Vogel 2
Mooie vogel, vaarwel
door de storm je nest uit elkaar
vlieg je weer weg uit het zicht, ver,
geen veer, lichte ruis of bericht.
Al eerder voelde ik je gaan,
je gehaastheid, geen tijd meer te vertoeven,
'k zag plots een patroon in je houding, in groeven.
Maar geen spijt, want al wat we gaven en kregen
ruim naar behoeven.
Er is nu een vogel die de hele dag door
zich lest aan het water bij mij,
ik geef hem wat hij begeert
en hij twinkeleert, kwettert en spettert
zich nat alsof blij.
En ik met hem.
We delen elk moment van de dag
onze verhalen, onze wensen, verstaan onze taal,
hij de mensen-, ik zijn kabaal.
Geplaatst in de categorie: liefde