200 resultaten.
Toverslag
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 Je bent geen
tovenaar maar
je goochelt
met emoties
van iedereen die
volgt
als je lacht
en weet
elke zwijgende
dankbaarheid
is jouw deel.
Want val je niet dan
zul je verder
gaan
als de schim
die een schaduw
wil zijn
zonder
de eenzaamheid
die zijn naam
steeds
harder
fluistert.…
Ongelijkheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 472 Twee sloffende schoen paren.
een eenzame zwerver, ongelijkheid.…
Dit eiland
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.008 Heden voelen mijn voeten zich goed
in hun sokken en die weer
in hun ruime maar nog niet
sloffende schoenen.
Waarom dan niet de paden op,
de bergen in, de velden over
bij deze stad vandaan
waar stegen uitlopen op steigers
niet meer door boten gebruikt.…
de horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 488 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden
mulle indrukken
die gewatergolfd wegspoelen
naar de vergetelheid
van ongeschreven regels
de vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
De horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 297 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
De horizonner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 313 Zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door ontelbare mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
Couveuse
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 287 leg mijn hoofd
in de couveuse
met alleen wat warmte
en veel rust
het was lang
het was zwaar
tussen scherven
in het mulle zand
waar het wel deerde
wat ik niet weten wilde
dat het pijn doet
zonder jou
leg mijn hoofd
in de couveuse
voor wat warmte
en misschien wat rust
maar dim wel de lamp
sluit de gordijnen
het vertrouwen…
In het hart geplant
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 571 blijven gaan
naar het onbekende
nog onbereisde land
op blote voeten
de aarde groeten
in het mulle zand
het water vinden
de stralende schelpen
ze laten rusten op een hand
zo bemoedigend
tekent een vuurbal
een blosje langs de einderrand
als op vleugels van liefde
wordt ver dichtbij gedragen
tot een vergeten afstand
de zee van…
Dierbare stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 112 In de stilte van de avond
voor het afscheid van het licht
zie ik nog langs lange lanen
jouw silhouet stil verdwijnen uit zicht
je schouders wat gebogen
je blik op de horizon gericht
zacht hoor ik schuifelende voeten
door het mulle stoffige zand
denk aan handen alsof ze zoekend
vragen naar een vriendschapsband
een stem die vraagt om waarheid…
lanterfantfare (duodicht)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 495 sluimerend slome sloffende voeten/
steevast starend stamelende blik
handig hupse batonmanoeuvres/
heftig huilende koperwind
schattig schuifelende pas-s(ch)andalen/
rillende regels vol jasverhalen
op de tonen van trompettenoeuvre/
klappertandend als slagwerk gezwind
kletsend klaterende cimbalen/
tergend tomeloze lanterfantfare…
Wandeling naar de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 Ik was moe en liep naar de zee toe,
vermoeid sloffend door de duinen
waar de wind het zand deed opstuiven
en het helmgras waaide onrustig, hard
heen en weer, de hemel en de zee waren
een verbond aangegaan en straks zal de
maan mij doen huiveren wanneer ik aan
de rand van het water zal uitkijken en
wachten op de sloep die me mee zal ne-…
Watervleugels
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.207 Als een tovenaar van brandend licht
valt zijn mantel van behagen
zachtjes, als een zeemeermin
die golfjes opstuwt met haar vin
om mij te helpen mijn gezicht
over de zoute zee te dragen
Waar ik blijven zal de volle dagen
volle dagen ver van land
denkend aan wat stond geschreven
vleugels heb je maar voor even
en dat bleek toen woeste kragen…
Oogt weer ondeugend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 407 je oogt weer
ondeugend en kijkt
me sprookjesachtig aan
zie in je hand
de fee verschijnen die
staf en sterren laten staan
ik tovenaar
een snelle paddenstoel
met kaarsjes en zacht zicht
jij weeft weer sluierzacht
ons liefdesbed uit
stralen geel maanlicht
de open haard is stuk
alleen de kleine uurtjes
warmen zich in ons geluk…
Op hoge benen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 nog flaneert de zomer
met sproet en herfstlach
op hoge benen langs het strand
het mulle zand
en hooggehakte voeten
doen heupen uitbundig groeten
verborgen achter zonnebril
kijken wereldwijze ogen
ondeugend de wereld in
de wind speelt met
het lange blonde haar
dat oplicht in een fraaie draai
zij legt zich
ter aanbidding neer en…
Vertrouwen in Newton
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 Een molen van sterren
wiekt rond mijn hoofd
een duivelse tovenaar
zaait kiemen in mijn ziel.
Er is niets aan het lijf
een bijwerking van pillen
zowel boeken als medicijnen
zweren kunst en wetenschap.…
Houvast
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 566 Je bent op het juiste moment
een wonderdoener,
een tovenaar.
Voor een persoon,
met een intens verdriet,
voelt jouw luisterend oor
of het tonen van begrip
als verzachtende balsem,
of als troost.
