laten leven al helemaal Alles doen omdat het kan? Midden in de nacht pissen tegen een lantaarnpaal? Mij hoe je het niet te vragen Maar ik weet 1 ding Ik zou tegen de hele wereld kunnen klagen Maar wat heeft het voor nut…dus ik zing Leven en laten leven!…

Het is midden in de nacht. Als fluweel zo zacht worden voorheen harde woorden rustig uitgesproken. Overdag hard en bijna onmenselijk, uitgescholden en belachelijk gemaakt. En je dacht “was ik met mijn zinnen maar ondergedoken.”…

Ik schrijf voor jou in het midden van de nacht en staar naar mijn gedachten op het plafond. Soms doorbreek ik de stilte met verwarrende dromen; en word ik wakker, dan staar ik weer naar jou achter het plafond. En de seconden worden letters, de minuten een woord, en de uren vormen zinnen; maar ze blijven ongehoord.…

We zaten samen in de nachtbus richting Amsterdam Zuid jij hield het niet uit en gaf mij vluchtig een kus zomaar een kus midden in de nacht geheel onverwacht maar ik heb er mijn leven lang aan gedacht we stapten uit en vervolgden ieder zijn weg in Amsterdam Zuid.…

Niemand die jou hoort schreeuwen midden in de nacht, je bent alleen op straat en er is niemand die jouw pijn verzacht. Niemand die ziet dat jij kapot gaat van de pijn, niemand die voor jou een luisterend oor wil zijn. Je kunt bij niemand terecht, terwijl jij weer een nacht voor je leven vecht.…

Kan hem midden in de nacht wakker maken. Hij zou uren met mij praten. Mij niet laten gaan, voor we een oplossing vinden. Trudie, zijn vrouw, is ook een beste kennis. Kan haar midden in de nacht wakker maken. Uren lang met haar kunnen vrijen. Tot ik geen zin meer heb. Het zijn goede kennissen.…

De alcohol verdampt niet langer maar trekt reeds door mijn aderen slechts een dampend theelichtje doorkruist de lichtval in de nacht. Ik voel me niet op mijn gemak in dit lied mis ik het ritme na het uitdrukken van mijn sigaret sluit ik mijn ogen voor het leven. -midden in de nacht-…

Nog eenmaal samen aan het aanrecht staan en genieten van alle geuren Nog eenmaal gearmd de bossen in en samen er weer uitlopen Nog eenmaal in de badkamer terwijl jij in bed op me wacht Nog eenmaal midden in de nacht naar muziek en naar jou luisteren Nog eenmaal zou ik je willen strelen en je liefde voelen…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht verbaasd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb lust is er inderdaad om vredig en bevredigd in te slapen en nooit meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen ontwaakt in de armen van een lijk bevrijd…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht geflatteerd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb maar eigenlijk bedoel ik lust om vredig en bevredigd in te slapen en niet meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen wakker wordt in de armen…

Bubbeltjes en kriebeltjes Dwalen door mijn geest Stil ontwaakt de liefde Terug van weggeweest Dromen komen tot leven Glanzen midden in de nacht Maken woorden overbodig Zolang jij maar naar me lacht Met jou word ik onstuimig Ben ik niet meer te blussen Met een knipoog naar morgen Strooi ik confetti op Mn kussen…

Roep mij niet wakker midden in de nacht omdat de maan bloeit met zo fel een luister er blinkt voor mij in 't schijnbaar dode duister een dieper licht dan ooit ik heb verwacht, en klank en geur die me onverzadigd lieten en, een voor een, de uren van zaligheid, zijn, licht en teer, niets meer dan rekwisieten: de laatste droom is de een'ge werkelijkheid…

Herinneringen malen door het hoofd in het midden van de nacht Wie had dit ooit geloofd Dit had ik niet verwacht Hij had het mij beloofd we worden samen oud Hij is toch weggegaan het is hier stil en koud De lente doet haar best en maakt een kleurenpracht De roodborst maakt zijn nest ik zie de grote macht Ik denk en .... op het lest zie…

ik ween om het zwijgen om de nacht die zijn zwarte slagader toont diep in het lichaam mij verbindt met het meest nabije voel ik nog het kloppen in deze stroom van stoïcijnse duisternis die elke waarde breekt zich wijdvertakt langs wanden van tijd vandaag of morgen zal ik mezelf herkennen wanneer ik midden in de nacht word wakker gemaakt…

