Alle inzendingen over Naar eigen model.

tegen ’t raakvlak van licht en schaduw leunen mijn ogen aan op momenten, zo heftig of luw die na een ogenblik vergaan blikvelden zie ik, volgroeid van gedaante in vol ornaat fluisterend en luisterend geboeid naar het bestendige waarom 't gaat…

Weer sta ik model ben ik object Staat hij zich aan mij te vergapen Hij sluipt kruipt op zoek naar het perspectief Wij, schapen staan vele malen op de gevoelige plaat Je kunt er een dam van bouwen.…

Al zijn het maar piepkleine prentjes, ze werkt met plezier voor d'r centjes, maar zegt altijd tegen 't model: 'Niet bewegen!' Ze tekent het liefst stilleventjes.…

Al eeuwen stond hij negatief model Met zijn verraad voor dertig zilverlingen Maar daar lijkt nu wel wat op af te dingen Wellicht krijgt hij zelfs ook nog eerherstel. Eerst werd de negerzoen al gesaneerd Is straks dan ook de ‘Judaskus’ verkeerd?…

lijn rechtstreeks naar het hart dat controversieel zich een eigen bestaan heeft toegeëigend, doch het globus gevoel wekt angst in het telkens avontuurlijk proces van ontstoorde ritme’s en verbogen geboden die nog nimmer iets van doen hadden met de lineaire mogelijkheden die tot heden telkens werden vermeden…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Met het tij in de rug opgaan in het rood, dag model nog slechts zichtbaar in herinnering ben ik jij, of mij wie is de schilder, wie is het schilderij?…

En zo ontstond in no time het model Van de Jan-des-Bouvriepolitiecel.…

Geen architect of couturier schiet ooit zo’n ton sûr ton te binnen. ’t model, de pose: pure gratie. verstilde schoonheid op locatie. betoverend, vernuftige creatie.…

De tijdrit deed hij op een nieuwe fiets, Hij moest en zou een nieuw model gebruiken. Hij zou ze wel een poepje laten ruiken, Helaas voor Bauke werd het driemaal niets. Dus durf ik (weer) de stelling te poneren Dat je het op een oude fiets moet leren.…

De wesp was kansloos tegen dat model.…

ik formuleer rangschik woorden in mijn geest dit proces geeft mij een beeld dat ik wil overdragen nog schragen imperfecties de onafgewerkte staat een model om zo te kleden dat het opzien baart de aandacht vraagt publiek het beeld kan geven dat ik als creatie al in mijn geest heb bijgeschreven…

het blijft maar tobben met die Doutzen Kroes ze wil geen prik, laat staan een vaccinatie een ex-model “weet alles”, wanprestatie! dus zou ze ooit ontsnappen aan die roes? bleef jíj nou bij je vlees’lijk mooie leest misschien was jíj dan toch nog slim geweest…

nog is het galactisch model in tact gebleven ondanks de foutjes die zichtbaar worden na het weven de kanten blijven wat rafelig en de print verdampt zijn inkt hoogpolig houdt al lang de vrieskou niet meer vast winden waaien water over land waarvan kusten zijn gestrand en wij die aan de basis staan zien dit met lede ogen aan…

Een schilder uit Lisse - een gekke - had laatst in z'n voortuin een bekken als vijver onthuld, niet met water gevuld, maar met verf om de aandacht te trekken. Een schoonheid deed stug, toen de schilder haar aansprak op 't feest, want hij wilde 'r vereeuwigen, maar ze vond naakt een bezwaar. Door het loon dat-ie bood werd ze milder. Toen…

Zo noemde zij de theorie van een uitdijend heelal steeds trager op weg naar een samenklonterend niets waarvan zij talloze voorbeelden noemde en legde zijn stamelgedachten tegen het licht Zij sprak: Niets is de liefde voor een denkraam, dat altijd openstaat kuste hem op open mond zette haar bedenksels op stop Zo vulden zij elkaar aan deelden…

Een beeltenis van blinkend ebbenhout een koolzwart profiel een ingehouden blik stil op de verte lava die nog ziedt…

Mens die Schepping is En in wie De grondtoon van De liefde hoort Door te klinken - Te zeer naar De ogen gezien Met alle egards Opgevoed in grenzenloze Vrijheid Tot ondersoort Verworden - bij de Beesten af Haren, vrijdagavond 21 september 2012…

