Alle inzendingen over Pandemie

We houden erg van reinheid, rust en orde, We plannen hier derhalve heel wat af. Bedenk, wanneer u plant ‘tot aan het graf’ Dat plannen zijn om bijgesteld te worden. Wat ook bekend is buiten onze grens: “Life is what happens when you’re making plans.”…

Waar is de goede vrijheid toch gebleven, Toen je nog overal naar binnen mocht? We hebben lijdzaam onze ziel verkocht, En moesten volgens apps en codes leven. Ernst Kuipers, ’t is maar dat je ’t even weet, Steek deze app maar lekker in je reet!…

We mogen onbekommerd weer uit eten, We mogen ook weer werken op kantoor. De mondkap hoeft niet overal meer voor, We mogen al die regels weer vergeten. Wat ik nou zeggen wil met dit verhaal: We gaan weer naar het oude abnormaal.…

jij hebt de wereld zien vluchten uit angst voor besmette luchten koos voor een veilig thuis beheersbaar geen entree enkel op media way toch kroop het alleen zijn vaak op ze belden toch knelde die strop er is wat vrijheid maar ze pakken te veel maken jou bang om met vaart te leven is dat alles wel waard…

Mijn trip advisor ried mij een piknick Op curaçao of bali's palmenstrand Als tijdlijk pied à terre pieds noirs wit zand Daar klinkt son mieux veel beter dan mijn ik Een vrucht met minitattoos I want you Pink lady reine claude cox d'orange A clockwork orange kanzi jazz mélange En royal gala elstar winnetou Corona popscene tour de pandémie…

Een nieuwe pandemie woelt de pijnaders bloot, er lekken zure vruchten door de schijn gebaard uit onkreukbaarheid van ieders schoot, zoektocht naar een andere strategie of medicijn die met alle wetten breekt of zijn we dat al eeuwen kwijt? Verzacht dat de innerlijke pijn?…

bekwamen in de leer der evolutie het beter zijn dan de ander heeft hem niet veel sociaal besef bezorgd omdat zijn afzet altijd de rug van een ander als springplank gebruikte grotesk zijn de verschillen tussen arm en rijk geworden de ultieme bovenlaag met superrijken en grote groepen paupers die nauwelijks kansen kregen ook pandemie…

We zwermen de grens over waar de drempel een muur was de wachters zijn grootziend de boeren ploegen voort We banen ons een weg uit de kou door de rozen rechts, de lelies links rood en wit dwarrelen de blaadjes achter ons We zijn met velen morgen met meer er rolt een donder door de wolken de kinderen worden onrustig de ouders halen…

In gedachten 't geluid van knisperend hout Op de achtergrond geroezemoes Obers draven met lekkernijen zoet en zout Het is iets wat vertroosting geeft In sombere tijden van lijden Zoals een wiegelied als men van angst beeft Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde De oudere kwetsbare maar speciaal de jeugd Is in tijden van pandemie…

er was geen strijd we hadden doodeenvoudig geen tijd om met elkaar te redetwisten het kisten verbranden of begraven nam alle energie zonder colonne zijn we begonnen het was geen virus in overdraagbaarheid regenererende cellen waren ineens hun drivers kwijt niet op lokaal niveau maar globaliserend strekte de pandemie zich uit code…

Oranje, de kleur van onze Vorst Onze Koning, ons Staatshoofd Net terug van weggeweest Maar nu stevig in quarantaine In zijn Haagse woon- en werk paleis Zijn vrouw wordt geroemd Bij de Verenigde Naties Als Koningin van een Kleurrijk Corona-verzetsland Wat zelfs in diepzwarte periodes Een kleurrijk voorbeeld is voor deze wereldwijde pandemie…

Te midden van een pandemie is geen verschil wie in het duister zingt men weet nog steeds van mooi en goed, of doen en laten voor elkaar een houding om het virus te verjagen...…

Lopend over onzichtbare scherven, te klein voor pijn, ze moeten eerst broeden, maar wel al te groot om veilig te zijn, schaamteloos & verraderlijk als de giflegers van Bashar al-Assad slaan ze toe, toe maar! dat doet maar! Bedrieglijk – een kruiperig oog, de droge hoest bij knoestige bomen, koorts bij tengere stengels, verdriet in het…

Het kan vandaag al zijn Waarschijnlijk morgen, Niet alle doden zijn Van hetzelfde etmaal Maar in één van de cijfers, Toe- of afnemend, Is hij een getal. En Ik vraag me af, Wil ik weten welk? Er woedt een storm Terwijl ik levend stilsta En als lid van het prestant, Dat afgesloten Eigen koren overstemt, Beluister ik de naklank Van die…