Dat gedachten dichters wakker maken, in het midden van de nacht, is erg. Dichters hebben nachtrust nodig. Dichters mogen pas weer slapen gaan nadat ze stof tot denken kregen. Van wie? Nadat die stof werd opgeschreven. Nadat het gedicht is klaargekomen en de ontwaakte dichter heeft geplast.…

Het kwam veel te vroeg kwam zo onverwacht zonder het te merken zomaar, midden in de nacht Zo plots is het einde er komt geen nieuw begin het leven bevat veel en ook de dood is helaas all-in als je van te voren weet wat de toekomst je brengen zal dan komt de dood niet aan als een enorme knal maar alles weten maakt niet gelukkig veel…

Het was, in het holst in het midden van de nacht. Mijn hart dat vocht, blijft vechten totdat de laatste trein wegrijdt... . Het zal zijn in die stilte, waarin niets, en niks, te winnen noch verliezen was. Het lag in de immense grote kracht der kwetsbaarheid dat mijn leven uiteindelijk oploste in tijdloosheid.…

in de nacht bij volle maan in het park en haar stem over de telefoon…

als ik naar buiten kijk zo midden in de nacht hoop ik, dat papa daar voor altijd op ons wacht dan gaan we stoeien over sterren op visite bij de maan hoeven we nooit meer op tijd naar bed te gaan neem je wel mee hoor kleine zus kijk ze samen zij aan zij samen turen naar de hemel vragen ze: lieve papa wacht daar ook op mij?…

wie het weet mag het zeggen waarom je midden in de nacht gaat schieten het kan iets geweest zijn tussen dromen en waken toch waarbij je diepe angsten het overnemen en een wapen grijpen en dan zit je liefde daar dood in plaats van een niet bestaande inbreker op de toilet en ben je verder niets meer dan excuses en tranen, hoe…

Maar: veertien jaar midden in de nacht rijden op een scooter, negeer de slagbomen, kijk niet naar rode lichten, denk vooral niet aan al die mensen die je achterlaat! Vergeet ook de treinbestuurder, de inzittenden, denk al helemaal niet aan de familie! Triest: voor wie allemaal?…

lief je in de morgen lief je tot midden in de nacht (on)geduldig wachtend tot dageraad tot bij het ontwaken, jij tegen mij lacht ontmoeten wij elkaar in zonnestralen als 't regent op ons gezicht middels de wind strelend door onze haren in het vroege ochtendlicht lief je mij in het ochtendgloren lief je mij tot de maan en terug genietend…

In de stroom van een orkaan meegesleurd door dagen is het haar liefde die nog stroomt Bij het dichten van haar dijk vindt ze midden in de nacht de rust in een wasmand vol gedichten.…

Leder raakt de paal scheve voet, doet me schichtig ontwaken 'Robbie Rensenbrink' in den morgengloed Ook 'Dennis' maakt me weleens wakker, zomaar midden in de nacht,'Bergkramp' in mijn linkervoet 'Diego' laat me rustig slapen van hem te winnen maakt ‘t dromen voor altijd goed -------------------------------- W.K.…

Jouw gedachten zijn voelbaar al is het midden in de nacht wanneer sterren schijnen en de zon zou moeten slapen. Mijn hart wordt bewerkt voor alles dat er niet hoort bloed en gevoel blijft gespaard dit op wederwijds vertrouwen.…

ik had een prachtig vers bedacht zo licht en luchtig, als ’t maar kon ik schreef het midden in de nacht op een vergeten luchtballon wat tipsy van de calvados genoot ik na op mijn gazon wat was ik toch een luizenbos mijn versje vloog de kosmos in terwijl ik snurkte als een os door drank vergat ik elke zin hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen…

Het is midden in de nacht en ik kan weer eens niet slapen. Het is een puinhoop in mijn hoofd, dus ik moet alles weer bij elkaar rapen. Het piekeren gaat maar door en de nacht duurt heel erg lang. Dit komt steeds vaker voor en dat maakt me dan zo bang. Waarom ben ik nu ongelukkig? Blijf ik me zo voelen, de rest van mijn leven?…

in de nacht -------------------------------------------- www.sdevaan.punt.nl…