91 resultaten.
ik wil aaien
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.258 laat mij dan maar blazen
hoog van de toren en
soms eens onverwacht
als een kille bries om
de hitte te verdrijven
van een etmaal vol gloed
zal ik de haartjes aaien
die mij fier rechtop begroeten
op je prachtig albasten armen
zo onwaarschijnlijk krachtig
in het vasthouden van wat
soms te vluchtig lijkt te zijn…
studente
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 274 het groen geloverte
betovert haar, dwingt
haar schoenen uit tot
verbanning van voeten
zonder glans en dan maar naakt
te rusten in het park
op vers gestreken grasmat
haar toekomst te ontdekken
een onwaarschijnlijkheid
die leidt tot haar gelijk
de professor zonder snor
maar montuurloos bebrild
de katalysator tot morgen
bij het schouwen…
tijd puzzel knuffel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 380 Hoe kan ik in godsnaam nu stoppen
de knoppen zijn geknapt
de klaprozen zijn betrapt
op hun ware aard
zij zijn gespaard
draai maar u majesteit
de aarde in een onwaarschijnlijke tijd
het schip is rijp
door tijd van spijt
gekapseisd
door een vuur van ijs
nu smelt het bewijs
langzaam maar zeker
gaan de geesten in ruis
spreken
en zij
de…
herschikking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 735 van mijn ogen
in een even van onachtzaamheid
vervloeien ze tot soepig viscoos groen
wentelend en kerend in langgerekte wervels
wringt zich een bruisend kolken
binnen worden elementen weer atomen
gisten elektronen hun kansen schoon
onafgebroken trillend zoeken
naar nieuwe verbinding
- wetend van de waarschijnlijkheid
van het onwaarschijnlijke…
De natuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 De natuur is zo onwaarschijnlijk prachtig
Het geeft je kracht..…
Paradox
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 109 Dat allen de dood moesten ondergaan
En slaap elke nacht een ieder inpakte
Toonde hem onmiskenbaar vaststaand aan
Wanneer hij zich gadesloeg in zijn zwakte
Dat de mens zichzelf niet had geschapen
Maar in afhankelijke vergankelijkheid
Door evolutionair na te apen
Uitgegroeid was tot een complexiteit
Dit onwaarschijnlijk wonderlijke…
en ons
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.032 verstrikt
in een web
gestrikt in jouw bed
jouw leugens
de woorden
uit je mond
verstoorde
mijn denken
de woorden
zijn waarheid
doorboorden
mijn waarheid
onwaarschijnlijk
pijnlijk
om de seconde
ruzie
een nieuwe wonde
gezonde pijn
een lijn
tussen ons
bedriegt ons
laat ons weten
wat we proberen
te vergeten
weg te stoppen
laten…
Wondertjes
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 47 ik heb je
zien kijken
met een mengeling
van verbazing
en ontzag in
je verraste ogen
jij kent de
onwaarschijnlijke
wondertjes die
samenhangen
met een warme
ontvangst van jouw blik
waar actie en
reactie voorspelbaar
is gaat veel van het
mirakel verloren
in de altijd aanwezige
sceptische mist…
Kersenbloesem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 355 De mensen zijn werks en braaf
Maar ik pijnig me met het beeld van kersenbloesem
Onwaarschijnlijk en grotesk
Gulzige vlokken die in het zonlicht dansen
Bestaat er een groter verlangen?
Dan dit beeld dat uit de winter opwelt
Als een luchtbel uit een donker water.…
De lucht werd ouder
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 82 treden kraken
wist zo waar ik was
maar het benauwde
de lucht werd ouder
dikker en kouder
zweemde naar geuren
die raakten aan een
onherstelbaar gebeuren
nog had ik ruimte
moest wentelen in
steeds krappere draaien
op dat moment
scheurden de muren
stortten hun stenen op mij
ik struikelde viel tegelijk
hoorde mijn wekker
onwaarschijnlijk…
gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Ik wacht op het
Onwaarschijnlijke van levende
Mensen
Zomaar op zoek naar
Het levenselixir
Naar de metamorfose
Van het immer jong zijn.…
Lolo
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.276 3
Wij lagen verscholen op zolder
in de ban van haar onwaarschijnlijkheid,
een oerbeeld, buitgemaakt op een foto.
