Netgedichten

netgedicht (nr. 51.047):

Opgerolde tijd?

Denk ik dat je terug wilt lopen
maar als je komt ga zitten
in mijn luie droom, trek je
gedaante aan van rebellie

verzet de gedachte van de overgave
het geeft niet hoe gehavend het
uitzicht was, verenigbaar in het
spoor van onverklaarbare dingen

zetting in de onwaarschijnlijkheid
van de opgerolde tijd van gisteren
onder een verkruimeld bloemtapijt,
verspreidt de onaangename geur van dank

want als ik dat aanraak ben ik je kwijt
in de schaduwspiegel van een gezicht
voelt de wind zwaar van z’n gewicht
je over zijn drempel tilt, wat

ik in dit schrijven heb gewild.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 22 februari 2014

pebmartens