inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.677):

Vogel 2

Mooie vogel, vaarwel
door de storm je nest uit elkaar
vlieg je weer weg uit het zicht, ver,
geen veer, lichte ruis of bericht.
Al eerder voelde ik je gaan,
je gehaastheid, geen tijd meer te vertoeven,
'k zag plots een patroon in je houding, in groeven.
Maar geen spijt, want al wat we gaven en kregen
ruim naar behoeven.

Er is nu een vogel die de hele dag door
zich lest aan het water bij mij,
ik geef hem wat hij begeert
en hij twinkeleert, kwettert en spettert
zich nat alsof blij.
En ik met hem.
We delen elk moment van de dag
onze verhalen, onze wensen, verstaan onze taal,
hij de mensen-, ik zijn kabaal.

Schrijver: Ralameimaar, 18 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 171

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
20 augustus 2015
Verliezen en op een andere manier weer vinden, zo gaat het altijd door.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
19 augustus 2015
dankbare verbinding, mooi neergezet

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)