Netgedichten

netgedicht (nr. 32.710):

Gij hebt uw Geest

Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven,
uw Adem en uw levenskracht,
maar waar is nu zijn gloed gebleven,
zijn laaien waar ons hart op wacht?

Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen -
geblust, getemd, uiteengegaan,
wij wachten op een nieuwe morgen
waar Gij ons weer rechtop doet staan.

Laat nu uw licht ons weer doorvaren
en leg uw woorden in ons hart,
Dat we ze trouw en warm bewaren
en spreken over vreugd en smart.

Schenk vrede, vriendschap, kracht, vertrouwen,
laat liefde sterker zijn dan haat.
Help ons een nieuwe wereld bouwen,
voor U, o God, is 't nooit te laat.

Uit: Septemberkruid p.53