Alle inzendingen over Muziek

Muziek Rogier van Otterloo: http://www.thedreamersdream.eu/Soldaat.mp3…

In een samengaan alsof augustus later was dan ooit is vriendschap de trede in jouw hart toch vergaten wij te dromen en vulden lege ogenblikken met het staren naar de maan en vluchten wij in elkanders akoestiek waar het gegalm de nissen vulden met valse muziek…

In zang van de nachtegaal bevlogen geen woord, mijn hart, nog nooit gelogen het strand, de zee, mijn ziel veroverd de vingers aan mijn geest getoverd muziek, een lied, vrolijke noten een droom in groot geluk gegoten van liefde die niet over gaat omdat mij, alleen maar jij, bestaat.…

Boven de wolken leeft geen naam meer danst leeg met loos duister naar het licht waar woorden wankelen onder aards gebral struikelen stralen ademloos, haperen raken het laatste dag en verdwijnen in mist zelfs huilen maakt muziek…

Eerst hoop je nog een vuiltje op de lens een vette vlek maar na de tweede foto blijkt onomstotelijk dat er iets zich ontwikkelt merkbaar groter wordt Achteraf blijkt het snijden een daad van gezond verstand Men leert met littekens te leven en dat het lichamelijke vergroeit uiteindelijk met muziek vergaat…

Zijn handen stil kan hij ze niet houden Zijn armen benen, de krul in z'n haren alles, ja alles beweegt De beat, beat beat je gaat er van houden De straat maakt muziek en veegt klanken tesamen De ruiten in ramen weerspiegelen de beat, beat, beat.…

Lieve lieve Ramses het bericht van je overlijden raakte me heel diep natuurlijk, wetend dat je ziek was is jou verder lijden bespaard gebleven maar je leeft door in je muziek dank je wel Ramses voor wat je gaf en voor die je was rust zacht vergeten doe ik je nooit…

tranen welden in haar ogen bij het horen van muziek die haar terugvoerde toen de wereld nog aan hun voeten lag omringd door rook dansend in hoger sferen stond de tijd voor altijd stil ouder worden was iets voor later totdat ze werden ingehaald door het heden zachtjes rolde het gemis over haar wang ~*~…

Kom liefste, dans met mij de tango van weleer nu de bandoneon weerklinkt weemoedig maar hartstochtelijk de tonen zingt van ons gevoel toe, leidt me weer dicht in je armen naar dat ritme nog één keer voor de muziek zwijgt en jouw schaduwbeeld vertraagt vervaagt verdwijnt…

mag ik in jouw vleugel tussen zacht beroerde toetsen voor even onzichtbaar luisteren naar oranje rode ronde fluisterklanken waarin ik mij verliezen kan en schuilen even maar voor hard gespeerde spitse vondigheden in jouw muziek van nu hoor ik geen valse tonen…

Als kleine Mark hield hij al van klassiek Hij had een liefde voor het zwart en wit Zijn piano was zijn mooiste bezit Toch zag hij in het klavier geen muziek Hij koos daarna een echte tegenpool En speelt nu heel graag de eerste viool ...Rutte zag af van een leven als pianoleraar...…

In gedachten hoor ik nog jouw stem, tussen de chaos in mijn hoofd van het niet begrijpen, droefheid in mijn hart voelt als muziek zonder klanken.…

zo schiep Allah de vrouw uit ronde vormen opdat zij zich verbinden zal en leven baart haar buik is de poort naar de wereld haar hart de stralende zon haar handen scheppen zachte schoonheid uit haar mond komt de toon die muziek maakt. zo schiep hij Allah de vrouw.…

Muziek die Vrijwel alle Gemoedstoestanden Die ik ken Vertolkt in Eindeloos refrein Van diepst verdriet Tot de blijheid dat Ik er ook mag zijn Tonen hoog en laag Komen er in voor Maar 't is de Ondertoon die me Tot leven maant Altijd terugkerend Tij dat zonder zich Zelf te verliezen Altijd weer het leven Brengt, aan…

wakkerend woekerend staat mijn geest nooit stil altijd onderweg naar hier naar nergens muziek dreunt me doof en duf met zichzelf herhalende klanken en woorden als een vloed van wegebbende controle rollen golven van gevoelens met schuimkoppen door mijn overvolle hoofd in plaats van naar mijn hart…

een vage klank wat losse tonen op een rij nog net geen melodie maar in herhalen vormt zich langzaam het refrein dat de basis van een lied zal zijn ritmisch vormen zinnen strofen dragen het gevoel in klank naar boven het is mijn lied over de liefde maar muziek en woorden zijn uit verdriet geboren…

soms is poëzie de juiste mix van schilderkunst en hemelse muziek verrijkt met zorgvuldig afgewogen woorden die de dichter toevoegt zoals sommige woorden in zinnen het vers doen opfleuren zo'n moment beredeneren met het besef dat 't wellicht morgen tot iets zal leiden…

