27244 resultaten.
Verlegen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 432 Woorden komen om
Maar niet aan
Zoveel in je hoofd
Weinig uit je mond
Wisten ze maar
Wat je denkt
Of niet
Altijd de twijfel
Niets zeggen
Niet zonder reden
Bang om, Hekel aan
Nietszeggend te zijn…
verlegen
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 3.234 Niet bitter, niet eenzaam
het is waarvoor ik me schaam:
Ik ben verlegen.
Mijn ik ken ik niet
mijn ik verschuilt zich
achter mijn vlees en bloed
Het ontbreekt me aan moed.…
Verlegen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 225 Alhoewel hij er van droomde
danste zij niet met hem
hij vroeg zich af
hoe dat zo kwam
wel
hij droeg geen stoute schoenen…
Verlegenheid.
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 570 Mijn monster heet verlegenheid...
Eens, eens komt mijn tijd...…
In verlegenheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Mijn haar danst caleidoscopisch
op de hoogglans van het licht
als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt
Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren
en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen
van ziltige verlangens en schaapachtige wolken
We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde
in een storm van verlegenheid
waar blosjes…
In alle stilte
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 789 Jij hebt met mij de dagen gedeeld
die zich aaneenregen tot een band
van uitgesproken momenten
jaar na jaar
het heden beweegt mee
met elke ademsteun
waartegen woorden leunen
houden van blijft ongezegd
maar in die basis wortelt toekomst
cliché’s worden vaker stilgezwegen
als zijnde bekend
noviteiten blijven ongehoord
die maken verlegen…
blozen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 992 deinend op de geurige muziek
dwing je me, je aan te staren
en ik heb geen repliek
op je allesomvattende gebaren:
je handen, ze schrijven geheimen
rond diepe bas-tonen
en ik draai mijn hoofd
blijf kijken, jou ontcijferen
bekijken, als een peuter die
een prinses tussen rozen
aanschouwt en ineens...
na oogcontact begint te blozen…
De jonge Don Juan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 Wat heb ik lang verlangd naar jou
toen we eindelijk samen waren
wist ik echt niet wat ik zeggen zou
zat daar te draaien en te tollen
en lachen als een schaap.
Toen jij zachtjes op mij aankwam
schoof ik beleefd een stukje op
hield mijn handen angstvallig op mijn schoot
want om je aan te raken
geneerde ik mij dood.
Maar toen jij met…
In gedachten
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.381 In gedachten
Huppel ik naast je
Houd je hand vast
Geef je een zoen
Maar in het echt
Is alles heel anders
Nee, dan durf ik
Niets te doen!…
In gedachten
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.074 In gedachten
Huppel ik naast je
Houd je hand vast
Geef je een zoen
Maar in het echt
Is alles heel anders
Nee, dan durf ik
Niets te doen!…
[ Het echte leven ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Het echte leven
bestaat niet, het is bedacht --
uit verlegenheid.…
de eerste kus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 561 langzaam herleef je, mijn hartediefje
wanneer ik je teder in de ogen kijk
je mondje hervleest zich tot verlegen glimlach
je kuiltjes verdiepen, je stugheid verdwijnt
je frons vlakt zich uit en verzeemt zienderogen
wijl stilaan een tintel aan je blik ontspringt
je wimpers en neusje verraden ontluiking
sluiten de driehoek die zich punt in jouw…
Ontluiken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 431 Regen geselt mijn voorruit,
Ik rij naar huis
Goddank, de dorte is voorbij
Voeding voor het droge land
En mij
Het voelt goed
Zoveel water
Zoveel vocht
Wat het slecht had komt weer op
En recht zijn rug
Zo ook ik
Tijdens deze natte autotocht
Langzaam stel ik mij weer open
Als een voorjaarsbloem
Steeds weer
De sapstroom is nu aan het lopen…
ontluikend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 771 een bloem komt te ontluiken
als ze in liefde wordt omringt
schenkt je haar mooiste kleuren
wanneer een hart haar bemint
breekbaar in zachte handen
buigzaam naar liefde toe
broos maar vol verlangen
kleuren in het hart
genieten telkens weer
in verschijning zacht en teer
één bloem kan mij bekoren
die bloem
gaat nooit verloren…
ontluiken...
