269 resultaten.
Bittere Pil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 wat zijn wij toch
waanzinnig pathetisch
in ons onmetelijk zwoegen
koppig blijven we
de kei van eigendunk
een berg op duwen
de goden lachen
om het futiel herhalen
van menselijk onvermogen…
Jouw onvermogen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.085 Opluchting verwondert mij niet,
resterende pijn zal alleen jij beleven,
want hoeveel tranen je ook ziet,
Ik ga geen oud verdriet herleven.
Het opéén bijten van je lippen,
omdat je zoveel moeite doet,
je bepaalde woorden niet laat slippen,
dat doet me alleen maar goed.
Geen besef van de blik die je achterlaat,
je schijn overtreft echt…
Opgebouwd onvermogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.211 Puur en alleen, opgebouwd
onvermogen?
Het was te laat voor jou
om het te zien
Of je hield je blind
-heel misschien
Ik heb je laten voelen
Het geschiedde kwaad
Voor jou de overwinning
-heeft mij kapot gemaakt…
Brevet van onvermogen
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 715 Ik wil verdrinken in jouw blik en verdwalen in jouw ogen
Een missie zonder einde door een brevet van onvermogen
Het kruinen van het ijs dat smelt door mijn verlangen
Het breken van het hart dat zich niet door mij laat vangen
Als gebroken ziel zal ik wandelen in een optocht van gemis
Hopende op het moment dat jouw liefde er weer is…
Een kunstenaar zijn onvermogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 Een groot onvermogen,
een grote kracht.…
Schuchterheid en onvermogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 kruiwagen heb je nodig,
Je kunt nog zo goed zijn,
Maar als je niemand hebt
Uit hogere kringen die je
Verder helpen wil,
Dan blijf je nog nergens -
Vader, wat je veertig jaar
Geleden tegen mij zei
Is alsnog uitgekomen:
Ben ver gekomen zonder
De kruiwagen die jij me noemde
Maar uiteindelijk toch gesneuveld
Door schuchterheid en onvermogen…
Timomoenkong
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.068 Het was een voorrecht
jou
te leren
kennen
deze
strijd
met mezelf
aan te gaan
de confrontatie
met mijn diepste
angsten
mijn grootste
onvermogen
te aanschouwen
kringetjes draaien
met mijn
gevoel
je was het waard
lief
maar het heeft
niet
zo mogen
zijn…
simpel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 wringen in bochten
duistere krochten
tierelantijnend
soms wegkwijnend
kreunend, steunend
een brevet naar onvermogen
woordenbrij, onvertogen
neen, da's niks voor mij
ik houd het
liever simpel…
Met Oudjaar klink ik even
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 171 De mens peilt met zijn knallen, opgetogen,
de omvang van zijn eigen onvermogen
om te ontsnappen aan vergankelijkheid.
In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even
op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…
Tilburgse blues (2)
snelsonnet
1.0 met 6 stemmen 584 Wat nèt behouden bleef, lijkt nu niet houdbaar
Door onvermogen aangetast vermogen
Valt haast niet meer te steunen of gedogen
Men maakte het er zelf in menigvoud naar
Maar toch...je piest er liever tegenaan
Dan dat je treurt om wat voorbij zal gaan…
Houvast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 336 Lees de woorden
in mijn ogen
als ik sterf
van onvermogen
mij in zinnen uit te drukken
geef dan zin
aan mijn gestamel
geef dan zin
aan mijn bestaan
alsjeblief
hou mij dan vast
en blijf woordeloos verstaan:
"ik heb je lief"…
Krikke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 46 Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen'
Dossiers die stapelden zich hoger op
De vonkenregen kostte haar de kop
En zonden, die haar wethouders begingen
Haar erfenis een spoor van onvermogen
Te licht bevonden en te licht gewogen…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Kind van de rekening
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 356 Ze vluchten voor het eigen onvermogen.…
put
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 219 Altijd zat je in een diepe put
Terneergeslagen
Soms uit je eenzaamheid gekropen
Hopend op verbetering
De diepe put
Is te diep
Het was god die riep
Die stem van boven
Geloven
In iets of in niets
Hemel en aarde bewogen
Onvermogen…
Requiem voor een kind
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 215 Oh, Requiem Aeternam voor dit kind
dat aangespoeld is onder onze ogen;
voor ieder kind dat door ons onvermogen
het licht verloor en ons in schaamte bindt!
