73 resultaten.
obscuur
netgedicht
4.2 met 11 stemmen 754 ik neem je
op de korrel
gevoelig op de plaat
in asa en din
digitaal vang ik jou
in pixels
maar jij weet van niets
ik had mijn camera verborgen…
Obscuur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 wat bewoog de dichter
de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn
hoe te achterhalen wat de dingen waren
voor ze neergeschreven zijn
wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels
en het trekken van de lijn
was het afzien of verstrooiing
was er wilskracht deed het pijn
waarmee de klanken zijn gevormd
trilt wat na in rijm
nimmer…
obscuur
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 106 in een donker wordende kamer
zit ik
even lang waren zij vandaag
nachtdag
het duistere vrees ik niet meer
licht daarentegen
mot in mijn lijf
is moeilijk te verjagen
geur van kampfer
dwaalt door het huis
het elektriek
laat ik voor wat het is
uit
ik schrijf morgenochtend wel
noodgedwongen
deur op slot
raam dicht…
clair-obscur
netgedicht
3.4 met 18 stemmen 219 hoe hij naar hen keek
gezichten
als getuigen van ingelijste leegte
nog leger dan haar gesloten mond
van leugens
hij zag haar zitten
bij de lindeboom, naast
een ongeboren zoon, zag het scharrelen
rond haar lijf
hoe ze
handen vulde
telkens in nieuwe verhalen
die de wind door zijn hoofd joeg
gespleten tongen markeerden
het zaaigoed…
clair-obscur
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 117 Dwarrelende sneeuw
zichtbaar in het gele licht
van de straatlantaarn…
Syntaxis
gedicht
3.6 met 43 stemmen 9.825 Obscure
selecties
van pure
projecties:
reflecties,
figuren,
connecties,
structuren,
Daartussen:
de rozen
die razen
in broze
extase
van kussen.
-------------------
uit: 'Rebis' 1989.…
Verblind
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 158 door de sneeuwstorm
draaiend in cirkels
zoekend naar houvast
reikt ze haar hand
welke door het obscure
wordt aangeklampt
opgeslokt
walend door de
zee van tijd gaat
ze op in het onbekende
~*~…
Echoes van stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Obscuur palet van eenzaamheid
een kwaal die niet went met de tijd.…
Vox nihili
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 48 Genakend uit het niets
verdoolde zadeloze
sirenisch parvenu
van klankillusies
obscuur verborgen
boventonen
eucalyptisch
zonder clair
onbespiede zelfexpressie
overwonnen huiver
aan nog geen korrel
graan ontstegen…
Inspiratie
snelsonnet
4.2 met 4 stemmen 181 Maar niets beweegt de inspiratielozen
als het obscure woordje “zoönosen”.…
Claire-Obscure
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Als claire-obscure
jij en ik
Tot in perfectie
Zo puur
In zachte belichting
Staat mijn wereld stil
Alles mooier
Met jouw vergroting
Met nieuw perspectief
wentel ik me dromend
In de toenemende diepte
Van onze foto…
Maar...
gedicht
2.7 met 56 stemmen 11.344 Met haat kom je nergens
kun je nergens naar toe
ook niet naar Timboektoe
nergens kun je heen
je staat helemaal alleen
want waar je ook gaat
je treft alleen je eigen haat
------------------------------------
uit: 'De obscure camera', 1983.…
Werelds
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 473 Stilzwijgend door de straten
Loopt een vrouw
Haar slanke silhouet
Tekent de schaduw tegen de muur
Clair-obscur onder het Tl-licht
De lichten doven
De nacht valt in de diepte
Met donkere stralen
Verlicht het mijn wereld…
Midas in de polder
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 263 Geen vaag verhaal of een obscure foto
Van wat er is gezien in Luttelgeest
Nee, Janneke vond daar een echt dood beest
Waarschijnlijk aangereden door een auto
En ook al wordt hij niet tot wolf verklaard
Dat dorp staat toch weer even op de kaart…
Na al die jaren
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 213 Een ALDI-mastodont is uit de tijd
Omtrent zijn zaak kan ik slechts lovend spreken:
Een ideaal adres in krappe weken
En Mekka van obscure zoetigheid
Dus ik gedenk zijn leven, werk en wedloop
Als ik zijn Trauben-Nüss-chocla-tablet koop…
Bijna
gedicht
2.6 met 9 stemmen 7.752 een obscuur
begin van denken
dat ons raakt, een hand
in de nek, geeuwend
tegen de planken
een catastrofe
van het moment
die al plaatsvond,
bruinrot; duizendschoon;
besmetting; trefwoord;
crash; alleluja;
gaslek; vernuft
geen haar gekrenkt
daat zijn:
de violen
Je tegenwerping
En dan, baby,
dan
-----------------------------…
De Melkweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Een dartelende wolk
met fonkelende sterren,
ook obscure, donkere slierten
van interstellair stof.
Dat ontsiert haar prachtig lichaam.
