10946 resultaten.
De laatste reis 1943
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 409 Ze gaven hun leven
voor onze vrijheid.
Ik vond hun graven
in onze begraafplaats,
zover van huis,
wisten hun geliefden dat ze hier lagen ?…
Haar laatste kaarten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 294 Waar wij wel zeker van zijn:
wij gaven haar onze harten.…
Sterrenstof
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 479 Sterrenstof
weet je nog die tijd
toen onze woorden hinkten op één been
in pas van jeugdige overmoed
en onze gedachten bedeesd
ons hoofd verlieten
hoe alles ons te machtig werd
de stilte de krachtige drager was
waren dromen gek geworden
in netten van verbeelding
en romantiek lonkend was in duisternis
gaven wij ons over aan verleiding
verzoenend…
Te winter toen het had gesneeuwd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 479 Heer, schenk ons Uw gave gebenedijd:
Om enkel aandacht van U te wensen,
Om altijd vrolijk-berustend te zijn
In de vergetelheid der mensen.
Op den moeilijke weg naar U,
Hoort Gij alleen ons gaan,
Als toen we stapten over de sneeuw
Met onze rubberschoenen aan.…
Pokerden met lichtsnelheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 ik doodde de tijd
speelde met zon
maan en sterren
dag en nacht
om de eeuwigheid
wij pokerden
met lichtsnelheid
het heelal
werd de inzet
god onze scheids
wij hebben
de bank laten springen
zwarte gaten gaven oerknal
en schepping weer prijs
wij wonnen het aards paradijs…
Loslaten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 354 Alles moeten we lossen,
alles laten gaan
wat ons maakte tot ik,
tot die ene die we zijn
of dachten te zijn:
de talenten en gaven,
de radeloosheid en de pijn.…
Onze wereld
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.311 in onze wereld…
Microsoft
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.352 Onze Microsoft,
Welke op onze harde schijf zijt,
Geheiligd zijn uwe windows,
uw update komen,
Uw bugfix geschieden
in uw windows.…
Onze handen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 813 Jouw handen willen vangen
verscheuren geleefde tijd
zij vlechten stil verlangen
vingers verstrengeld in strijd
Mijn handen gebaren zacht
raken jou heel even aan
jij schrikt terug, onverwacht
verkrampt door herleefde waan
Onze handen vouwen verward
ontsluiten nog te leven tijd
vereelt geraakt tot in het hart
verzachten gestreden strijd…
ONZE NAMEN
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.597 Ik droom jouw naam in gouden letters
netjes in krullen geschreven
met randjes van puur zilver
en laat het komen tot leven.
De letters dansen in mijn hart
totdat het vorm heeft aangenomen
dan heeft het jouw naam gespeld
en bezit van van mijn wezen genomen.
Jouw naam verbindt zich met de mijne
en samen worden ze oud, maar
als jouw naam weggevallen…
en onze liefde dan
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 364 ongewijzigd
kom ik steeds
nà jou
en wat zo was
in kamers vol schreeuwen
valt neer in schaduw.
verte, op wind geschreven
verandert nooit
in minder
of lichter, de lijnen van
aanwezigheid.
niets lijkt nog op stilte
slechts het sterven lokt me aan
voor ik alle woorden
in jouw schrijven
binnenga.…
Onze kat (tanka)
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.507 Z'n leven pijnlijk
blijft hij op 'n dag liggen
haast bewegingloos;
m'n zoon blijft hem aaien als
de arts z'n leven beëindigd…
Onze liefde
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.756 Hoe diepgeworteld onze liefde is
is met geen pen te beschrijven
vaak te zweven op een roze wolk
waar ik uren kan verblijven
Maar met beide benen op de grond
is het nog net als op die wolk
liefde die niet te beschrijven is
maar die ik telkens weer vertolk
Mijn lief, mijn man, mijn alles
de vader van onze drie kinderen
als ik over jou en…
De oude aarde.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 135 Deze oude aarde kreunt
onder veel te zware last,
sleept steeds meer 'verleden' mee
in haar wedloop met de tijden.
Deze oude aarde zucht
om haar haast verloren schatten
waarvoor Mars en Jupiter
en zelfs Venus haar benijden.
Geef haar terug haar soorten dieren,
nu met uitsterven bedreigd,
geef haar terug haar regenwouden
en haar ongerepte…
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
onze liefde
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 498 deel
En ik, ik wist al heel snel
dat jij de man was van mijn leven
en nu we jaren verder zijn
pas nu kan ik mijn liefde geven
Ach had ik maar naar mijn hart geluisterd
dan waren we nog steeds bij elkaar
had ik nooit voor een ander gekozen
maar waren jij en ik nu een gelukkig paar
De tijd is niet meer terug te draaien
toch blijven onze…
Langs de zee.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 211 Onze ogen kijken over zee
waar de golven overheersen.