De hele nacht dronken en rookten wij
om denkbaar te blijven in onze verbeelding,
waarin zij als onmogelijk verscheen,
de moeder-godin, als koe bekeken,
de borsten gespannen en ideëel.…
terra incognita
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 ik kijk door het venster
ik zie mezelf staan
op een dunne muur die
die onaards tot de wolken reikt
beneden kijkt niemand er van op
er is geen beginnen aan
van onwaarschijnlijkheden wordt
men kribbig en moe
onverwacht stoot de wind me om
zwiept me van ongekende hoogte
brengt me in een tuimeling waar
geen einde aan lijkt te komen
abrupt…
Nachtbraken
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 125 Zoveel nacht
En zoveel duister
Vage beelden
Om mij heen
Ik lig hier stil
Denk na en luister
Minuten smelten
Één voor één
Onwaarschijnlijk
Is de stilte
Vreemde tekens
Op de muur
De slaap blijft weg
Ik dwaal in het donker
Zo verstrijkt
Er weer een uur
Nog steeds veel nacht
Omringt door duister
Nog steeds geen
Dromen, slaap of rust…
de man als verschijnsel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.529 skispringers
vliegende dokters
olympische schaatsers
nieuwslezers
woestijntrekkers
rocksterren
damtukkers
ruimtevaarders
lijsttrekkers
publieke rukkers
oorlogspiloten
allemaal gaan we
voor hetzelfde
binnenkomen
je bent nog niet binnen
ze vragen
was jij dat
goeie dag zeg wow
we zijn ondersteboven
helemaal hoteldebotel
je bent onwaarschijnlijk…
NEE
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 385 ik laat rondkijken in bevlekte uren
muren, nooit gekocht
zoals het geluid
van regenvlagen tegen de binnenkant
van mijn keel
aarzel niet
en huiver
om de omtrek van hun zonden
zij lopen er voorbij, onbewogen
en opnieuw
knikken anderen toe
in het weten, geweten als gastheer
bewaren elkander
in de doofpot
van de zwijgzame onwaarschijnlijkheid…
Opgerolde tijd?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Denk ik dat je terug wilt lopen
maar als je komt ga zitten
in mijn luie droom, trek je
gedaante aan van rebellie
verzet de gedachte van de overgave
het geeft niet hoe gehavend het
uitzicht was, verenigbaar in het
spoor van onverklaarbare dingen
zetting in de onwaarschijnlijkheid
van de opgerolde tijd van gisteren
onder een verkruimeld…
Leven in kronkels
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 467 van je hand
De kronkelige lijnen
ze zeggen iets
Hoe fijner, hoe langer
hoe bochtiger, hoe duidelijker
Bij iedereen is het uniek
net als het leven
Je toekomst is al voorspeld
of je snel een spetter zult vinden
of je eenzaam blijft
of je dement wordt
of je verstand het houdt
Het staat er allemaal in gegraveerd
Toch lijkt het me onwaarschijnlijk…
Maakbare wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Najagend de onwaarschijnlijke
Snelheid waarmee ons brein
De wereld van vandaag steeds
Maakbaarder maakt en opstuwt
In de waan van elke nieuwe dag
Waarin grenzen worden verlegd
- En vooral overschreden -
Is daar de geboorte van
Zo maar een bijzonder kind
Dat in een voerbak te vondeling
Wordt gelegd voor het heil
Van alle mensen…
Afghaanse lente
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 achter schuttingen hoor
je de verhalen
hun eindeloze rondjes draaien:
dat moet - mag niet - hoort zo
in ordelijke aangeharkte tuinen
bezweert men het kwade
de mond van een onwaarschijnlijke
eenling geluidloos gesnoeid
daar gaat Kubra
zo langzaam komt ze vooruit
borsten buik en billen krachtig
gepantserd in een kuras
men sist schampert…
James Bond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 407 het is waar dat we
het over James Bond hadden
hoe hij op het nippertje
altijd ontsnapt en ook nog
gesprekken voert met de psychopaat
die hem wil doden terwijl in het echt