Zo kort het aardse leven maar geproefd,
zo helder uitgedrukt wat ons behoeft.…
Verder dan de dingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Wolvega, des ochtends vroeg
Ik heb de hel bezocht,
Inclusief haar duivels
Met ontstoken ogen
Die mij spottend jouwden
Om mijn onvermogen
En mij vertelden
Dat ook de reis
Naar gene zijde
Wegens mijn zondeval
Voorwaar niet lukken zal…
Het leven heeft de tijd
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.006 Het leven heeft de tijd,
de tederheid en 't onvermogen,
het telkens weer herboren worden,
de voorjaarslucht, de winterkou,
de liederen die stromen.
Het leven heeft de tijd,
vergankelijkheid, vertrouwen,
en mensen die toch overal
hetzelfde zijn maar ook zo anders,
en allen hebben dromen.…
.....in cirkels
gedicht
4.0 met 66 stemmen 5.895 nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
3 jaargetijden.
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.374 Je knuffelt, vrijt, streelt
en uiteindelijk toch onvermogen.
Je ziet, je kijkt en sluit je ogen.…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
De Meester der Tijden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.310 geen zinloze oorlogen,
geen verdriet,strijd of lijden
ik realiseer me mijn onvermogen...…
Tatoeage filosofie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 592 Soms schets ik op een plek
vlakbij de naad
of de borstenbrij en terwijl
mijn handen zacht op deze
oevers laveren, strelen
mijn ogen het ongekende
wat nog stralender schittert
in het onvermogen van mijn kunnen
toch wil ik me niet vermaken
aan de schoonheid van de mens
maar mij wijden aan de taken
aan een ieders wens…
Contemplatie
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 1.174 het beeld van zijn rug
breed en licht gebogen
zette ik alvast
in het kader van toekomstige feiten
want hij ging beslist
vandaag of morgen
zou ik hem gaan missen
in terugblik
was het vooruitgedacht
wennen
aan een huis zonder ogen
een manifestatie van
aanhoudend onvermogen…
Taalbarrière
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.181 waarop we samen konden bogen
nu het zijne is vergeeld
de harde kaft heeft losgelaten
aanhoren wij elkanders taal
met mededogen
(derde prijs Hilarion Thans Poëziewedstrijd 2008, Lanaken België; in de originele tekst staan "gemak" en "onvermogen" in kleine letters, in schuinschrift)…
negers dansen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 311 rebellen
plunderen
piraten
kindsoldaten
stokken, speren, machetes
dansen door de straten
stoffig
heeroom, waarom heeft u
mij verlaten
een dikkop profiteert
van westers onvermogen,
negers dansen
in alle staten
duister werelddeel,
melkflescapsule
heeft niet geholpen…
voor eeuwig afgesloten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 236 Het ijs is gebroken
Maar het wak weer gedicht
Starende ogen
Vanachter de spiegel
Langzaam worden leeggezogen
En de schreeuw van onvermogen
Zal nooit omgezet worden in geluid
Want het trilt niet meer
Het pulseert niet meer
Keer op keer
En wat ooit gebroken ijs was
Zal nooit meer water worden…
Alle hoop in eclips
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 598 Bleek licht,
aanschouwer van de pijn,
vallend tot aan het oog
dat opkijkt
naar de tralies van zijn onvermogen.
Bleek licht,
omgeven door het donkerste zwart,
dat de geest van een gevallene bloedt
en haar mistige ziel laat dolen
op de gronden waar het haar leed heeft genoten.…
Steun
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 928 Ik hou me sterk en verman me
En lijk veel beter dan ik me voel
Vandaag moet ik haar kunnen troosten
Ik begrijp nu wel een heleboel
Hoe het is om te verliezen
Een dierbaar mens door ziekte sterft
Geen mogelijkheid hierin te kiezen
En machteloosheid in je zwerft
Het is mijn beurt om haar te steunen
Als verdriet genadeloos slaat
Ze krijgt mijn…
Gade
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 337 De vrouw slaat de man
gade en denkt aan
het absolute niets
wat kan hem nog raken
alleen zo en zo alleen
hoopt zij hem te treffen
in zijn starre onvermogen
zich te herinneren
waar de zin des levens
uitgesproken werd
niet zwijgend uit verkiezing
opgedrongen terughoudend
als een zelfgekozen plicht
de vrouw slaat de man
gade en denkt…