Alle inzendingen over Paf voor paal

De schemering flitst Een schitterende lachebek voor paal gezet Reflecteert een welkome, glim.....…

Lantaarnpaal, een lichtbaken, gemaakt van glas en staal. Zij richt haar stralen op de hoek van iedere straat. Waar wordt gezwegen, gehuild en gepraat. Nee, zonder lantaarnpaal is alles maar donker en kaal. Met haar prachtig gebogen nek als een zwaan, weet zij in weer of wind glorieus te blijven staan. Een netwerk van licht en kunstmatige zonneschijn…

Een boompje aan een paal gebonden staat bang te rillen in de wind, en nu de storm raast door de hagen voel ik me als een eenzaam kind. Het boompje zwiept weerbarstig stilte en heel de lucht weent tranen grijs. De paal heeft wel geen wortelwaarde maar maakt het boompje aardewijs.…

De wind voert mij mee naar de rustigste plek. Ik zet mijn fiets tegen een boom en beklim een heuvel. Ik hoor het ruisen van de zee totdat een recreant mij wekt uit een zoete droom. Het is niet meer als voorheen. Ik probeer mijn rust te vinden. en toch, het tijdstip nadert van ongekende drukte. Ik ben met de rust niet langer alleen en hoor…

op de grond tegen een paal in een verlaten station wachtend op een trein die al jaren op zich laat wachten de warme zon op mijn huid alles is wazig, de waarheid verscholen niet wetend waar naartoe doch goed wetend vanwaar we komen nadenken over de toekomst in al haar aspecten zoeken naar de juiste weg en alles in goede banen proberen te leiden…

Je doet iets wekelijks met hart en ziel, En weken worden maanden, maanden jaren, Gelukkig heb ik iets om te bewaren, Met deze staat de teller op een ‘mille’. Maar morgen ben ik weer gewoon aan zet, Op naar het duizendeerste snelsonnet!…

sla palen op mijn grond prikkeldraad rondom en als het nodig is jaag ik daar nog een stroom doorheen met ongekend voltage geef geen overpad aan ongewenst bezoek ik ben die aandacht zat jij paradijst waarin ik faalde haalde vrijheid dichterbij ik ben blij maar al die palen schrik en prikkeldraad moet ik helaas nog zelf weghalen…

Trossen hangen neer langs omstrengelde palen blauw is de regen…

[Haiku] stilte met piepjes – een houtduif rust op de zerk pal onder haar nest…

Het torenvalkje zit op een paal, kijkt rond, wacht, en duikt naar het gras.…

Ik heb een lieveheersbeestje van een plastic paal gehaald en met mijn wijsvinger op een bloeiende plant gezet.…

paal 16: niets geeft ze prijs van wat haar aan deze wereld bindt, maar de zonsondergang is zeker achterwaarts gebonden. (sissend in het ijswater dalend) zo kussen wij boven het koude duinzand. de dag ligt op de rug de mensen gaan de nacht in. in hun verlicht knusse tenten. paal 16: niets...…

de niet gegeven schop voor straf verhitte de roodwitte gemoederen je zag de trainersstaf verloederen en ook de spelersgroep stond paf daardoor liep de thuisclub uit naar 4-1 en Rotterdams gefluit ----------------------------------------------------------------- Opm.: Op zondag 31/10/2004 won AZ met 4-1 van Feyenoord nadat bij de stand 1-1…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

zo pal in de zon hier is kunst een lijnenspel een haag van zuilen onder hoofse bogen zoek ik vergeefs naar een gezicht…

Tot hij op een dag Een bestelling zag Voor meer palen.…

Vakanties van een week of zeventien, door alle toetsen en vergaderingen. Voor ouders is ’t om uit hun vel te springen, maar misschien kun je het ook anders zien: Zo wennen ze aan school, die luie horden. En toch wil niemand van hen leraar worden!…

Menig heipaal Schopt het verder dan wij Want als zo'n paal de grond in gaat Staat daar meestal een burgemeester bij.…

gaan Alle schepen verbranden Er echt pal voor staan Open om in nieuw vaarwater te belanden Er varen…

Een ijzerbewerker in Dalen Behandelt de roestigste palen Al klinkt het wat sterk Maar is hij aan 't werk Dan loopt ie voortdurend te stralen…

Na een Waals economisch debat sloeg men de pal in het molenrad. Maar conjunctureel vervangt men nu 't meel door hele ladingen kiloWatt ...…

schaatsers nieuwslezers woestijntrekkers rocksterren damtukkers ruimtevaarders lijsttrekkers publieke rukkers oorlogspiloten allemaal gaan we voor hetzelfde binnenkomen je bent nog niet binnen ze vragen was jij dat goeie dag zeg wow we zijn ondersteboven helemaal hoteldebotel je bent onwaarschijnlijk niet te geloven we staan paf…

uitsluitend plaats Bieden als je Gereserveerd hebt, ver hiervoor, En dus maken drommen Hongerige mensen rechtsomkeert Doen nog drie vergeefse pogingen Bij gelijkwaardige tenten Waarna je na een voettocht Die wel eeuwig leek te duren Een plaatsje krijgen kon In een tent ver achteraf Dat is armoede anno nu En, werkelijk, ik sta paf…

Maar schandelijke overdaad is vaststelling van het vastgestelde: alleen een gek hecht boven op de paal een briefje: einde van de paal.…

Vraagt Visch hem te bevrijden van de spijker en de paal? Nee. Visch is bang voor Haai en Mensch. Nog liever blijft hij dromen aan de paal. In goudgeel zand uiteindelijk door rode zon tot as verbrand.…

vanuit een half glazen geleide bolide kijk ik naar de koude kant betonnen wormen kruipen over zwarte paden - met witte streepjes ze zijn al gevuld met stromen heersbeestjes doorhangende lijnen spannen van paal naar paal naar paal, de grond is bevroren wit laagjes water plaveien hun pad naar de Po altijd vooruit altijd lager van glinst’rend…

Toch gonst de telefoon-paal dag en nacht, onder de hemel. Het is een verlaten pijn, een onophoudelijke klacht... Als wij hem horen: ons hart breekt, in zelfpijn verloren. We weten dat over de ganse wereld de telefoon-paal klaagt, alsof ons eigen smart aan zijn draden knaagt.…

toch de tijd van grote oorlogen en revolutie ze zijn verankerd in het salland van de ijssel en zijn overstromingen de houten palen van hun fundament kennen hen als koning met een huwelijk als bekroning…

Hij hield zich vast aan een paal; losjes. Zijn silhouet tegen de bewolkte lucht. “Kom”, zei ik.”Er staat nog een borrel.” “Klootzak”, riep hij. En liet los.…

strippend uit de kast en in de paal geklommen, glad glijen dijen ondersteboven voetjes van de vloer, de vrouw van de man speelt, welwillend, de hoer…