Ik zie haar als een stoffige, gassige
verwrongen schoonheid.…
Bleek gezicht
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 694 Bleek gezicht
Ogen geven licht
Hoestend hijst ze aan haar sigaret
De tap verstomt, de tenorsax gromt
Een schaduw streelt haar kont
Ogen schermen om die lege plek (naast haar)
Als ze bloost
Ruikt de drank haar schoot
Sluipend sist hij zijn antieke groet
Bleek gezicht
Ogen geven licht
Lippen kleuren rood van bloed…
Falie
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 41 Parbleu? Mon dieu, hoe vleselijk is dit alles...
Het riekt naar falie sanne en
naar walles
En naar de achterbakse zwadderneel
Wiens huid bruin, zwartgeblakerd is en geel
Voor wie zijn weg staand in
het duister baant
Wordt anoniem de sjeu verdonkremaand…
Wachtende woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 352 In een woud van woorden
Blijven ongehoorde
Klanken, duister en obscuur.
Als voortvretend vuur
Verteert het binnenin
Woorden zonder zin.
Ongehoord blijft sprekend
Beloften nooit verrekend.
Uitgesproken en gehoord
Wekt het woord in elkander
Leven en licht ontloken
Aan liefde, taal als geen ander.…
licht ontvlambaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 525 Wonderlijk schoon van natuur,
dichterlijk vroom nogal obscuur.
Deze blik gunnen met brandende ogen,
dit hart verdunnen met veel onvermogen.
Wijs de weg nogmaals in de goede richting,
krijs je naam in het hiernamaals voor verlichting.
Raak mij lichtelijk aan als goed gebaar,
wraak mij dichterlijk als licht ontvlambaar.…
Mist uit zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 De zee is grijs en vlak
Slechts een streepje stroom
glinstert bij het hoofd
Dan wordt het licht gedoofd
en schuift een witte muur
geruisloos en obscuur
over strand en stad
Ze maakt m’n huid nat
strijkt de dag plat
gumt lijnen uit
maakt beelden buit
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om ook te verdwijnen…
Claire - obscure
netgedicht
4.1 met 36 stemmen 1.617 Samenzwering
tegen de wereld,
ontwaken in je kus
die ik drink en drink
maanmelk in het speelse licht
en mijn borstenaltaar vangt
je handen, je adem
als dansende lelietjes-van-dalen
tot mijn kelk vol is
met jouw dromen...
één keer nog
zucht je mijn naam
en dan vouw je me op
in schemering en satijn.…
Clair-obscur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 [Haiku]
avondschemering
zeven meeuwen op de pier
onheilspellend wit…
Clair-Obscur
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 100 ik zie de weeffouten
in mijn levenspatroon
donkere rafelige draden
verbreken verbinding
knopen, lussen, losse steken
horen bij het tapijt
dat jaar na jaar
schering en inslag vormen
het onvolmaakte is mij lief
ik mag een mens zijn…
Clair-obscur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Wat was liefde,
als niet onverschilligheid
haar nu en dan doorkliefde?
Wat is vrijheid,
zonder de plicht aan een bureau
vervuld met vlijt?
Wat is solidariteit,
zonder het alleen-staan
eenzaam in de strijd?
Wat is leven,
zonder dat het door de dood
wordt opgeheven?
Komt niet pas inzicht,
als iets door het ander, donkere
wordt belicht…
Even artiest
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 468 wanneer ik 's ochtends soezewaak
meng ik mijn dromen met panache
tot een dichttalende gouache
zich beeldend op mijn wazig vlies
zodra de zon in pastel blaakt
vervloeit mijn strelend zinnespel
tot een zachtvloeiend aquarel
waarin ik mij dronken verlies
na muzewenk en ruggespraak
sla ik een kader om het doek
zoek een licht-obscure invalshoek…
Binnenhofnar
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 102 Was dát maar wat hij zei enfin
die viroloog als visionair
corona duidend als expert
te midden van de quarantaine,
pandemie, intensive care
virustaal, obscuur noch clair…
Voor Catherine
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 159 Je bent een foto
op vergeeld papier
ik hou hem vaak in mijn handen
hier
het clair obscur
van een jonge vrouw
jij was er al niet meer
ik was nog niet geboren
maar wie weet
spreek ik toch vaak met jouw woorden
ik had zelfs graag
dat krulhaar willen erven
en die mooie lach
want onze levens
zijn hoe dan ook
sterk met elkaar verweven
later…
Winterdorp
gedicht
3.2 met 16 stemmen 6.865 Het is een dorp
Niet ver van hier
Een boerendorp
Aan een rivier
Het is niet groot
En vrij obscuur
Maar 't heeft een naam
En een bestuur
Er is een school
Een harmonie
Een bankfiliaal
Een kerk of drie
Een communist
Een zonderling
En zelfs een zang-
vereniging
Nu is 't er stil
't Is wintertijd
Er heerst de griep…