3064 resultaten.
Terugkomend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 522 De ontwikkeling kaatst tegen vier muren.
Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel.
De productie is gebaseerd op presteren.
Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…
Voorbij het hier en nu
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 128 Neergesabeld door
Het eeuwige hier
En nu, alleen
Het moment dat
Telt, dat een tel
Later al weer
Naaamloos vergaan
Is in het universum
Van vergankelijkheid
-
Zinloosheid die
Muren bouwt van
Ontoegankelijkheid
-
Mijn blik houd ik
Gericht op wat komen
Gaat, als alle
Momenten van het
Hier en nu zijn
Samengesmolten…
Dat dit mijn wereld is
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 175 Gesloten ruimte met
Vloer, plafond, muren,
Een deur en een raam,
Waarin ik in volkomen
Vrijheid kan denken,
Ademen, zijn,
Dit is ik, dit ben ik,
Dit ben ik helemaal,
Een totale acceptatie
Dat dit mijn wereld is,
Alleen al een blik naar
Buiten is genoeg om er
Nooit meer heen te willen,
Die deur nooit meer open te doen,…
Overlever
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 190 Genetisch opgeslagen verdriet
geschreeuwde woorden
verzwegen en opgehoopt
achter een muur van pijn
Opgetrokken uit stenen
die als valse brokstukken lava
uit je mond vielen
en mij genadeloos verpletterden
Hoop en geloof stierven
verstikt onder een versteende laag
niet te ontsnappen duisternis
ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…
lentegevoel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 232 In het vroege middaguur
zit ik in de zon op een terras
met m'n rug tegen de muur
en geniet van de narcissen in het gras
die dansen in de wind
en luister naar de vogels
in de nog kale bomen
maar toch met een zweem
van ontluikend groen
koester ik dit moment
in een altijd blij makend seizoen
waarin ik alles weer vind…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
Oud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 was de stad
de witte muren
de ramen
als ogen op vandaag
De straatjes
in het nauw
hoeken met
geschiedenis
bocht met verleden
Aldoor rijst
bij mij
de vraag:
wat kan de stad
mij..... vertellen?
Ik kan die vraag
stellen
weet het antwoord
nog niet
pas, als ik rondkijk
gaan m'n ogen me geloven.…
Schaduw van liefde
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 189 Het onderschepte licht
zal me volgen
altijd en overal als ijle lucht
doch de pijn is zoet
zelfs de nachtelijke uren
op witte muren
naast mijn te grote sponde
verraden in doodse stilte
ons innig samenzijn
heb een stukje paradijs ontmoet
de schaduw van liefde
die ik had gevangen
was kortstondig doch hemelzoet…
Ik heb besloten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Ik heb besloten niet te treuren
om mijn geboorteland, de bomen
van mijn jeugd, ik wil geen foto's
Ik heb besloten niet boos te zijn
op mijn vader, zijn regels
en de trotse familie die zwijgt
Ik heb besloten geel te leven
zon in mijn huis, op de muren
mijn buik en mijn blote voeten
Ik heb besloten te dansen
mijn eigen verhaal te zijn…
openingszin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 in de pas lopen van
ochtendritme
dichter
op de huid gezeten
vriesdroog, neutraal
als een weerpraatje
het pellen van hemelbrood
in vergeefse poging
blinde muren op een kier
zodat je die gaat bestormen
sneller dan
aftellen tot onvoorzien
een dagsluiting,
de geelheid van een mosterdveld
en dan af te haken
nog vóór mijn openingszin…
waarin verliezen huist
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 444 waai mijn blosjes weg
bevries de glimlach
breek mijn lippen
is er meer
ijzig is je adem
je kille stem
verschraalt mijn lijf
waarin verliezen huist
muren zonder kamers
handen afgekapt
ogen die verbouwden
alles wat ik was
je ruimte stond me aan
ze liet me gaan
ik droom niet meer
om koud te wonen…
iemand ziet je
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 51 iemand trekt met kalk
een witte lijn op de
muur rond jouw lijf
je bent getekend
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker je houdt
een lege koffer vast
een beetje bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming van
de ongewisse tijd
een kalkrestje
rust gelaten op
het verstrooide haar
iemand ziet je…
toen jij er was
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 117 alle stemmen zijn
uit haar verdwenen
achter de binnenste muren
waken ze ze wassen haar
ze schreeuwen snikken
huilen en roepen
leggen haar in het stenen veld
van geesten en goden
waar niemand zo licht
zo stil kan leven
in het oog van zon en maan
een vaalwitte valk bidt in de lucht…
spannend en profile
netgedicht
3.2 met 41 stemmen 60 jij ging op
ik had de
gordijnen al wat
opengeschoven
zodat zonnestralen
je konden passeren
om jouw beeld
op de muur van
de slaapkamer
en face en
en profile te
projecteren
spannend en
je lachte toen de
zon jou in onverwacht
ontmoeten overviel
ogen als goud
en een lach in
de mooiste achttien
karaat diamantsetting…
Altijd zicht op de blinde muur van nu of nooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 410 Een rustig verlangen tikt zachtjes op je schouder.
Je kunt wel langer wachten maar je wordt ook een dagje ouder.
Sommige dagen lijken gewoon voorbij te draven.
En je vindt zovele antwoorden maar had niets om te vragen.
Als je het echt zeker weten wilt.
Zonder al te veel poes pas en zonder vertekend beeld.
