Alle inzendingen over Ontmoeting

Ik heb Ronnie eens ontmoet. en grapte of het koud was boven, hij moest lachen. Dat was ok nee niet Tober, Brandsteder! met aan elke vinger tien kandidaten. Hij vroeg ons wie zes miljard graven groef. Ik wees een dichter en won een paarse porsche mattel 1:43 op een draaiplateau.…

De morgen brengt mij de nieuwe morgen en met de morgen ook de dag ik zal hem nederig ontmoeten met vreugde hem dan ook begroeten als een koning komt hij bij mij aan, met een buiging zeg ik eerbaar zacht Majesteit; ik ben maar een onderdaan, laat mij zijn u wachter na de nacht.…

Trieste blik en dito ogen die ik in de spiegel ontmoet Vraag me bij tijd en wijle af hoe dít zo nog langer moet Kracht verdwijnt uit mijn benen door de aarde geabsorbeerd Beslissing leek zo doordacht maar voelt nu zó verkeerd Schokken door mijn lijf door jouw foto op de schouw Liefste, geloof me als ik je zeg ik hou nog steeds heel veel…

ken droom ik je levend bemin je, adoreer je verwen je met gedichten vanwaaruit mijn liefde jou omarmt en je meeneemt op verre reizen hoog over roze wolken die ons voeden met passie schrijven we elkander liefdesbrieven waarin je mij liefhebt als nooit te voren het liefdeblijk doet ons versmelten en dansen we tot het lot ons laat ontmoeten…

de spiraal van eeuwig leven tekent het centrum van mijn groei in elke cel van mijn bestaan en in de adem van geschiedenis zoals de opgerolde slang de conisch gevormde schelp hemelse galaxieen draaikolken en wervelwind voert mijn adem mij terug naar de kern van mijn cyclisch bestaan waar hemel en aarde elkaar ontmoeten in verheffende…

enkel en alleen gebleven maar soms ontmoet je mij bemoedigend, in je dromen verlangende dagen tot eeuwigheid geregen zo dikwijls betast de onbeslapen kant van ’t bed als was ik dood voor jou.. maar als ik terug zal keren door zilt en zon geloogd dan rust ik zacht in jouw hart en armen alsof het leven zopas begon…

op je terwijl jij reist onderweg naar jouw naam en een wijle drijft onder een bonzend en veroverd vrouwenhart waar je als vederlicht gewicht, na erkenning in een veilige duisternis, te samen in enkelvoud start zo tel ik mijn uren af terug naar de aarde en jouw dagen die spoedig worden geboren als je dan de zon ontmoet…

ik frommel je in gedachten terug hoor sneeuwvlokken nog hikken en proesten, net boven het gras en hoe het landschap kinderstemmen ving, hoog in het ontmoeten van vogels jouw kerstboom die het licht bewoog naar een witte zielloze kamer weet je nog rode ridders en kastelen, alle piraten op het dek het getikketak van tweeëntwintig…

Zweetdruppels parelen van een ebbenhouten huid op die van ivoor twee paar donkere ogen ontmoeten elkaar in de hartstocht van het moment lezen liefde als handen en voeten elkaar krullend omhelzen in een woeste dans zweet parelt en warme tranen genieten………zij …hij…wij…ik…jij het wordt lente fluistert de wind koelte door het geopende…

ik heb je gezien in de spiegelende ruit van een winkel je vrolijke snuit keek naar mijn rug toen ik draaide ging jij weer terug pas in de bus werd het ontmoeten in je stralende lach een goedendag wat niemendalletjes wist niet eens waar ik was je zwaaide bij afscheid een eindeloos grietje dat houdt van madeliefjes je bent…

waar muren spreken in het korrelig breken van eonenoude steen schikken mensen de woorden die komen naar eigen dromen in allah’s wereld werd het schisma geboren in de roep van de toren generaties scheiding hebben het pad verhard met de scherpe rots van orthodoxe trots misschien is de hadj een plaats van ontmoeten om elkaar weer…

Ze zijn er altijd Wat ik ook doe Vliegen maar rond Worden nooit moe Hoe ze daar komen Ik weet het nog goed Het is begonnen toen Ik je net had ontmoet Ze zijn toen blijven hangen En hebben mij toen gegeven Wat ik al een tijdje Miste in mijn leven Speciale gevoelens Kriebels, tintelingen Door mijn hele lichaam Zelfs tot in de toppen…

zij streelde het blad kleurde de knop bad om zon voor een mooie bloei deelde het groen met vingers vol lente maakte haar rondgang langs iedere bloem hing kwistig de dauw aan het eerste licht terwijl mist haar kleedde als onzichtbare vrouw heb haar ontmoet toen ik me boog boven de beek en in haar spiegelende ogen keek…

ken droom ik je levend bemin je, adoreer je verwen je met gedichten vanwaaruit mijn liefde jou omarmt en je meeneemt op verre reizen hoog over roze wolken die ons voeden met passie schrijven we elkander liefdesbrieven waarin je mij liefhebt als nooit te voren het liefdeblijk doet ons versmelten en we dansen tot het lot ons laat ontmoeten…

handen zijn slecht op hun gemak reuma laat sporen achter van pijn bij het werken ik protesteer het achtervolgd mij op de borst waarheid is een gouden draad op de zichtbare kant moet ik zeggen, voor mij bij het ochtendgloren van de dag toch is hoop alles om de pijn te bestrijden door middel van rust onder de zon van het noorden daar ontmoet…

