Alle inzendingen over Padje af

Tien weken lang gedonder in de tent Twee-en-een-halve-maand niets dan geruzie Voor Timmermans rest er maar één conclusie: 'Terug bij af!' Wat werd er nou verkend? Yesilgöz wil vooruit, met Plas en Geert Zelfs als het 'Hoe nu verder' hen ontbeert…

Ik vraag me af ik vraag me af De mens in volle draf Naïef of welwetend Desalniettemin aanstekend De massa sleurt ons mee Onder dwang, of simpelweg gedwee Vrije mening of gevormd verlangen Ik vraag me af Was het hier nou links of toch rechtsaf?…

Lui die alles beter weten Overtuigd van eigen gelijk Zich stiekem geniaal heten Verheven boven het dommenrijk Lezen iedereen de les..... Verleid zo’n wijsneus eens tot drie potjes memory met een kind van zes…

Wat gaat er om in het hoofd van de koorddanser op het smalle koord hoog boven een ademloos toekijkend publiek, dat niet wetend wat het nu moet kiezen, tussen het hopen op het slagen van de acrobaat en hem de andere zijde van de staaldraad zien bereiken of zo stiekem met een ergens diep verborgen fatalistische gedachte, ontstaan in een vroege jeugd door…

achteraan zitten in die veel te grote klas kijk ik naar de klok wens dat het half vier was dan zo snel mogelijk naar mijn te kleine fiets voordat ze er aankomen als eerste zijn, is tenminste iets trappen zo hard als ik kan rij steevast door rood licht moet ik razendsnel thuis zijn en gooi de deur keihard dicht…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weglopen van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters…

Nadat ze ’s avonds de gordijnen sloot zag zij zichzelf in de spiegel even aan Haar ogen, door ‘t lange schreien rood volgden de natte sporen van haar traan Een diepe zucht verliet toen haar keel eindelijk mocht ze even..zichzelf zijn Eindelijk stopte eventjes ‘t spel toneel en kon ze even alleen zijn met de pijn Een blik in de spiegel toonde…

De dagen van alles kunnen Zijn vermoeiend, gaan voorbij De tijd die ooit veel voorspoed bracht Ebt je leeg als een getij Het besef dat niets voor eeuwig is Slaat toe in jou en plant haar zaad Alles lijkt steeds sneller Tot minder meer in staat De kleuren van je haar Je strakke gladde huid Die mooie witte tanden Verrimpelen…

De vensters langs en straf over de ruit; gekneusd, gedeukt, geplet, geplakt, gekreukt en vaal en grauw van kleur, een eenzang en een zeur. O het omslachtig wezen deze sleur, mijn ziel verzinkt in ongenezen verveling En dan in eens staat overeind de koestering, de vreugde: blij, treurig, om het even, dat ik dit mag beleven, dat ik dit rijk…

het scheurde mijn driedelig grijs volledig aan flarden nu terug bij af draag ik stoppels in plaats van de stropdas of het me staat zal me worst wezen het voelt in ieder geval een stuk meer mezelf…

Meer en meer verschijnen als krachten van de zwaarte de fluisteringen in je hoofd alle keuzes vol met twijfel verplichtingen als lood hoger en dikker zijn ze geworden in de loop der tijd en je weet het pas als je begint met het slopen van de blokkades zet je de eerste stap om de weg te verlichten naar een nieuwe realiteit maar…

als mensen eventueel verhuld nog in schapenvacht als boze wolven mekaar het bloed onder de nagels pesten, als ze mekaar naar de hel verwensen dan vragen sommigen zich toch nog af: wat heeft de beschaving te weeg gebracht, als na miljoenen jaren de ene mens voor de andere een woeste wolf blijft?! is dat niet op de beesten af?…

Twee konijnen knabbelend aan het gras Tevree en rete in hun sas Al knabbelend kregen beiden zin in sex De één zei: een keer wat anders dan met een ex Met jou is het mijn eerste keer Maar wees gerust het doet geen zeer. Wijmpje, februari 2011…

Bij een stilstaande klok stond geschreven: ' 't Is 's ochtends om tien over zeven en 's avonds alweer, da'k 't steeds weer presteer om nauwkeurig de tijd aan te geven.'…