De witte wolken jagen voorbij
water stroomt op het strand.
Waar ik loop samen met jou
in een stil en tijdloos vertrouwen.
Geen geheimen voor elkaar
na zoveel seizoenen bij elkaar.
Het is bij ons net als bij de zee
soms is er eb of vloed.…
Geleende tijd,
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 291 Avond zwart, sterren helder.
Plotsklaps vormt zich de muur,
gegil van staal op staal, brekend
glas dat naar binnen is gedrukt,
in een flits staat de wereld stil,
mijn blik opzij, zij (god zij dank)
heeft niets, ze roept je bloedt, ik
voel het lopen van het hoofd
en wangen over mijn gezicht.
Een wit gelaat meldt dat
de hulpdiensten zijn…
Samen strijd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 991 10 jaar samen
mijn strijd
het blijft moeilijk
van tijd tot tijd
Nu samen een strijd
onze strijd
het is moeilijk
in de tussentijd
Beide positief
voor en met elkaar
blijven knokken
ook de volgende 10 jaar
Dankbaar
mag ik zijn
voor de ontstane vriendschap
zo apart, zo fijn…
Onze nationale kijkdoos?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 45 Het sluipt en stoft in de verste
uithoeken van onze nationale
kijkdoos, het matte populisme
gloeit door het gekleurde ethisch dak,
is het de band van vrijheid die zo kwelt?…
De Dwingende Dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 Daar gaan ze onze dagen
Ze palmden allengs ons leven in
Ze begonnen er aarzelend aan
Tegenover een klein wezen
met een immens speels ego
kwamen ze nietig en weifelend
schoorvoetend aan de deur kloppen
We herkenden ze eerst niet als dagen
Zoals we achteloos onze tijd namen
Daagse geldingsdrang doet ons groeien
Kleine mensen worden gestaag…
Nog zijn wij vrienden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 309 leven wolkte voorbij
aan een stralend
blauwe hemel
zagen schaduwen
passeren maar
zij raakten ons niet
gaven slechts
een extra accent aan
het licht van de zon
volmaakt was
onze liefde tot
dagen gingen korten
de lucht
zijn kleur verloor en
grijs de overhand kreeg
nog zijn wij vrienden
maar het licht zal nooit
meer zo intens…
ZIJN
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 423 gave
van leven, van louter zijn…
4 mei
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 Laten wij vandaag gedenken
even stil staan een eerbetoon
aan hen die hun leven gaven
voor onze vrijheid.…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 339 Vrijheid is ook dankbaarheid aan hen
die hun leven gaven voor onze vrijheid.
-----------------------------------------------------------
Dit gedicht is opgenomen in de bundel VREDE IN DEN HAAG.…
Zo en leven
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 615 De gaven en de krachten,
die op deze koestering wachten.…
toverkracht
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.059 We gaven je nog een laatste zoen.
Jij was onze kampioen.
Ik was boos, boos op iedereen maar niet op jou.
Ik fluisterde woorden en zei dat ik van je hou.
Ik huilde dag en nacht.
Ik dacht: waarom hebben dokters geen toverkracht?…
Strak kleurde bloesem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 ik zag de zon
jij de halo en wist
van de komende regen
strak kleurde bloesem
tegen het heldere blauw
jij voorspelde die nacht vorstige kou
ik schreef mijn woorden
jij zong de tekst op een melodie
die ieder bekoorde
wij gaven elkaar onze liefde
zagen hoe mijn ziel wonderwel
met de jouwe naadloos samenviel…
Lysistrata
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 175 "
Ons bed werd een burcht, ons lichaam taboe
en als we ons wasten dan keken ze toe;
Groot en pijnlijk stond hun verdriet
geen rust vond de zwelling in hun tuniek
Geen zwaard was ons wapen, geen leger met ons
wij gaven de mannen gewoon eens de bons;
Tot slot riepen zij: "Wij willen de vrede,
in onze staten en in onze leden!…
groene oase
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 hoe wij -klimaatgevoelig als we zijn- onze
kleine achtertuin ontdeden van de meeste
ooit zelf gelegde plavuizen en tegels
hoe zon en regen onze tuin stilaan een mooie
groene aanblik gaven en wij ons weldra
in een geurende oase waanden
hoe planten en bloemen onstuimig hun plekje
in het zonlicht bevochten en wij de oude tuin
met nieuwe…