om weer te kunnen huilen
wij moeten weer zoeken
naar het zilveren lijntje
van oorsprong en oneindig
het al en het ene
alles en niets
verbinden moeten wij ons
met de navelstreng
aan de buik van het onuitputtelijke
om weer te kunnen huilen
als een ezel
om liefde in liefs
in schoonheid en kleur
in vervoering van
Bach's hemelse klanken
die verhalen van eeuwigheid
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: marije hendrikx, 22 mei 2010
Geplaatst in de categorie: emoties