Clair-Obscur
ik zie de weeffouten
in mijn levenspatroon
donkere rafelige draden
verbreken verbinding
knopen, lussen, losse steken
horen bij het tapijt
dat jaar na jaar
schering en inslag vormen
het onvolmaakte is mij lief
ik mag een mens zijn
Zie ook: http:www.waaier.com
Schrijver: Marion Spronk, 16 juli 2013
waaier.comGeplaatst in de categorie: individu
onvolmaakt 4.0 met 2 stemmen 
100
100
Geef je reactie op deze inzending: