Alle inzendingen over Natuur OR Vrijheid OR vrouwen

‘Natuurlijk is het schandalig dat er zo weinig vrouwen in topposities werken’ zegt Sigrun Vageng. Natuurlijk was het schandalig dat mijn moeder in ons gezin, in mijn leven een toppositie vervulde.…

ik wou dat de vakantie die vrijheid in de natuur voor mij begon…

Vrijheid is nodig en fijn alleen zijn is niet naar het geeft mij ruimte te zijn wie ik ben en te kunnen blijven. Natuurlijk voel ik liefde uit aandacht niets tekort maar nu is het ongepast genoeg te willen genietend bovendien je blijft me echt wel zien!…

In bussen óf slechts vrouwen óf slechts mannen? Hoho dat is toch “openbaar” vervoer! Zo gaat de vrijheid naar haar mallemoer Tsja, kuisheid vormt de reden van die plannen Hun vrouw draagt daarom al een hoofddoek, dus: Geef zo'n man maar een blinddoek, in de bus!…

Ook niet de liefde van de mens voor wat lonkt naar de vrijheid in de natuur. De zucht te behouden houdt niet gevangen hetgeen kiest voor een eigen avontuur.…

en had alle vrijheid in pacht Heel innemend… maar met een zekere afstand Die je enkel bij een vreemde vrouw verwacht…

In dit prachtige huis was ze niet belangrijk Vrouw nummer zoveel en behalve hun man hadden de vrouwen echter dit ene gemeen. Ze droomden allen van hetzelfde als zij. Naar buiten in vrijheid, zonder begeleiding Zonder toestemming , zomaar ergens heen. Allèèn. Oh, hoe ze verlangde.…

Vrouwen die moeders werden. Mannen die moeders maken, wanneer vrouwen dat willen. Desgevraagd. Mannen die macht begeren, willen vrouwen gebruiken. Beminnen vrouwen niet. Mannen die kinderen willen blijven, willen vrouwen aandacht geven. Bieden wat vrouwen vragen. Willen net zo sterk worden, zoals vrouwen van nature, zijn.…

In jeugdig zwerven langs oeverlanden door lenig fietsen en God beklimmen moerasklanken en grindkoude handen de woestenij als een beest beminnen en nakend prijzend droom verzinnen langs beeltenis in een stalen draven vanaf terug naar toen opnieuw beginnen waar de zon als een goudrode ballon in het spiegelmeer gevoel doet zakken dat maan…

zwarte vlerken ben ik het symbool van kracht zonder buigen In 't hoge rotsgebergte ben ik altijd thuis geweest waar het verre uitzicht mijn scherpe oog trotseert Op weidse vleugels van satijn laat ik me drijven doorklief met trage slag wind en hemelrijken Waar het blauw van azuur en ijle wolken zweven vlieg ik als een adelaar met vrijheid…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…

van nature mooi gewelfd rond haar sieraden schikt een vrouw haar kleed niets meer dan dat en minder dan de zwaartekracht van stof…

Ze droomde er van dat ze voor even één van hen kon zijn Dat ze ook zo vrij en ook zo gracieus kon rondzwemmen in onmetelijke vrijheid Zij is net zo mooi die vrouw voor het glas Wat een Schoonheid!…

Het geschreven woord door niet iedereen bekoord Maar geschreven uit het hart en gevoel uit vrijheid op papier gezet Iedereen kan hier schrijven of je een dichter bent of een pro iemand die er niks van bakt En daar ben ik er een van maar ik probeer het Aan te vallen op een mening of humor daar zakt mijn broek van af ik heb een mooi gezegde…

haar ring geeft haar net die extra klasse of juist extra ordinaire aantrekkingskracht, dat hangt ook af van de vrouw natuurlijk…

Vrij man van de wereld wil jij zijn Jouw wilde ogen dreigen mijn vaderhand, ach, stuur een engel, licht, een vrouw een gunstige wind, zoete dromen iemand, iets dat jou helpt desnoods onbreekbare spiegels Vader, moeder, aarde, heelal laat iets gebeuren, natuurlijk wie alles ziet, weet niet waarom in te grijpen vrijheid zou zinloos zijn…

De vrijheid om alles te doen wat je wil. Zonder verdriet en pijn. Een met de natuur de hele dag maar door. Iedereen is gelijk en ziet er net zo uit. Geen gezeur over karakter of over de kleur van je huid. Je spreidt je vleugels en waait mee met de wind. Als ik nou een vlinder was, denk ik niet dat je me nog vindt.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Die stille vrouw van blauwe steen ik loop wat zwalkend om haar heen zacht roept zij: "Kom, beadem mij dan ben ik eindelijk weer vrij."…

klanken fris, vrouwen tezamen onderweg een meidoorn, opdoemende aarde vroeg tjirpende vogels een kind dat al huppelend hun werkzaam leven verlicht de manden helpt dragen, hun handen koesteren hoop omvatten de schatten in passende toonaarden.…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

Ze worden Haantjes genoemd de Fransen Ze zijn -blijkbaar- gek op sjansen Gaat de mare dat de vrouwen 'als was zijn' in hun armen bij het dansen dat 'slijpen' heet Maar eerlijk gezegd ik kwam 't niet aan de weet toen ik er deze lente vakantie vierde.…

Aan zoom en rand schil van landen tref je vaak ....een lieflijk strand Het zijn palmen die er het decor van een aards paradijsje van willen maken Ik trof er jou -jaren terug- je veegde net je haar uit je gezicht Door dit gebaar aangetrokken schreef ik juist voor jou dit kleinood van 'n gedicht.…

We zijn voor regen niet gemaakt Worden we niet geraakt door windvlaag en regenbui? Takken bewegen... als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

Je wilt de oever verbinden mét de andere wal De woorden uit andersmans mond willen verstaan Niet 'kapot' van een snoever van brutale zelfingenomenheid Strijd... ga je uit de weg want verbindt niet Kom over de brug m'n armen gespreid.…

De natuur zal mij omarmen, overweldigt met haar pracht. Ze helpt mij mezelf hervinden, schenkt me nieuwe levenskracht. De natuur in al haar schoonheid, zij die mij heeft voortgebracht...…

Een vreemd effect van emancipatie is dat vrouwen voortaan niet meer, maar minder rechten hebben. Ze mogen niet langer voor mannen iets doen. Dat is natuurlijk niet het allerbelangrijkste mensenrecht zult u zeggen.…