Alle inzendingen over Omringd door bomen

nu nachten korten de dagen langer duren beleef ik meer tijd ****** omringd door stilte hameren gedachten luid in mijn hersenpan…

hij die in de zomer van z'n leven genoeg had aan de hemel wil nu het winter is geworden omringd zijn met jouw liefde als in een huis en zitten voor het haardvuur…

Bomensen zijn. Sterker worden. Zon aanbidden. Stormen doorstaan. Moedig verder gaan.…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

Even oud staat naast haar, nog stram en fier, zich traag krakend buigend bij harde wind de boom, die ik bewonderde als kind, een meer dan twintig meter hoge populier. Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd; zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon, al ruim honderd jaar.…

Het vloog van boom naar boom, van tak naar tak. Ongewoon mak en vrij. Het maakte ons stil en een soort van blij.…

"overvallen door de stilte en omringd door het geluid, zag ik de onbenulligheid van de strepen op het parket, en ik besloot te blijven, omdat de stilte mij vertelde dat de angst ook onbenullig is"…

ze nam me mee de nacht in rond de lakens duisternis die steeds dichter ons omringde en tijdens het spel mij als klauwen bij de strot greep…

Zonder enig geluid dat binnendringt heeft zij zich met alle stilte omringd daar juist in de maalstroom van dit bestaan zoveel schoonheid in stilte schuil kan gaan…

ik wil een gedichtje schrijven over mooie dromen die beklijven en het geluk dat mij omringd als de zwoele zomerwind... maar wat telkens toch weer blijkt het is altijd anders dan het lijkt…

Ik ga van de hak op de tak Maar als sneeuw voor de zon Ruim ik op Ruimt mijn huis op Ruimt mijn kop op Gooi ik weg Geef ik weg Ga ik wandelen En bewandel dan graag Het smalle pad!…

Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht. Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme van de seizoenen en het…

Omringd door planten organismen zonder dimensie meebuigend met de wind vorm ik het onkruid dat uitreikt naar de grenzen van onze tuin zoekend naar vragen en antwoorden en naar wie ik ben…

sprong Bankje in het bos Omringd door natte herfstbladeren Veel seizoenen meegemaakt Tijdens de levens van onze voorvaderen…

Als ik niet in je ogen had gekeken had ik nooit geweten dat er iemand bestond met zo een ondoordringbare blik Omringd door liefde en positieve energie Nooit geweten, snel vergeten dat de wereld zo mooi kan zijn…

Wat klink je luid uit kleine keel jij zwarte vogel Over mijn hoofd gaan er zo veel In flarden waaien zij hoog over Ik sta omringd door wintertint en zing naar boven…

Niets is er over Geen vonk geen lonk Het strakke is niet meer De gratie is niet van weleer Rondingen hebben haar verlaten Wat eens prangde hangt nu neder De mond is pijnlijk omringd met kloven Doch heeft het mijn liefde voor haar Nimmer kunnen doven…

levend wezen dat zich buiten waagt Alleen de enkeling door nood gedwongen Beweegt zich met gekromde rug En wordt door felle druk besprongen Ik zit thuis door kaarsen omringd En van een goed glas wijn vergezeld Ik hoef nergens heen vandaag Ik geniet van dit natuurgeweld…

zwart en blind Het heeft de zee vergeten Omringd door de republiek van het graan Ver van mijn moeder verwijdert Leerde ik de lokroep van het water weerstaan De kolk, als ik, introvert Verderop stroomt de zee, vrij Het is niet erg ver Nee, de bevrijding is dichtbij Het is zover…

zij verzon stilte op het dromenkleed van gewezen bloemen tekende zandcirkels over het venster heen waar schaduwschelpen haar gezicht omringden alleen in de vallei hoor je nog krekels zingen…

Zo prachtig dit meisje klein met heldere oogjes lief en fijn donszachte haartjes lieve lach ik wens dat deze vlinder met liefde omringd en in gezondheid leven mag…

ze snijdt het vet aan en verdeelt eenzaamheid over niet gedekte borden omringd door stoffige kandelaars die al even geen kaarsen meer dragen daar het vuur te vroeg gedoofd is al wat rest zijn koude lakens…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

Ideeën zijn voornamelijk elastisch Zijn ego nummer één en dan zijn vrouwen om wie zich zijn camainopootjes vouwen Z’n artsen doen hun best, ze zijn zo plastisch Omringd door maffiose engelen om z’n belangen te verstrengelen…

Een zwoele zomerzon trots omringd door een diepblauwe lucht Dobberend op een bootje Van alles en iedereen weggevlucht Ik laat me drijven 't maakt niet uit waarheen Ik voel het als nooit tevoren Ik ben weer alleen…

omringd door allemaal bloemen twee mensen die ik lief had kijken me aan... blijf me nog steeds afvragen... waarom moesten jullie gaan...…

Als ik omringd ben met mensen voel ik mij het meest alleen de herinneringen die jij achterliet zullen nooit zo verdwijnen hoe ik jou zag lijden weg zag kwijnen ik moest je laten gaan…

Mijn gevoel wortelt wijd in trage aard, waar het sap onttrekt aan lage schimmels, gedachten zuigt uit begraven schedels, waar herinnering sluimert, lang bewaard. Bruin blad van de herfst reeds lang verzonken, een lentelach en een traan op de grond, woorden van haat uit een bijtende mond, gestorven vriendschap heb ik gedronken. In het woud…

Daar onder die boom Staan wij tezaam Ik eet een appel Jij plukt een braam Het leven lacht ons toe Schijnend door de boom Doch plots ontwaak ik En blijkt alles een droom…