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.144 waar handen raken
ogen zoeken
stil verlangen
ontluiken wil
schuilt in het heden
de roep naar morgen
verdwijnt mijn verleden
waar toekomst begint
verstrengelen harten
in verzonken ogen
stil verlangen
ontluikt vandaag…
Ontluiking
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 293 ruisende regen
dwarrelend in lentevlucht
schildert levenskleur…
ontluiken
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 308 in hogere krachten
brengen onze woorden geluk
het oog begint te lezen
liefde ontluikt
door waarneming
werkelijkheid in verdieping
in waarachtige zaligheid…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 309 ontluiken bloeit
uit haast dode takken,
nog in donkere kamers
met beschimmelde ramen
daar schuilen
tere knoppen in
schuldloos schamen
de adem van buiten
zuigt aan wanden
die zijn opgebouwd uit
dichtgetimmerde ruiten
en waar licht botst
om dan in het niets
te verzanden
totdat mijn vogels roepen
en ik ze verder draag
in mijn…
Ontluiken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 109 de zachtheid in haar stem raakt hem
aandachtig luisterend naar de tongval
woordenstroom die hem beroert
blijkt het slot van zijn hart roestiger
dan dat het was nu het sneller klopt
omhelst door de klanken versmelten zij…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 175 ruik de stilte
in de morgen
kleur de bomen
Lente groen
laat lammeren
geboren worden
want er is zoveel
te doen
zie krokussen
gestaag ontluiken
veranderd veld
in bloemenzee
kus de sterren
van de hemel
ochtendgloren
neem me mee…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 274 langzaam ontwaakt
de lentelucht in mij
voelt nog wel als naakt
en soms kil
af en toe
zeg maar bij vlagen
weet ik weer
ja, dat is het
wat ik wil
de geur van natte bladeren
of vers gemaaid gras
parfum naturel
zo als het in wezen bedoeld was
en kleuren zien rijpen
van groen naar
wonderlijke tinten
groots en onnavolgbaar eigen…
Ontluiken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 laat de lente ontluiken
opdat ik me kan verliezen
in de boezem van Moeder Natuur
mij te laven aan ongekende kleuren
geuren zullen verleiden
alleen nog omhoog te komen
om adem te halen voor heel even
lente overspoel mij…
ontluiken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 in het prangen
wrijft het dringen
het omhelzen open
dat te knellend is, en drukt, en breekt
een leegte aan waarin de ruimte
zich ontvouwen wil, en zuchtend
zich ontvouwt.
zo herinnert zich het bloeien
dagenlang het prangen nog
in het licht dat nu
in nachtblauw open
flitst.…
ontluiken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 blijft wel de liefde in het niet te duiden gemis
maar ontstaat op sommige ijle takken
iets van mos dat als lentelucht wil ruiken…
De ommekeer
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 470 De nacht nadien verdween, een ontluikend begin
alsof de wereld haar noden nooit gekend heeft,
mijn boodschap niet had mogen ontvangen.
De eerste voorzichtige schreden
vervolgen het verdwijnen..
hoe kon ik denken, dat haar adem
ons weer feilloos zou vinden,
mijn besef voorgoed zou veranderen..…
muziek is zij
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 144 Op het donkerste moment keek ik naar haar
De lach, de blik, het tedere gebaar
Met oneindig veel snaren is zij een instrument
dat zij zelf altijd bespeelt met zo veel talent
Elke snaar produceert emotie die vibreert en betovert
Haar emoties hebben me voor het leven en geluk heroverd
Haar tonen duren eindeloos voort
De melodie die nimmer smoort…
Zomerkleuren
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 162 oneindige liefde voor jou bezaaid…
zien je nooit als vrouw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 497 de zon is vrolijkheid
kleurt al je gedachten
ze verjaagt het rotte
dat steeds in je bijt
je ziet nu alles goud
de hemel in het blauw
het diepe rood van bloed
maakt alle zwart weer goed
ze vinden je wel lief
en soms een beetje vreemd
ze zijn begaan met jou
maar zien je nooit als vrouw
je vroeg mij om je vriend te zijn
in een wereld…
veertien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 433 je bent zo jong
lijkt schuchter
en verlegen
je ogen willen
achttien zijn
ze hongeren
naar leven
je lijf telt
veertien streken
borsten zijn alert
op zelfbewuste blikken
heupen draaien
zijn gewend om
zich te schikken
je lijf is klaar
maar jij,
jij bent pas
veertien jaar…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…