Nachten lang wacht ik op vlinders die mijn huid bedekken Als een fluwelen jurk trek ik ze aan, langzaam In een voorzichtig schrijven ontmoet ik jou In ogen die boekdelen spreken over bewaarde geheimen Magnetisch en tijdrovend maar niettemin levenslang boeiend klinkt vlinderslag in zacht geruis: je zingt het gemis en laat…

Zon lekt over graven, tekens van ontmoetingen, geaderd in marmer. Vermoeid licht rekt zich in luie schaduw, herpakt glazuren dagen.…

's Ochtends vroeg klapt de wandkast open uit die rappe hand suist een sterke starre wil onbezonnen naar de slaapdronken hemel ontmoet dampig voornemen zweeft terug tussen gladde kastplanken verblijft honkvaste kracht aanschouwt alles bedachtzaam beraamt knusse spookarbeid koestert zich in 't morgenrood van doorschenen wijnglazen.…

Van een moment dat een verhaal zou kunnen zijn of een belofte van een volgende ontmoeting die ik mocht wensen als je fluwelen stem me weer zou volgen als een tedere windvlaag en een melodie die elke droom wakker maakt met jouw wachtende glimlach en dansende ogen die alles vergeven.…

De laatste dag op de kalender hangt er nu al losjes bij terugkijkend naar 2012 maakt 't me vrolijk, en heel blij genietend van al die mooie mensen die ik dit jaar heb ontmoet nieuwe stappen ondernomen ja dat voelt heel goed kijk ik uit naar al het nieuwe dat mij ten deel zal gaan vallen wens ik een ieder genoeg laat de kurken nu maar…

Maar ik had nooit gedacht dat ik iemand zou ontmoeten. Iemand die mezelf de hand leerde te reiken Iemand die in mij woont heeft zich aan mij getoond. Een ommekeer in mijn leven. Alles staat op z’n kop Mijn eigen ik, een jij En jij en ik samen een wij. Mijn binnenste schenkt me zijn glimlach. Vol vreugde zie je naar mij uit.…

met gulle hand gaf hij de kaart geluk nog in de ogen zijn flamboyante spel had met zijn maten totaal geen mededogen hij heerste over troef en blufte slagen binnen ontmoette toen de schoppenvrouw de kentering kwam snel onthutst ontblote hij de billen zij kaalde hem tot op het vel zwier en grootspraak zijn verdwenen nu aast hij op…

Twee mensen ontmoeten elkaar in korte tijd en ze worden verliefd. Het gaat zelfs zo goed, dat ze op het pad van de liefde belanden. De vlinders hebben ze samen aan hun zijde. De handen vaak ineen, bewandelen ze hun levenspad. Prachtiger kan de liefde niet, zijn met alle respect willen ze het een kans geven.…

ontmoet je steeds in transparant maar na het ochtendwit kleuren we elkaar in vleugels vieren we de teugels en fladderen we weg een gulle lach in samen nectar vinden vlinderen wij de ganse dag zo buiten gezeten op een bloem gaan we voor een lange zoen de nacht zal zacht de bladeren gaan sluiten…

Eeuwig avontuur – ieder zijns weegs gegaan, ontmoeten deze twee elkaar, monniken: de één prevelt zijn gebed, de ander wil gehoord worden, met luider stem. Zon en maan in alle getijden hun gids.…

brandde kleuren in ramen van kathedralen met grote namen en schilderde ons paradijs in glas en lood gaf jij vooral in rood met warme zon ook het intiemste zomaar prijs zij die geloven in boven en beneden hebben gebeden met een hunkerend hart voor blijf ik schilderde en brandde nee niet voor enkele reis wil jou ontmoeten in de ramen…

ontmoette in het eerste lichten samen kijken naar de wederzijdse vergezichten nam je hand naar duinen en de zee proefden de golven ze namen ons zo mee we zomerden in zacht rivierenland naast wielen en de wagens de molens van de havezate durfde je hand niet meer te vragen omdat de zon oprecht te helder scheen maar weet van nu ben…

ik harnas recht mijn maliënkolder en gevest jij zeepbelt in je bad en jaagt het schuim naar mijn gevecht terwijl ik vlijm en scherp de woorden kloof ze puntig steeds onthoofd warmen de oliën je lijf al klaar voor ons ontmoeten ik ben bereid te sterven in het heetste van de strijd alleen jouw zeepbel geeft slechts sop en kan mijn…

Maar volharden in het geloof dat goed doen goed ontmoet; toont inzicht in een denken tot aan de eeuwigheid, dat vervult is met een Goddelijk geïnspireerde moed. Kiest men voor het goed; het wordt niet altijd zichtbaar en dadelijk beloond.…

er was geen weg toen ik jou zacht mijn armen gaf in eerst ontmoeten je lach en ogen wezen mij het pad ik bloemde in de borders als verwachtingsvol éénjarige jij groende in het geven en bloeide snel het eerste blauw na een lang leven wij zijn de winter doorgegaan en voorjaarden in groeien ook deze zomer geeft de zon…