Een brede glimlach gaat van oor tot oor Zwarte baret strak in de plooi gestreken Twee vingers in de lucht als zegeteken Je vraagt je af waar doet zo’n meid het voor Ze sprak van vrede en rechtvaardigheid Maar juist de weg daarheen is ze wat kwijt…

Ik heb een kapster, een hele hippe Die kan bij- en afknippen. Eerst knipt ze het nodige eraf Zoveel als het model dat aangaf Om het daarna weer bij te knippen. Het is een raadsel voor mij Eerst eraf, dan erbij. Het enige wat er werkelijk toe doet Is: “zit mijn haar wel goed”.…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weg van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters gezegd…

Kat je af Terwijl ik Zielsveel van Je hou - laat Je mijn nagels Voelen terwijl ik Je eigenlijk alleen Maar strelen wil Bang om je Te verliezen, Zoals ik ook Mijzelf verloren heb…

Als kind van de kas kwam al hevig bij me door ware liefde houdt steeds voor altijd vast aan het glas Omdat vooral geloof te pas kwam om 't al doende niet te breken liet ik de wereld van het kweken vroeg reeds voor wat het was…

Een paddenbezweerder uit Haren kon de orde niet meer bewaren, hij zocht naar de mand, floot schel langs zijn tand tot hij fluiterpadden zag varen.…

’t Is weer de tijd van de lichtblauwe brieven ze vallen altijd zachtjes op de mat, maar ja dat doen professionele dieven, die gaan geruisloos op het roverspad. Mijn handen vangen altijd aan te trillen zodra ik zo’n couvertje openmaak en wat ik lees doet mij vol walging rillen terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak. Ja, de vakantie gaat aan…

- het hoedje af van harte…

wat is leeftijd wanneer het om gezondheid gaat ondanks het kraken en piepen moet alles eerst gesmeerd bij het ochtendgloren alvorens voeten glijden in gymschoenen veters zorgvuldig gestrikt het markeerstift-shirtje de avond van te voren nog gestreken om na een verse bruine boterham de deur te openen en haar te omarmen de draf kan…

Ik moet hier even bomen over koeien die zich bezopen voelen zonder stal en in het wassend water staan te loeien dat er toch iemand hen bevrijden zal van die zo goddeloze waterval.…

Als de afwas af was was de was nog niet af was nog aan het draaien moet nog centrifugeren nog drogen, opvouwen en/of gestreken in de kast of op de plank Dan is de was af maar dan staat er weer een afwas Eerst mezelf maar even wassen dan was ik mezelf af voor ik de nieuwe afwas af was!!…

Hij raakte zwaargewond in Griekenland, Sinds dat moment heeft hij gehoorproblemen, Vanavond zal hij daarom afscheid nemen, Want doorgaan is gewoon te irritant. Nu hij zijn klacht verteld heeft, snap ik hem: Hij hoorde in z'n hoofd zijn eigen stem.…

Een uur, is zo om weggeblazen in het niets, net als een minuut, een kwartier, als was het ooit iets een halve dag lijkt misschien wat lang, maar is zo verdwenen ben ik bang! Twee maal een halve dag, is een heel ook dat is al met al, helemaal niet veel je staat op, gaat weer naar bed, wat er tussen gebeurd, dat is 't nou net! Zeven dagen…

diepte keek afgrijzend leeg de afgrond in zwaar vallen en afglijden naar was de klim nog balancerend blaas me weg laat me maar afgaan zo dat niemand me ziet blaas me op kan ik jullie verlaten in deeltjes verdriet blaas alles maar af ik ga…

je vraagt je af heeft het nog zin je af te vragen over hoe het was toen bij het begin je vraagt je af waar we nu staan hoe lang zal de aarde ons nog kunnen voeden als we zo met haar blijven omgaan je vraagt je af dat er niemand in die zwarte kerken beseft dat uit hun gedrag niets blijkt van liefde verdraagzaamheid richting medemens…

Ik vraag me af ik vraag me af wat ik me tegenwoordig nog afvragen mag wat is de zin hopen tegen beter weten in? Losgeslagen paarden volop in galop zijn zo verdraaid moeilijk te vangen De wereld staat op z’n kop Ik vraag me af ik vraag me af wat moet ik doen erachteraan in gestrekte draf?…