Je bent op het juiste moment
een rots in de branding,
de veilige haven.…
De hulpvraag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Het marmerblok viel af
was over
dit blanco surplus
zocht naar een klover
een duivelskunstenaar
traag zong de cirkelzaag
door de Carrara laag
en met beleid
want hij die splijt
dat was een tovenaar
zoekend naar de juiste vorm
vier rechte zijden
vier rechte hoeken
"rondom vierkant" klonk het vaag
boven de dichte steenstofvlaag
de…
Grootmeester Paul
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 106 Wie was de grote tovenaar
PePijn
In taal onovertroffen en in
timing
Met tekst vol reason en liedjes
vol rhyming
Paul woordenaar - aan 't end
van 'zijn latijn'
Een stem die je uit duizenden
herkent
Zei 'blijf je hele leven veelbelovend'
Zo was Paul, geestig genereus
wellevend
Een tikje eigenzinnig, wars
van ego
Taalvirtuoos…
Nobody up there
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 700 Ik blader Lilly’s album door en zie
een gedrongen vrouw een kind
een kind en nog een kind sloffend
naar de douche.
Vier maal hartgrondig vloeken
en één letter dwarrelt uit het boek.
Voortaan heet in de veertiende zang
van David een dwaas hij die zegt:
daar is een God.
Eén letter minder - een wereld van verschil.…
Achter beslagen glas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Ik herkende de reflectie
van het beslagen glas
waarachter destijds
luidkeels onmacht werd getoond
de kou sloeg om mijn hart
voelde opnieuw hoe onrust heerste
sloffende voetstappen in de onooglijk saaie gang
hoorde vals gezongen zinnen
weer borrelt storm omhoog in mij
geef het de ruimte
die het verdriet van toen verdiende
het spook van…
Wintergroeten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 449 Voor jou mag zijn en vrolijk-vrij
als Kempenkinderen in de hei
die spelen in de mulle voren
en lotsverbonden willen horen
en lotsverbonden willen horen
omdat ze onlangs weer herboren
een heel nieuw jaar zijn ingegaan...
Begrijpe wie dit kan verstaan.…
De liefde
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 256 't Is niet langs de oevers,
waar het mulle zand mijn voeten zal omhullen
en bij even weldoende rust
de zon mijn huid streelt
en mij zachtjes kust...…
Sinds de Hemel werd gesloten
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.269 van het winterpaviljoen
waar hij kon omzien naar de mensen
die zijn wintertuin bekleedden
vol met glinsterende paarden
die hun glans hadden verkregen
van de draaimolens die draaiden
als een spinnewiel bij nacht
voorbij een toverlint van lichtjes
in de sneeuwgeworden regen
Dichterbij was nu de hemel
zoveel dichter dan hij dacht
voor alle tovenaars…
Paradox van Nu
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.276 Hollend door tijd en ruimte
om het onmeetbare te vangen
weg te dromen van nu
om ergens maar te zijn
Tussen ongeschreven woorden
en uitgesproken zinnen
toverden wij ons alles
overtroffen wij onszelf
Zo waren wij
Koningen zonder koninkrijk
kinderen uit verleden
als tovenaars die stonden
geboren uit een ei
Groots genoeg om in één nacht…
nee-gen-en-nee-gen-tig (99)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 297 tisnietgenoeg
nog ééntje dan, nee serieus,
wat zegt nou he-le-maal een lijst
met honderd namen en gedichten
(nee, serieus, het is nog niet zover
wel 'close', een mijlpaal rijst nu op
het mulle zand vol teksten-wier
dat aanspoelt uit een letter-zee
de vaart vertraagt, terwijl het hoofd
zich vult met golvende gedachten
die rusten op het…
Pen op papier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 Bij tovenaars en ketters.
Zeepbel
Luchtkasteel
Eiland der zaligen
Toekomstvertier…
Tij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 380 Het stuivende zand vooruit
de schitteringen in het water
de schelpen op de pier en
in de rug duwt dertig jaar
Er was een ander strand
en later lag in het verschiet
twee blonde kinderen, een hond
een kar, getrokken door een vrouw
het duin op naar de top en
naar beneden door het mulle zand
de zilte zeelucht als afrodisiacum
latent aanwezig…
Mijn ruïne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 340 In de ruïnes van mijn bestaan
verstikt tussen gangen en muren
waar geen adem gaat, in of uit
heb jij de schatten blootgelegd
ooit verborgen, onbedorven
zonder ooit in twijfel te verkeren
graven in het mulle zand
doorzien van pure bodem
jij, archeoloog zonder vrees
gewapend met de scherpe blik
steek je dwars door mijn hartvlees
mijn…
Weergodenretoriek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Vliegdennen in het nergens land
Strijdbaar verend in het mulle zand
Windkracht heeft ze gevormd
Deze orkaan stelt z’n norm
Zandkorrels waaiend door de lucht
Takken zwierend in hun vlucht
Het fluiten van de wind aan de oosterkant
Wilskracht wint in nergens-land
Richting bosrand met roodkleurende wangen
Vingers door snijdende kou bevangen…
Calais
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 608 21 dagen zwerven op straat
opgeven spreekt boekdelen
en het overgeven aan
gewoontes brengt
troosteloos
diepgezonken
tranendallen
vervallend in
Uitzichtloos blijven
klampen aan het idee
van haat op alle
fransen bepaalt
het hangen in
overbodig voelen
in deze stervende
stad zegt een
toevallige passant
of infiltrant
sloffend nagalmend…