Alle inzendingen over Overdenking

Door je denken, Nog eens te overdenken, Aan je zwakke punten aandacht schenken. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, Wat is er met me aan de hand.…

het zal mij aan mijn reet roesten zuurstof vreet de aanstoot is CO2 heel fijn kankerend verlaat ik dit leven stof tot overdenken zo ver ga ik.....…

Kerstmis herinnert aan liefde, licht en vrede waar ging het verkeerd…

tot stof zullen wij weder keren elke keer weer schiet dat door mijn hoofd achter mijn computer vanuit een ooghoek zie ik rag rechts in de hoek, een stofnest zelfs, hangend aan de stekker die mij verbindt met u schoonmaken is een optie en vervolgens hang ik daar als stof, ter overdenking…

Het verleden mag dikwijls opnieuw bekeken en beschouwd worden, want dat is een geleerde wegwijzer voor de toekomst.…

helmgras glinstert in de zon ik overdenk hoe ik overwon een klim en daling door het duin het tintelt van teen tot kruin dit moment in handen beet ik verlaat het en weet dat ik uiteindelijk vergeet…

Het vreemde aan al wat mensen ontgaat schijnt de invloed van stof tot overdenken; wat goed lijkt ter hand genomen onder de avondlijke vaat, porselein net zo goed te breken als te schenken.…

Maar ik ga door Niemand die me daarbij stoort Tot die tijd blijf ik hier even zitten Even bijtanken De dag wat overdenken…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

Dank zij de doden Bezit van vrijheid Bezit van denken Een bezette generatie Gène van een natie Genen en ratio Collectieve spijt Ongeacht leeftijd Overdenken Bevrijding beleven Door overlevering Over leven…

Zo vlak voor Kerst sla ik aan ´t contempleren De ballen in de boom de kaarsjes aan Ook de kalkoen kan in de oven gaan Een flesje wijn is al aan het chambreren Ik overdenk het afgelopen jaar En had het best weer aardig voor elkaar…

We hebben vaak zo’n moeite te zijn zoals het hoort doen wat men verwacht en binnen het sociale scoort We richten ons naar buiten van binnen nooit gezocht een onbegrepen beklemming volgt ons bij elke ademtocht Ik las een citaat dat mij als een lichtflits doorkliefde ‘God, bespaar ons het verlangen naar goedkeuring, waardering en liefde…

Met elke dag een draadje heb ik zo door het jaar, bijna niet te geloven, een hemdsmouw bij elkaar. Nu zal ik voor de andere mouw een jaar moeten gaan sparen, zo wist ik door de jaren heen hemdsmouwen te vergaren. Hierdoor kreeg ik een groot probleem, met anderen vergeleken, om toch uit al die mouwen mijn handen te gaan steken.…

Wellicht is het grote fratsenboek een leukere naam voor facebook, er worden er genoeg uitgehaald. Gelukkig hebben wij een kritisch vermogen ontwikkeld naast onze alertheid Hebben wij ons waarnemingsvermogen ook ontwikkeld Vooral als iets onze moraliteit ingrijpend verstoort. Kennen wij de betekenis van samenloop van biologische…

Over tijd kan je wel denken En maximaal overdenken Neem daar de tijd voor Dat is geen vraag, dat is een weet!! Want wie de tijd neemt Ademt de tijd Leeft tijdloos!!!…

Het jaar is bijna tot een eind gekomen Wij overdenken wat ons overkwam Zoals hoe Gerrit Hiemstra afscheid nam Er werd sindsdien niet veel van hem vernomen Maar toch heeft Gerrit onlangs, naar wij lazen Nog even stevig in de bus geblazen…

schemer of gewoon grijs het gevoel is hetzelfde de zon is al tijden kwijt kauwtjes strijken neer op kale takken wijze bomen wenken alles te overdenken en tot stilstand te komen naakt en schijnbaar onbewogen…

Door elementen in het nauw gedreven Zijn nu de jagers plotseling het wild Wie weet heeft deze wending hen verstild En overdenken zij hun jachtig leven Maar het vertraagd bewustzijn van diens daad Komt voor zo'n jager menig lijk te laat…

op mijn balkon drinkt een vogel van het smeltende ijs in een stralende zon achter het glas hoor ik het gesprokene overdenk en laat bezinken buiten ploft de sneeuw uiteen op de grond de merel lest zijn dorst en ik de mijne…

Hier overdenk ik mijn bestaan, in Morville, op een bank. Gierzwaluwen gaan af en aan. Agnostisch zeg ik dank.…

Een constante stroom Gedachten en gevoelens over dat wat was Maar nooit meer zal zijn De vermoeienis van zelfreflectie Oneindig Vermenigvuldiging van fouten en spijt Vergroting Van niet bestaande problemen Leidend tot eindeloze overdenkingen en oeverloos gelul De aantrekkingskracht van cirkels Verzwolgen Door het diepzwartste gat…

Zijn overdenkingen besloegen dagen, Maar toen kwam Omtzigt tóch in het geweer. Hij doet meteen iets voor de eerste keer, Iets wat wij in Den Haag niet eerder zagen: De eerste man die voor een zetel gaat, En liever lager in de peiling staat.…

haar ogen zo zwart als kool kijken mij aan brandend op mijn lijf mijn handen knellen van het nylon koord in de verte hoor ik het knallen van de zweep en het rammelen van de kettingen ik wacht volledig machteloos op wat komen gaat alle tijd om mijn zonden te overdenken…

Maar door overdenken en overzien en terug te keren naar het begin redden we het misschien en wandelen we de goede weg weer in.…

mijn hart brandt geen pijn van vallen zelfs niet van overlijden pijn zo schraal als zuur het trekt door je lichaam bij het overdenken het had anders kunnen zijn een verschil van een dag een verschil van een e-mail misschien niet meer ik voel die pijn van niet aanwezig te zijn op die dag dat zij zich haar leven benam…

hij was er aan toe, de boekenkast na duimendik afstoffen zag ik mijn jeugd terug, science fiction, mijn tijd voorbij Jack Vance, Keith Laumer zomaar twee namen fantasie geprikkeld, het overdenken waard ik ga de kast weer in…

mag ik nog iets liefs voor je schrijven een bloem plukken en even bij je blijven neem de avondstilte mee om samen de dag te overdenken wil jou de kleuren schenken van mijn bloem die in jouw handen zich zal openen in alle geuren die wij samen denken…

overdenkend.......... mijmerend............ een donderend gevloek maakt zich meester van tijd en ruimte het werkstuk telt niet meer, zomer wordt winter door die ellendige rot splinter…

In de nadagen van mijn leven zijn er stille uren waarin ik overdenk dat ik niet meer de baas ben over mijn lichaam dat een ander het lijkt te sturen. Ik heb me er bij neergelegd maar daarmee is niet gezegd dat ik de geest ook nog weg geef.…

het beeld spreekt geeft inzicht prest tot overdenken verder te gaan een grote stap niet meer stilstaan er is immers nog de open mond, verbazing ja, de bevlogenheid naar levensechte dromen de schoonheid onderweg symbolen van licht dat zelfs in donkerte tot helderheid kan komen…