10954 resultaten.
Vogel 2
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 We delen elk moment van de dag
onze verhalen, onze wensen, verstaan onze taal,
hij de mensen-, ik zijn kabaal.…
Dodenherdenking 2019
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 70 bevrijders die hun
leven gaven
om ons te bevrijden
van de tirannie
onze
bevrijders de
Canadese Russen
Amerikanen Engelsen…
Kleine meester
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 306 als een kleine meester herken ik de stukken
van pion tot koning op de troon
bestreed er veldslagen in het hoge Noorden
totdat mijn adjudant werd vermoord
we vochten voor het vaderland
en de vrouwen bij de wasmand
die ons schone kleren gaven
en een pint met schuimend bier
ze zagen onze besmeurde gezichten
en zand en bloed op de mouw
voor…
Macho #uno
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 62 Zie ook het gave, weldoordachte, humorvolle, bol van ironie staande, schertsende supersnelsonnet van Theo Danes dat vandaag onze site siert, vormt mijn inspiratiebron voor onderstaand gedachtenspinsel
En dan die feestjes van die hoogbejaarde
Met Marokkaanse sloeries
in het duister
Nog hoort men langs zijn doodskist het gefluister
Dat…
Bewogen afscheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 95 ik had
je handen
zien ontluiken
toen jij naar
mij wuifde
met de intense
warmte van hart
en ogen in een
bewogen afscheid
in je soepele
gebaren las ik
de taal en tekens
van je ziel
die zonder opzien
te baren vrijwel
altijd binnen
het begrip van
ons mensen viel
in perspectief
vonden zij de paden
gaven veerkracht
aan onze passen…
Werk van de Geest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 U geeft hem de gave van ’t zien en horen
De blijdschap en daag’lijkse verwondering
Van bloemenpracht tot zang der vogelkoren
Zo U ooit schiep zonder uitzondering.
O Heilig vuur doe onze harten kloppen
Gedreven door Hem die U gezonden heeft
Dat wij niet onze oren toe zullen stoppen
Maar erkennen dat Hij is opgestaan en leeft.…
Bloemenwals aan zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 Decemberwind blies onze wangen rood
We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde
Met luchtruim-engelkens aan onze zijde
De golven bruisten, gaven vreugde bloot
De honden voelden alles feilloos aan
De stemming en de blijdschap van hun bazen
Bij het hotel konden je houten klazen
Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan
En in de kribbe spartelde…
Tedere liefde
poëzie
3.0 met 38 stemmen 6.260 Jaap sprak, door blijdschap ingenomen,
'Al wat in de aarde is, zal nu fris tevoorschijn komen
En onze wens zal zijn voldaan.'
''k Verlang geenszins - sprak Piet - naar zulke grote gaven,
'k Heb, vóór acht dagen eerst, mijn wijf daarin begraven.'…
Raderen gaat tegenkloks
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 358 slechts de
melodie de batterij is op
en digitaal herkent mijn woord
als onze taal niet meer…
Een goede gave...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 God biedt het echte leven aan,
door de gave van zijn Zoon.
Antje.…
Gave - senryu
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 162 ieder mens heeft een
gave dit ligt in het fijn
gevoelig weten…
Die knusheid gaven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 190 vertrouwd kraakt de trap
veilig zijn de cirkels licht
die in de kamer stralen
alles op zijn vaste plaats
alleen de ogen van de hond
zien moeder koffie halen
zo droom ik over jeugd
de eindeloze dagen waarvan
de avonden die knusheid gaven
een eenvoudig tafereel
huis en straat met vaste waarden
waar mensen nog betrouwbaar waren…
gave vaas
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 126 gave vaas
hier staat het vluchtige
op
http://bit.ly/qQWsso…
De volmaakte gave.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 507 Als de Volmaakte Gave, die niets wacht
Dan Zelf-verlossing door Volmaakte Daad
Sterft hij en Zege is op zijn laatst' gelaat
Wanneer hij spreken kan ‘Het is volbracht’.…
Gave voor verwondering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 ontmoeting
met een werkelijkheid
waarvan ik het bestaan
nooit heb vermoed
maar een gevoel geeft
te mooi om te benoemen
opgetild word ik
uit buitensporigheid
doordat de zon
die zich veel te vaak
achter wolken verschuilt
me juist vandaag
opnieuw laat verstommen
bij haar opkomst
een stralende beleving
waarbij ik discreet
mijn gave…
Gave maantjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 559 In een bad als een gemankeerde baarmoeder
kijk ik terug en reminisceer,
het gedaas, de grijperige maanden,
de hele winter of discontent.
