Het innerlijk oog?
In een vermorst land tasten
reizigers in het duister, ze
wassen hun handen in een
grijze zon en dekken hun
vermoeide sporen toe,
papieren grenzen rotten in
het raamwerk van tevredenheid
en overvloed en blijven stromen
hangen een onwrikbaar taboe,
het ontneemt de intrinsieke
ruimte van ziel en geest, het
autonome recht van mobiliteit
die wij als medeplichtigen treft
en legt de doctrine bloot
van schaamte en verwijt?
Een nieuwe pandemie woelt
de pijnaders bloot, er lekken
zure vruchten door de schijn
gebaard uit onkreukbaarheid
van ieders schoot, zoektocht
naar een andere strategie of
medicijn die met alle wetten
breekt of zijn we dat al eeuwen
kwijt? Verzacht dat de innerlijke pijn?
... Illustratie: Bron: Innereye ...
Schrijver: Pama, 22 juli 2020Geplaatst in de categorie: filosofie