inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 75.552):

groene oase

hoe wij -klimaatgevoelig als we zijn- onze
kleine achtertuin ontdeden van de meeste
ooit zelf gelegde plavuizen en tegels

hoe zon en regen onze tuin stilaan een mooie
groene aanblik gaven en wij ons weldra
in een geurende oase waanden

hoe planten en bloemen onstuimig hun plekje
in het zonlicht bevochten en wij de oude tuin
met nieuwe ogen bezagen

hoe pure verwondering over moeder aarde
ons telkens blijmoedig stemde, we louter
genoten bij wat we samen deelden

Schrijver: bert van der linden, 4 november 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
8 november 2021
De diepere laag van witregels?
Dan versta je mijn reactie niet.
Ik heb nog nooit iemand aan de lippen van een witregel zien hangen. Jij wel?
Kom voor je eigen woorden uit, Bert.
Ik reageer niet op witregels.
Naam:
bert van der linden
Datum:
6 november 2021
soms schuilt de diepere laag in de witregels die je zelf mag ontdekken, je reactie getuigde daar al van . . .
Naam:
K.Bladzij
Datum:
4 november 2021
Deze opsomming, hoe wij ons tuintje verzorgen en er van genieten, blijft helaas steken in algemene bewoordingen. Graaf dieper, Bert.
De planten én wij zullen aan je lippen hangen. Wat hier staat, zijn nog maar kennisgevingen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)