Ook als alle licht Uit mijn ogen verdwenen is, Alleen mijn vingers Nog kunnen lezen wat Het leven om me heen Mij te bieden heeft, Mijn oren me vertellen Hoe dik het gordijn is Dat de wanden van Deze gang bekleedt, Heb ik nog een beeld van jou, Weet ik hoe je naar me kijkt, Hoor ik de muziek in mijn oren Die mij vertelt: ik…

mijn orkest van woorden zit al klaar de zaal verwachtingsvol gespitst op de akkoorden vanavond geen vocaal mijn publiek wil puur muziek preludeer in lichte tonen tot de woorden stromen naar een bloedstollende finale toen heb ik afgetikt want in de stilte voor applaus vond het publiek haar eigen dromen…

Er is een overvloedige weelde aan het dansen op het zomergras sterren fonkelen aan heldere hemel muziek klinkt loom en ritmisch er wordt een stofje aangemaakt in het brein, geniet van lekkernijen zou het vrouwelijke schoon kunnen omhelzen nu de ontwaakte weergoden zo hun best doen inwendige moed versterkt de mens.…

In natuur zit muziek, voor wie het horen wil, voor wie het spelen kan. In het fluiten van vogels, ritme kabbelt uit een beek, donder rolt als solo, het krijsen van een arend door merg en been. Noten die gevonden willen, nog niet ontdekt, ontsnappen uit een eikelhoedje, een sprietje gras, met levenslucht als kracht.…

Praten met mannen die ik niet ken meezingen met de muziek waarop ik dans in de ogen die mij volgen als schaduwen begeerd willen worden zonder dat het gevaarlijk is erop gekleed, ook dat is wie ik ben, vrij voor zover toegelaten door de hel van andermans ogen die mijn lichaam liefhebben en mij erom haten maar dat ben ik niet…

heb de contrasten afgetast in kleur het donker overheerste penseelde toch in wit met muziek die niet kon komen weg met het winterse palet mijn orkest speelt lentetonen de krokus preludeert narcissen spelen geel violen in strijk en zet wordt zo ons muzikale voorjaar op noten ingezet…

Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

Dwars door de nacht hij laat het licht in ijzige winterluchten kristalliseren aura’s in vochtige lucht poëzie in sneeuwlandschap Als kaf in de wind als de muziek klinkt marcheren ze als robots buiten in de mist mannen met dode zielen hellemuziek drijft hen voort…

Met mijn boeken en muziek Of zal je eeuwig blijven spoken Tot ik weg kwijn van verdriet? Ik heb toch zo genoeg Van mijn herinnering aan jou Ach! wanneer weet ik toch zeker Dat ik niet meer van je hou?…

de wind is dun zo ook mijn jas ik volg mijn lust met ferme pas ik ga naar haar in het portiek zij fluistert woorden in muziek mijn lid is hard haar huid is zacht ik kom bij haar stil in de nacht dan ga ‘k naar huis voldane tred kruip terug bij moeders in het bed…

Jij wonderlijk mens geboren blind en beeldend denken jouw woorden in muziek als glazenkeramiek en voeren mee naar neoromantiek passend in het mozaïek van menselijk twijfel bewandel zijn muzikaal talent als afleesinstrument, argument bloemlezingsfragment beeldend denken als gouden liefdesdocument.…

Zwarte lange krullen dansen passioneel klinkt de muziek blote voeten voelen aarde ritmisch in de donkere nacht wijn schenkt alle bekers vol hout knettert in het vuur ogen kijken toekomst in onder het licht van volle maan…

de hand op mijn sidderend ziellichaam, een letter uit behoedzaam denken gericht, als de pijlen die het hart doorboren, mijn geest voor liefde gezwicht woorden, omgang, leven alles in een zucht voor jou gelijk muziek; schone bevrijding van m'n vrezen er bestaat klank nu ik hou…