Omdat je keuzes moet maken…
"hoge muren, open deuren"
hartenkreet
0.5 met 2 stemmen 445 Diep in mij herken ik nu de gevoelens
Verdriet, blijdschap, angsten en de pijn
ik hoef me niet meer groot te houden,
en altijd maar de held te zijn
Mijn oude ik heb ik inmiddels verstoten
Ik kijk in de spiegel met rechte rug
Van hoge muren maak ik open deuren
En kijk niet op gedane zaken terug…
Hoge muren, open deuren
hartenkreet
3.2 met 22 stemmen 1.036 Diep in mij herken ik nu de gevoelens
Verdriet, blijdschap, angsten en de pijn
ik hoef me niet meer groot te houden,
en altijd maar de held te zijn
Mijn oude ik heb ik inmiddels verstoten
Ik kijk in de spiegel met rechte rug
Van hoge muren maak ik open deuren
En kijk niet op gedane zaken terug…
De ramen kleiner, de muren groter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Door de natte mist
Steeds meer ingesloten
Druppels van zilveren
Weefsel die mijn
Grijze haren, mijn
Levenswijze wenkbrauwen
Tooien
Die mij het gevoel
Nog geven dat ik
Leef, maar zo zeer
Door kleiner wordende
Ramen, en groter wordende
Muren in een hoek gedwongen
Dat ik zelfs mijn eigen
Naam niet meer weet
En dan zie jij…
muren van fictie, torens van kristal
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 458 Muren van fictie, torens van kristal
gewelven en bogen, een sprookjesheelal.
Mijn toren is geriefelijk. Kamertjes zijn knus.
De lucht is koel en kleurt en geurt naar
bloemen, hooi en zonnig zomerfruit.
De ramen open, laten vlaagjes van
natuur naar binnen lopen.…
Een zijden draad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Wij zijn weer goed in hoge muren bouwen.
Ook kunnen we virtuele webben maken.
Mensen laten de mensheid hangen.
Aan een zwakke zijden draad.…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 679 Eenzaam en alleen
tussen vier muren opgesloten
Geen liefde om me heen
ik voel me verstoten
Ik wil de liefde voelen
maar die is niet in de buurt
Dan lig ik weer in mijn
bed te woelen
en niemand die mij
de goede droom instuurt
Zo voel ik me al dagen
maar het kunnen ook weken zijn
Het zit maar aan me te knagen
Liefde krijgen vind ik…
machteloos
hartenkreet
4.2 met 8 stemmen 1.328 schaduwen,
beelden,
kettingen van muren
naderen rondom je heen
verstikt door vretende assen
die kwellend in je dringen
ze werpen schuimgevoel neer,
druiperig en wurgend
je geraakt er niet meer uit
je wordt kleiner en kleiner
en dan
dan verdwijn je
verslonden in je pijn
maar nu,
nu zijn ze aan't spinnen
betuigd door eigen macht…
afscheid
netgedicht
3.9 met 21 stemmen 2.816 over de drempel van mijn lippen krijg
"afscheid" weerklinkt in een uithoek
van mijn daverend hoofd en beukt zich
tegen de moed die het recht houdt
mijn tranen kauwen op de grond
onder mijn wankele voeten, om dan
een braakbal van niets uit te spuwen
ik val een laatste maal in haar armen
en mijn geheugen nagelt deze seconden
aan zijn muur…
Kamiros
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 578 Dwalend tussen muren kniehoog
door oeroude straten
overal geurende kruiden:
aan mijn voeten
afhellend naar het strand
de stad.
Boven mij
éven de wind
door de pijnbomen
een hagedis ritselt
het is stil en heet.
Kijkend over de zee -
onbeschrijflijk is het licht -
weet ik van hier
voeren drie Schepen
naar Ilios.…
Zandvogel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 227 Wind dreigt storm
traant ogen overvol
bomen worden oud
de natuur lijkt dol
Zand stuift in ‘t rond
vult knarsend monden
verduistert het licht
schuurt verse wonden
Daar staat hij pal
rug tegen de muur
neus in het zand
struisvogelnatuur…
Jij bent het
hartenkreet
4.5 met 10 stemmen 1.412 Jij wist mijn tranen
liefdevol te drogen
ze braken van pijn
je streelde mijn ogen
Jij liet mijn hoge muur
vallen in bergen rozen
omdat je onvoorwaardelijk
voor mij hebt gekozen
Jij geeft mij vertrouwen
mijn hart wordt verwend
dit moet échte liefde zijn
waarin jij mijn ware bent…
Liefde
hartenkreet
3.4 met 7 stemmen 594 Die kamer blijkt leeg en ik staar naar
de hier en daar oud beschilderde muren.…
Afscheid zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.976 Muren blijven en deuren sluiten
als waren ze altijd gesloten geweest
en waar zelfs de leegte een schaduw
krijgt die voorgoed achterblijft.…
Ziels onmachtig
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 183 Om haar hart een muur gebouwd
zo kwetsbaar
dansend van donker naar licht
in haar een wild verlangen
maar zo voelbaar de angst
door gaan of leven in een cocon
van zelf opgeworpen tralies en stenen
als ze eens kon zeggen kon uiten
schreien zou ze willen
maar om haar hals
hangt zwijgend zwaar als lood
een parelketting vol van tranen
wurgend…
Stervenskoud
netgedicht
3.6 met 23 stemmen 931 sneeuw dwarrelt langs zijn raam
wijl hij de godganse dag bleke muren ziet
en stijfgestreken hagelwitte jassen
hij staart
bloesem aan de kastanjeboom, zee en meeuw
het oude jachtpad met die scheve plataan
winter is te koud om te verkassen
hij vloekt
niet om het sterven,
maar hij was zo graag met de lente gegaan…