voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.109):

Loslaten

Alles moeten we lossen,
alles laten gaan
waar we eens onze hoop op stelden,
waar we fier over waren maar ook
wat ons berouwde: de misverstanden,
het kwaad en de stilte,
de haat en de hoon.

Alles moeten we lossen,
alles laten gaan
wat ons maakte tot ik,
tot die ene die we zijn
of dachten te zijn:
de talenten en gaven,
de radeloosheid en de pijn.

... Na mijn schouderoperatie heb ik veel tijd om te lezen en te denken, om misschien weer een nieuwe les te leren? ...

Schrijver: Adeleyd, 19 juni 2016

Geplaatst in de categorie: filosofie

1
2
3
4
5

4.2 met 4 stemmen

478

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Adeleyd, 9 jaar geleden

Mijn schouder laat nog niet veel toe
en van het typen word ik ook nog moe,
dus moet dit maar voor nu volstaan;
een betere tijd komt hoop'lijk aan.

geeraardt, 9 jaar geleden

Loslaten en opnieuw beginnen met veel, een leerzame les.

Egbert Jan van der Scheer, 9 jaar geleden

Inderdaad, de betrekkelijkheid van wat wij dikwijls als onmisbaar beschouwden valt bij het kennen van onze broosheid zo zwaar op.

Hilly Nicolay, 9 jaar geleden

Nadenken, komen tot wat er toe doet. Soms het roer om. Mooi Adeleyd.

Ralameimaar, 9 jaar geleden

ja vooral als we onze schouders steeds onder iets zetten! Mooi inzicht na die operatie.

Hanneke van Almelo, 9 jaar geleden

Mooi beschreven Rosa, het loskomen van de vorm

Geef je reactie op deze inzending: