Het innerlijk oog?
In een vermorst land tasten 
reizigers in het duister, ze 
wassen hun  handen in een 
grijze zon en dekken hun
vermoeide sporen toe, 
papieren grenzen rotten in 
het raamwerk van tevredenheid
en overvloed en blijven stromen
hangen een onwrikbaar taboe, 
het ontneemt de intrinsieke 
ruimte van ziel en geest, het 
autonome recht van mobiliteit  
die wij als medeplichtigen treft  
en legt de doctrine bloot 
van schaamte en verwijt? 
Een nieuwe pandemie woelt 
de pijnaders bloot, er lekken 
zure vruchten door de schijn 
gebaard uit onkreukbaarheid
van ieders schoot,  zoektocht
naar een andere strategie of 
medicijn die met alle wetten 
breekt of zijn we dat al eeuwen
kwijt? Verzacht dat de innerlijke pijn?
... Illustratie: Bron: Innereye ...
Schrijver: Pama, 22 juli 2020Geplaatst in de categorie: filosofie

Geef je reactie op deze inzending: