Alle inzendingen over Oase OR Rust OR Ontspanning

wanneer dan in aarde op mijn buik de enten van mijn liefde wortelend zelf geboorte geven dat dan de wereld in vrede mag zijn een oase de aarde rond van rust en vrijheid waar om, voor en met elkaar gewoon de mensen zijn omdat anders zijn of menen niet langer wortels klooft omdat anders geloven mensen nieuwsgierig maakt waardoor takken…

Vrijdags namiddags Met vaste tred Trekken wij onverveerd Met stapels gewapend Naar die oase van rust En zacht murmelende mensen In deze ruimte Van gelijkgestemden Wisselen wij de Voedingsbron voor de geest Blij dat die heg, door Niet-zielsverwanten met blik gevuld, Voor even dan, is geweest…

Het dorp ademt rust omringd door vruchtbare velden. De kerktoren waakt. Een kronkelend pad, een huis tegen de glooiing: oase van vrede. De trotse hoeve heerst nog over het landschap. Zal zij verdwijnen? De novemberzon werpt lange schaduwslierten over de akkers. Uit het akkerland rijst de tumulus omhoog. De doden rusten.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Er was geen rust voor mij Niet voor mij Niet in dit leven Geen genieten van Ontspannen zijn Dat is een utopie En niet gegeven Er was geen rust in mij Niet in mijn lijf En in mijn leden Altijd doorgaan en op zoek Verder weg en immer meer Nooit eens blij Of echt tevreden Nu is er rust om mij Ze is gekomen In mijn hart En in mijn hoofd…

Altijd op zoek naar de eeuwige oase, wetend dat we die hier op aarde nooit zullen vinden, gewoon al omdat we eindig zijn. Wat werkelijk telt is ware liefde voor elkaar, hoe dan ook, hoe kort soms ook, de intentie is genoeg, het voor elkaar een oase willen zijn.…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

schuw als een fantoom verschijnt uit het woestijnzand een droom van water…

Sinds de dag je hand gleed uit de mijne loop ik door de vallei der woestijnen, waar ik alleen maar in cirkels kan dwalen om verloren te lopen in fata morgana's, op zoek naar het koele heldere water in de oase van de hoop, om de tere bloem der liefde in mijn gekomde handen in leven te houden, maar al wat ik vind is het vloeien van mijn zilte…

Door zand omgeven Kerkhof van woestijnrozen Een vredige rust…

Doolde jarenlang Over dorre wegen Verkoolde gronden Verschroeide aarde Met de drang Naar een zegen Die boeide Warmte baarde Zonder te verzengen Die groeide Als goede wijn Zonder die met water Aan te hoeven lengen Les mijn dorst Druk me aan je borst Deze tocht Door de woestijn Met te weinig vocht Deed pijn Ben mijn oase Der dwaze…

geuren om ons heen op zoek naar de oase waar liefdeswater een mogelijke toekomst zal ontsluiten voor zielen die vielen voor dit unieke moment van conceptie…

De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

RUSTWOORDEN Rusten en ontspannen. Stromen en drijven. Laten en waaien. Mediteren. Verliezen. Mogen. Zijn. Taal zonder werk- en rustwoorden, is als muziek die onrustig maakt. Leven is van rust genieten, tussen doen en laten. Is gelukkig zijn.…

Ik zit hier in gedachten eigenlijk ben ik er niet bij Hier bij 't meer, kan ik ontspannen 't Is zo rustig nu in mij Nog een steentje keilt over't water En nóg een, achter elkaar... Met mijn handen om mijn knieën Zit ik daar en kijk ernaar...…

ik ben alleen heb de wereld buiten gesloten warm sla ik de stilte om me heen nog jagen vragen op een antwoord maar de puzzel van vandaag wordt traag ik hoor mijn hart voel het bloed in bewegen eindelijk kom ik in ontspannen zijn mezelf weer tegen…

verdomde behoedzaamheid laat mij je confronteren de waangedachten weren waarin jij gedijt ik wil je vatten isoleren maak voorgoed de sleutels kwijt pas dan kan ik mijn leven leiden en nog meer bevrijd zijn zoals ik van nature ben met echte zelfverzekerdheid…

relaxation een vrouw duttend in de zon schoenen in het gras…

Ik uit mij super graag op papier En doe dit met veel plezier Anderen mogen dit lezen En het zo mee beleven Ik kan met woorden en zinnen Elke keer weer een gedicht verzinnen…

Even luieren. Aan de kant van het water. Dan weer aan de slag.…

Het is een ontspanning om de gordijnen open te schuiven voor jou. Die horizon raakt nooit van mijn netvlies hoe ontspannen of rauw. Het is leven voor en na het eerste licht van oost naar west. Het zijn ongeschreven geluiden van een compositie uit een symfonieorkest.…

Zwemmen is heerlijk Zwemmen is fijn Zeg nu eens eerlijk Hoe fijn zal het zijn Water zo heerlijk warm, voelt zo lekker aan Ben blij dat ik vandaag naar zwemmen ben gegaan…

Ik ga een dezer dagen op vakantie Naar Frankrijk, want ik houd van lekker weer Ik weet wel, warme landen zijn er meer Maar iets wat ik als voordeel van dít land zie: Ik denk niet dat er daar een haan naar kraait Wanneer een boze boer de vlag omdraait…

Vergezeld door blauwe hemel met hier en daar verspreid liggende wit getinte wolken die met verschillende vormen verbeelding aanwakkeren daarbij ook drukte en hectiek worden vermeden tezelfdertijd adem ik enige rust en stilte.…

Het verstand zegt nee maar het gevoel Verblindende uitzinnige extase Bestormt de hemelboog kent geen oase Van rust, geen middel schuwt het voor het doel Vernedert en bespot de goede rede De helderheid ervaring juiste weg Bezonkenheid heeft er geen enkele zeg In razernij wordt wijsheid blind gemeden…

De zee Een oase van sereen Het ontsnappen aan deze dwaze wereld De zee Het spelen van de golven Je gedachten geef je vrij spel... De zee Oneindig zo mooi...…

vermoeid van treinen, werken en beulen kom ik aan op een vertrouwde plaats… mijn huisje de achterdeur draait open… een oase van stilte en rust begroeten mij uitbundig, een warme gloed omhelst innig mijn gezicht, een stille wind fluistert in mijn oren, ik kan nog net haar woordjes horen… vriend, wees welkom thuis!…

Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar Te lang en futloos of overbelast Een houten hoofd in een vitrinekast Te vaak gespleten punten hier en daar Te lang onder de zon zonder een pet Daar raakt uw haar van slag door op den duur En u verstoken van een wellnesskuur Verlopen als een haveloos sujet Neem dan voor buren vrienden en vriendin…