17340 resultaten.
Achter mij gelaten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 stilte
Omgeven door hemelse
Muziek en engelen van licht…
Parasolde lunch
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 496 ik at schaduw
toen jij zon en zee
koos als ontbijt
gegarneerd met stilte
de lege stoelen
kaatsten eenzaamheid
parasolde lunch
temidden van de
zonverbrande lijven
nam drankjes die
de hitte en wat kou
toch niet konden verdrijven
donkerde jouw tafel
met de zomerzotheid van
je aangeschoten vrienden
ik had het wel gehad
eindigde…
V e r m i s t
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 171 de klok tikt de minuten weg
toch nimmer zo gestaag
als sinds die dag
dat jij in opging in de mist
het 'tot zo' veranderde
van uren in dagen
van weken in maanden
de stilte oorverdovend
onbegrip verzandde in verdriet
een onmenselijk diep gemis
blijven vragen onbeantwoord
het waar om een open eind…
Geluk
netgedicht
3.0 met 652 stemmen 60.937 Achter de eenzame
berg
zoekt de eenzame mens zijn ziel
in de schaduw die
hem niet meer vraagt of
hij
wil veranderen in
de droom
die niets meer
verbergt
in de eenzame
stilte
van het geluk
dat eenzaam
maakt…
Eenzaamheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Eenzaamheid is een monddode stem
die vertelt zonder iets te zeggen
de grafpreek zonder iets uit te leggen
de stilte dood langzaam maar adrem.…
eeuwig vrij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 367 in gekoesterd verlangen
schuilt haar hoop
nooit opgegeven
ontwijkt zij de dood
omhelst door liefde
geraakt in pijn
in haar ogen schuilt leven
vastberadenheid
want levensecht
droomt zij haar dromen
waar handen raken
angst verdwijnt
en de stilte schreeuwt
oorverdovend
haar lach betraand
voor eeuwig vrij…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
Alleen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 313 Ik mis de mensen
de mensen om mij heen
Ik heb genoeg vrienden
maar waarom voel ik mij dan zo alleen?
Wat is het nou?
De leegte in mijn hart?
de diepte in mijn ziel ?
Ik viel in een diep duister gat
genoeg vrienden
en dan toch alleen
Ik voel me o zo eenzaam
waar gaan mijn gedachten heen?…
Stilte als vriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 74 ik ken de blikken
maar zij zeggen
mij niets meer
voel handen
op schouders
ze doen alleen zeer
zeg woorden
die zo verdwijnen
in oost-indische oren
wanhopig zoek
ik een uitweg
in alle negeren
neem stilte als
vriend om terug
naar mezelf te keren
heb het gedruis
naamloos verlaten
niemand had iets in de gaten…
Over alle daken
poëzie
4.0 met 4 stemmen 597 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Schoonheid en de oude dag
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 152 te groeien
daarom moet die stilte oorverdovend zijn
het biedt geborgenheid en kracht
om rechtop te lopen
en het nieuwe jaar weer lacht…
zichtbaar onzichtbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 verdrietig en eenzaam
niemand die mij troost
daarom mijn masker
dat altijd glimlacht
om mijn gevoelens
achter te verbergen
zo heb ik vrienden
ben ik een van hen
diep van binnen echter
voel ik mij leeg
mis ik steeds toch
mijn echte ik nog
niemand hoort 's nachts
mijn schreeuw in stilte
ziet mijn eenzaam lijden
achter de glimlach…
Open je ogen en Ontwaak
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 114 Dus speel je spel, en luister naar het geluid van de eenzamen.
Een oorverdovend woud
Overdenk wat je had en wat je verloren bent.
Onweer scheurt de hemel open.
Onschuld is niet te koop!
Geliefden roepen het naar elkaar uit, doch hun dromen verwaaien.…
Nooit meer alleen
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 129 Oorverdovende stilte
Maakt van ons,
Een ander mens.
Emoties,
Vechten
Leren,
Leven met afstand
Van een ieder
En elkaar.