Geen wandeling, geen bioscoopje pakken, Niet op bezoek bij ouders, broer of zus, Geen praatje of omhelzing, aai of kus, Niet op café om lekker door te zakken. Zo laat Corona aan ons zien hoe fijn Het was om even bij elkaar te zijn.…

Dat handenwassen ging mij al te ver, Naast afstand houden om te overleven Vond ik de mondkap ook zwaar overdreven, En nou moet ik ook nog aan de QR. Mijn laatste stukje vrijheid is geplet, Ik word nu voor het (blokjes)blok gezet.…

een vrouw ging skiën in Italië daar was een coronapandemie had niet opgelet en raakte besmet en kreeg verbod op de après-ski…

Soms kijk jij op, luisterend of er iemand is, dan val ik niet in jouw armen, zo intiem zijn wij niet met elkaar hoeveel ik ook van jou hou Ik kom zo dichtbij als mogelijk is ik wit mijn schaduwen, was me in de geuren van jouw huis en sluip rond als een spook zonder laken Soms kraakt er iets dan kijk jij even op zonder te zien waar ik…

Denk ik eindelijk iets exotisch onder de leden te hebben zegt mijn dokter, die ik belde en mijn klachten aan vertelde dat ik het gewoon maar goed uit moest zieken Ik snap er niets van zieke kop pandemie en hij hangt op Uit moet zieken - uit moet zieken ? Ik dacht het niet - jij stuk verdriet !…

Amigos ja, voor feestjes en partijen Zoiets als Tinder met veel social apps Voor ouderen, al vóór de pandemie Downloadbaar als activiteit-event, Wel 20000, acht dagen per week Steeds populairder onder jongeren Tegen de eenzaamheid, als therapie…

'All you can eat' maar dan in het spaans (onbeperkt eten) in het restaurant van het BULL Hotel op Gran Canaria het Eugenia Victoria Hote & Spa in Playa des Ingles Ik kijk rond ik kan effe geen hap door m’n keel krijgen ” Eet jullie buikjes maar lekker vol” denk ik en kijk m’n ogen uit en zie, daar laat de Chocolade Fontein een bruine…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

Was dát maar wat hij zei enfin die viroloog als visionair corona duidend als expert te midden van de quarantaine, pandemie, intensive care virustaal, obscuur noch clair…

koud wij kunnen rellen wij ondernemen niet wij zijn niet failliet schoppen en dwars liggen met zijn allen tegen oom agent respect is ons niet bekend hè ja laten we de crisis nog dieper zinken wie durft ons te verlinken stoere mannen betalen doe je toch straks vernielen, plunderen, lekker laks hè ja laat ons los gaan geen pandemie…

niet meer alleen maar Een rampspoed te Wuhan Beschikkingen werden genomen Om het leed draconisch te keren Die de Jobstijding moesten intomen En de verschrikkingen bezweren Dus toen Hein begon te wringen Kregen landen heel snel door Teneinde zijn seizen terug te dringen Schrijf je een lockdown voor Een inenting wilde Bill Gates Die de pandemie…

gehoorzaam zijn vragen wij onze kinderen geen weerwoord duldend tegen ons het beste weten gehoorzaam zijn is vaak veel te veel gevraagd als de samenleving vraagt geen weerwoord te hebben gehoorzaam zijn vraagt een beetje discipline gewoon wat inschikkelijkheid die wij ook de anderen vragen gehoorzaam zijn is niet doen zonder te vragen…

En nu: met die hele lange en nare pandemie, waar geen einde aan komt krijgen we er een nummer bij, een code eveneens terwijl er nooit bij je geboorte geschreven stond: dit is een nummer, een Sofie, een digid, je had een naam, daar deed je ‘t mee. Maar in deze tijd van digitalisatie, zijn we echt verbannen naar: een nieuwe natie!…

Corona-tijd Corona-tijd Ons land is een patiënt die lijdt Aan smetvrees maar dan wereldwijd Een pandemie, Corona-tijd Een pijnlijk onweerlegbaar feit Dat is waar men nu onder lijdt Het crisisteam heeft net besloten Geen podium of zaal meer open Scholen dicht, met mate open De inkt is droog de dop gesloten Onzekerheid Corona-tijd…

nu jij vandaag weer een jaartje ouder telt door een nog ondoorgrondelijk pandemie in toch de vreemdste tijden van jouw leven vieren wij jou en het leven meer dan ooit oud genoeg ben je geworden om te weten dat je niet alles zo in de hand houden kunt zoals jij dat liever ziet of graag hebben wilt omdat het leven altijd weer verrassen kan…

De smartphones ofwel ‘pienterfoons’ zijn heilig Dat ze vrij vuil zijn, lijkt wel doodgewoon We maken deze dingen amper schoon Door ’t heersend virus zijn ze zelfs onveilig Dus pienterfoon blijkt als vertaling slecht: ‘Coronafoon’ heeft onderhand meer recht!…