een psychopaat niet praat op dat moment
dus allemaal totally onwaarschijnlijk
maar ja, ga terug naar het begin
van het leven en de eencelligen
en bereken de kans…
met droefheid
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 308 in het gemurmel
van het onwaarschijnlijke
lijk ik niet te bestaan
maar tijd strekt zich uit op mijn huid
als bewijs van betrouwbaarheid
waterdicht
plant zich voort
met een te hevig, huizend hart
hijgend
onder blauw bedrukt, wegwaaiend
in honger en liefde, almaar onderweg
almaar
en wellicht volkomen onoprecht
- zouden wijzers dromen…
Verdwijnen is bewijs van tijd
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.000 Je raakt
iets of iemand kwijt, zoekt verwoed
in stapels onwaarschijnlijkheid, haalt
overhoop, kamt uit, weigert te slapen
want in de slaap verschijnt steeds wat verloren werd
zonder het aan te kunnen raken, de deur
die door verstand is dichtgedaan
gaat langzaam open: vermiste wordt te kijk gezet.…
Aarde
gedicht
3.0 met 14 stemmen 1.495 dat ze van ons houdt is onwaarschijnlijk
dat ze ons wil houden lijdt geen twijfel
zo stevig trekt ze ons tegen zich aan
dat gewrichten almaar harder gaan kraken
en wij blijven wel koppig ontkennen
dat ze met ons kan doen wat ze maar wil
trachten vaak aan haar greep te ontsnappen
maar langer dan een dag laat ze ons niet los
op knieën dwingt…
VOETBAL (2)
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.325 nog steeds heeft elk formaat bal
een magische aantrekkingskracht
is hoog houden bijna een must
effect draaien pijlsnel volbracht
het spel is door mijn jaren heen
een rode draad met constanten
als geschonden schoenneuzen
kapotte knieën zweetvlekvarianten
het oefenen met links eindeloos
geduld onwaarschijnlijk groot
tweebenigheid een handelsmerk…
Schuld
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 634 De bladeren vallen van de bomen,
Niks is meer zo groen als gras,
Ik vraag me af of het nog moet komen
Of dat het allang zo was
De fonkeling in je ogen
Afwezig, op zoek naar een weg
Een horizon die allang is vervlogen
Als een woord waar ik niets op zeg
De gebroken stam, de pijn van de boom
Leven zonder woorden met betekenis
Onwaarschijnlijk…
Sparringpartners
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 55 water
Wat glanst krioelt en kroelt en almaar sparringpaart voor later
Wat mij betreft, pas de problème het kost mij rust noch duur
Van blauwborst rode groene specht tot dudeljo het hoogste lied
Het ruist en bruist en kwinkeleert en pronkt met een juwelenkleed
Een papegaai een kaketoe een krokodil een tekenbeet
Mijn god er is zo onwaarschijnlijk…
De week die zeven dagen stilte scheurt
gedicht
2.0 met 20 stemmen 12.478 De mummies van de adem
Onwaarschijnlijk in het kruis van geen besef
Onder dezelfde tong herkend de uiteinden
Van lichaam en haat, de wazige naald
Dodelijk, lesbisch aan mijn lichaam.…
zuigend slib
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.375 plafond,
wanden met verscheurd behang,
een totaal leeggeroofd huis
dat negatief doordrenkt mijn gedachten
gepaard aan een duistere dodenzang
jij raakte in toenemende mate,
beklonken met een stalen gezicht,
de loodzware deuren van een sluis
waar wij eerst nog kolkten van genot
en naar elkaar werden toe gezogen,
zakkend in de diepte van
onwaarschijnlijk…
eerbied voor een knoop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 489 boodschap aan
- hoe simp'ler de eerzuchtige geest
hoe wilder eerbiedigt het beest -
en hakte hem meteen door
zwaaiend met zijn zwaard
Dat was wat de grieken schreven
met hem in oorlog van de kaart
die zaten onder het knopen tellen
hem vol ongeduld voor te stellen
boers door ongeloof afgedreven
van bovenmenselijke orakeltaal
voor een onwaarschijnlijk…