Er was het meisje met de rode laarzen
de neuzen waren versleten maar
de maantjes van haar vingers waren gaaf
En later zat ik aan haar bed
en lepelde vermoeide wijsheden binnen..
een frêle bosnimf op ziekenhuiswit…
De gave van genieten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 genieten is de gave
van het investeren in
wat je het meest begeert
zonder het te behoeven
bezitten…
GAVE VAN EENVOUD
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 46 Bij het opzeggen van of denken
aan het welbekende gebed
dat Jezus Zijn leerlingen leerde
klinkt steeds de klare zin
geef ons heden ons dagelijks brood
hier mag de gezonde spijs
die men elke dag tot zich neemt
de uitbeelding zijn voor
het uitvoeren van het daagse werk
de weinige dingen ontvangen
om toonbaar te leven
wat het gangbare doen…
GAVE HUID
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Heer Bommel toont zich
in zijn vroege bekendheid
vaak doodgemoedereerd
zonder enige kleding
op Bommelstein
zit hij genoegzaam in een stoel
rookt vol genot zijn lange pijp
die blote bruine berenvacht
mag wie dan ook zien
een sprong in het water
kent geen zwembroek
Olivier Berendinus
wordt ouder en kuiser
draagt meestal een open jas…
Geen kerstboom te zien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Geen kerstboom te zien,
En toch lopen hier allemaal
Mensen voorbij met een kluit
In hun handen geklemd -
Langs de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hieronder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen in vertrouwen gezegd;
Maar net zo min als de huizen
In hun luxe woonwijk verkoopbaar…
Jij hebt mijn diepte
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 411 Jij hebt mijn diepte
vaak verloren
in het zadel geholpen
dravend in vergeten
maar de zon sprong
op een eiland
had een maangesprek
en scheen onze rug
een zomer
we ademden sprakeloos
gaven ons over aan vakantie
een zomer lang, verlegen
liep ik naar de afgrond
jij zei, het spijt me niet
ik sprong in droom der dalen
jij bent mijn…
Moederdag
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 267 Moeder, - de liefste in ons leven
staat altijd voor haar kinderen paraat
met wijze woorden en goede raad
wil zij ons kostbare gaven doorgeven
onze fouten wil zij graag vergeven
heeft begrip als het ons moeilijk gaat
moeder, - de liefste in ons leven
staat dag en nacht voor ons paraat
dat zij nog jaren het geluk mag beleven
van dankbaarheid…
Vadertje Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 Ooit, in een tijdloos verleden geboren,
Door iets of iemand nauwkeurig bedacht,
Of gecreëerd door een nog hogere macht,
Nooit hebt U iets van Uw precisie verloren.
U plaatst ons passend in Uw eeuwig bestaan.
U bepaalt de uren, geen seconde te koop,
Hoe groot ook de wens om U te manipuleren,
te rekken, te verdoen of te een lesje te leren…
Louter droefheid
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.694 Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.…
De stilte
poëzie
3.0 met 2384 stemmen 3.997 Leer u aan de stilte laven:
Waar het leven u geleidt -
Zij is uwe veil'ge haven,
Want zij is de grote gave
Van de eeuwigheid.
Sluit de stilte in uw gaarde,
Wees in haar gelukkig kind:
Al wie ze aan haar schoot vergaarde -
Alle zaligen op aarde
Hebben haar bemind.…
Een vogel zwevend op de luchten
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 586 Vanuit de wagen zag ik
een vogel zwevend
op de luchten
en plots weer wiekend op zijn eigen kracht.
Een beeld van wat het leven
tot hiertoe voor me bracht:
soms krijgen, onverdiend
en onverwacht
en dan weer zelf wat gevend.
Zo leven mogen tussen
de miljarden mensen
die voor en na ons zullen komen,
en even hier zijn, even maar
en toch geroepen…
Verjaren
netgedicht
2.0 met 68 stemmen 9.545 Verjaren is
eens even kijken
naar alles wat
verleden is
en hoopvol
naar de toekomst reiken
omdat het leven
gave is.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 379 En weer zijn de papavers daar,
de bloemen uit mijn dromen -
en niemand weet er hoe en waar
ze plots weer zijn gekomen,
maar hevig-rood straalt blij hun kleed
en trilt in zon of regen,
opdat geen mens ook maar vergeet
de dagen en hun zegen.
Want alles is gegeven hier:
de zon en ook de wolken,
al ademt vreugde door een kier,
zo plots…
Gij hebt uw Geest
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 374 Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven,
uw Adem en uw levenskracht,
maar waar is nu zijn gloed gebleven,
zijn laaien waar ons hart op wacht?
Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen -
geblust, getemd, uiteengegaan,
wij wachten op een nieuwe morgen
waar Gij ons weer rechtop doet staan.
Laat nu uw licht ons weer doorvaren
en leg uw woorden in ons…
Pinksterlied
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 230 Geef ons dan weer sterke moed,
wil met licht ons laven
dat ons allen leven doet;
schenk uw zeven gaven.…