Temidden van het kijkgedruis zien we de kleine jongen slapend in een soort poseerfauteuil, één been over de leuning, het handje steunt zijn hoofd, zijn kinnetje rust op een boordenknoop, licht schaduwt plooien in het wit. Getrokken door dit tafereel kom ik iets dichterbij, ontwaar de kwast vol verf boven de vloer, de vele schetsen. Ik…

mag ik je schilderen op een doek ben geen kunstenaar maar verf heb ik genoeg nee geen model je hoeft niet te poseren wil je lach en ogen je lijf liefst naturel rond je in beweging proporties ken ik al een kleine kleurafweging je staat er bijna helemaal maar je ziel kan ik niet raken pas later mag ik stukjes jij voorzichtig…

je balanceert op het randje van een zelfverheffend voetstuk wankelt slechts heel even tijdens het omhoogvallen draait rondjes als een volleerd model met als toeschouwer een partijdige spiegel je denkt je onweerstaanbaar en ik knipoog naar je zodat maar één oog hoeft te liegen…

Eerst knipt ze het nodige eraf Zoveel als het model dat aangaf Om het daarna weer bij te knippen. Het is een raadsel voor mij Eerst eraf, dan erbij. Het enige wat er werkelijk toe doet Is: “zit mijn haar wel goed”.…

nog niet kunnen zien - Geduld, eeuwig geduld heb ik Tot jij af bent, altaar Van Limburgs mergel Naar Italiaans model En dan een etmaal lang Ondergedompeld in veertig liter water Waardoor jouw boterzachte buitenkant Verandert in een betonharde deklaag Die storm en vorst Voorzeker kan doorstaan…

de schilder moe bij de vrouw aan de koffie saampies knus biechtte ’s avonds laat de schoenen vol lood het model was plots zomaar zoek hij stond droog achter het doek uiteraard zwoel in zijn gevoel kunst een stuk dat inspiratie bood knielde en bad tot Sint Antonius geef mij die schoonheid vlug terug hij sprak mijn bede werd stante pede…

(De wind kamt de heg liefdevol in model, kinderstemmen klinken alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht en ver weg.) Niemand kon hem meer iets doen: hij had alles zelf als vernield. ----------------------------------------- uit: 'Alle kinderen zijn van glas', 2001.…

het tuinpad is een springplank hoe zij naar binnen buitelt zo schots en scheef en uit model de deur, de jas, het haar ik neem de natte laarzen en voel een appelwang ik zie haar ogenlichtjes dansen en hoor de klaterlach dit is zo’n beeltenis waarvan ik er een aantal heb verzameld op afroep zeg maar en deze is mij het allerliefst…

Ik kom graag bij mijn 'eige' bij mijn 'eige', eigen ik ik kan het heel goed vinden met mijn 'eige', eigen ik Maar 't allerliefst ben ik me 'eige' bij jou, ook een 'eige', eigen ik jij leeft altijd in mijn eigen met een lach en met een snik Dus ieder eigen en ook samen het ultieme wat liefde biedt door steeds ruimte te geven…

Zo tekende hij het model niet alleen maar ook de cursisten om haar heen, kijkend naar de geziene vrouw die schijnbaar tekende door de kou. Door deze pose poseren heden in een bescheiden lijst de kunstenaars uit het verleden. Geïnspireerd door een aquarel van Anco Wigboldus…

De schilderklas ging naakten schilderen en huurde dus een heus model Het werd een lieflijk ogend meiske bepaald geen ordinaire lellebel Ze betrad het schilderlokaal In een plooirok en twinset Twee vlechten in haar haren schuin daarop een rode baret De leraar zei, hallo, kleed je maar uit en ga dan voor dat kleed daar staan De cursisten…

Een ideaal model was zij. Ze had de show en eveneens z'n hart gestolen. Hij trok meteen z'n stoute schoenen aan, ging op 'r af - hij zag 'r al als bruid - en zei: 'Bij deze nodig ik je uit om met me naar de Côte d'Azur te gaan.' Ze dacht: 'Wat denk je wel? Ik zal je krijgen!'…