Medemens waarderen
Dichter bij gevaar
Zorgen om jou, mij
Samen, maar toch apart
Leven met Corona
Ministers strijden
Voor ons bestaan.…
Voorjaar
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 1.920 waar weidevogels uit het niets
met hun oorverdovend gekrijs
de stilte vullen en rechts van mij
treurig ogende preien en
boerenkolen met hun uitgezakte
permanentjes de spade vrezen
scheurt plots de wind het hemels
matras aan flarden
zie ik schaduwen geboren worden
tegelijk met het eerste lam
daar is het tijd om mijn rug te
rechten en…
Wie een landschap tekent
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 274 grijs
van luchten oorverdovend noemt.…
Vingers maken mij bang [1]
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 67 Het was een schot in de roos
Als doelwit mijn hart
Toch sta ik hier met twee voeten vast aan de grond
De bloem der jeugd is nog niet gepasseerd
Oorverdovende stilte kroop langzaam binnen in mijn oor
Mijn onschuldigheid was weggenomen
Schaamte was een woord die in jouw woordenboek niet te vinden was
Jouw vingertoppen hebben hun verhaal achtergelaten…
op slag alleen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 277 eenzaam
heit de klok
aan gort
geslagen uren
weerkaatsen
koud de muren
geen verre vrienden
laat staan goede buren
eenzaam
heit de klok
tik, tik, tik………………
eenzaam zijn
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.181 eenzaam zijn is een gevoel van pijn
het gevoel van helemaal alleen zijn
het gevoel dat je niemand hebt
niemand die wat tegen je zegt
liefde zoeken maar niet vinden
nadenken heb ik echte vrienden
in je hart één en al pijn
zo is het gevoel van eenzaam zijn…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 254 afscheid nemen, of toch maar niet
we zijn al zo’n tijd samen
hebben gelachen, gehuild, gesproken
maar ook gezwegen, vooral gezwegen
over dingen die er echt toe deden
gehuild, zachtjes gehuild om de angst
die uiteindelijk toch waarheid worden zou
wie had dat ooit kunnen bedenken
dat het zou opgaan in een oorverdovende stilte
nog altijd koester…
Nacht.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 662 De stilte hoorbaar gemaakt
Oorverdovende stilte
Jouw gezicht niet te zien
Je hand die mijn huid raakt
Beklemmend en mooi
Adem stokt
Twee harten bonzen
Een tak die ik gooi
IJzingwekkend duister
Een oehoe roept
Je knijpt in mijn arm
Zacht liefdesgefluister
Een ster, soms de maan
Versluierende wolkenslierten
Spookachtige kruinen
Gauw…
De stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 203 Dan omarm ik de stilte als moeder en kind,
waarin ik mijn ware zijn hervind.
De weg naar de ziel wordt met stilte bekleed,
hij slijt door de wanhoop, de angst en de weet.
De stilte spreekt tot mij en laat mij alziend,
daarom is de stilte mijn beste vriend.…
Wij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Slaap zacht, wacht en wacht
de dagen wiegen in voorlopig getreuzel
verdoven de pijn van het eenzaam
oorverdovend langzaam ontwaken
uit een zekerheid dat wellicht verlaten
van ooit tedere warmte niet anders kan,
verandering en het haast vaste weten
dat duidelijk in mij weerklinkt
ga beginnen met beminnen
wat ik als landschap heb geschilderd…
zeezicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 551 Het schrille gekrijs van de meeuwen,
als een oorverdovende stilte.
Het eeuwige gevecht van de zee tegen het zand,
een strijd die onbeslist zal blijven.
De gierende wind
die als een zachte hand door je haren waait.
De gloedrode zon die de zee in brand steekt
en dan dooft,
als een wakend oog dat zachtjes slapengaat.…
Zelfportret in een schilderij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 *landschappen van Frank Dekkers, een oorverdovende stilte.
Galerie Milic Bozana, Zutphen…
Tussen het netwerken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 weg van vage horizon
en onherstelbare beloften
van vrienden die geen vrienden waren
maar vreemden in een onzichtbaar land.…
Lofzang aan de Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 819 Voor de liefde die ons de grenzen laat zien van samengaan
en de vriendschap die, volgens mijn vrienden, niet schijnt te bestaan
is dit de canto van het Leven, van de Eenzame.
Dwepen met het gevoel van onbegrepenheid,
Uit zwakte, en menselijk autisme
Omringt door vrienden en familie,
Samen alleen.…
Alleen
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 347 In kille kerkers
van eenzaamheid gevangen;
een schreeuw in stilte.…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 134 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 404 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…