Alle inzendingen over Peinzende OR Dichter

ze lijkt een peinzend meisje ik vraag me af: wat doet ze hier weet je nog niet dat Engelen hun vleugels invouwen als een mens hen nodig heeft ze dimmen hun immense licht; te veel voor mensenogen…

bij je weg strijkt het avondrood beduusd onze plooiende verhalen langs een peinzend landschap ontwaken onaffe dromen zij wagen het uit te komen op de meest innige houding voor de nacht…

een niet te overbruggen nacht peinzend uitvlakken brengt haar midden schemerdonker waar ze één en al schaduw aan eindigheid friemelend in slaap valt dromen droomt waaraan ze nog nooit heeft gedacht…

hij las een overzwaar gedicht voelde afkeer sluipend komen maar bedacht toen kwiek en snel het is zijn ervaring en leeftijd kan niet anders hij moet wel door al die ervaring diep doordacht en beleefd over grenzen heen neer te pennen komt het met kracht bij de lezer aan hij wordt geveld door de dichter die diep beneveld zijn woorden gedachten…

met je han- den aan de leuning en kijkt als een groot dichter dat zou doen, laat dan snel die gedachte vallen…

iedereen onderweg ieder voor zich iedere minuut telt zwijgende blikken ik ben onderweg ik zit op de trein en kijk door het raam naar herinneringen peinzend aan wie ik nu ben hoe alles veranderd is wat ik nu zeggen moet ik ben onderweg onderweg in mijn gedachten…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De nachten leken eeuwig te zijn of er geen einde aan kwam het maakt niet uit waar ik ook ben te moeilijk is het gevecht als je het moet stellen zonder kracht nooit genomen steeds gegeven ik heb het nooit verleerd rust ik peinzend aan de waterkant niets meer wat ik nog verlang.…

Een jaar voorbij...ik blik even terug Er waren weer voldoende rampen De mensheid nog verdeeld in kampen Zo sta ik peinzend op de brug Verschillen overbruggen tussen mensen Is wel het beste wat ik nu kan wensen…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Er dwarrelde een kind mijn leven binnen, één en al lente en vrolijk jolijt. Haar leven moest nog beginnen; Het mijne was al bijna uit de tijd. De frisheid van heur haren danste om mij heen, bedwelmde mijn zinnen en bracht mij terug naar tijden lang heen. Vervluchtigd, Verloren, Vergaan in de tijd. Haar lipjes, zo roze, weken vaneen…

De dichter, hij keek mij peinzend aan, verzonken in z’n eigen diepe gedachten. Niets ander dan stilte omhulde hem Volmaakt geluk... Ik vroeg het aan een dromer, en hij kende het wél! "Neem me naar haar", vroeg ik op smekende toon "Ik wil haar zien en bewonderen".…

Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...…

Peinzend laat ik mijn ogen dwalen Treurnis strijdt, waar liefde droomt Weet niet meer wat me door d'aderen stroomt Ik zie en kan geen adem halen Het woord dat steeds mijn krachten toont schreeuwt nu dat slechts te zwijgen loont…

de kleine jongen bij mama voor op de fiets wijst naar boven: de maan is weg de maan is kapot waar is de maan naar toe met vakantie misschien of boodschappen doen peinzend besluit het kind: is niet erg mama het is toch heel druk in de lucht…

Binnen twee dagen ligt het al op tafel Maar Diederik die vraagt zich peinzend af Hoe het toch zit met ’t koren en het kaf En staart met rechte rug nu naar z’n navel Ik ben waarschijnlijk te intelligent Ik scoor meer dan de rest...ruim drie procent…

Uit het duister schrijf ik je een brief, gesloten in mijn huis, mijn hand in het licht, peinzend over hoe het papier in jouw hand komt. Ik zie geen letters meer jouw beeld in mijn hoofd. Het geeft niet of je dit hoe lang je ernaar kijkt. Je hoeft niet te komen. Je bent er als adres.…

kent hemel noch hel Een dichter gooit geen zand in ogen Een dichter is gemaakt uit regenbogen Een dichter is waarheid noch leugen Een dichter gaat nooit mee Een dichter is een veulen Een dichter zegt ja noch nee Een dichter is muziek Een dichter komt aan Een dichter is uniek Een dichter zon noch maan Een dichter is de dood De dichter…

zei zij en verbood ten strengste de snoepreisjes van haar echtgenoot Peinzend over de affaire haar ega berustend voor de buis smulde ze op het terras spinnend als een poes van de ten strengste verboden slagroomsoes…

dag lief wat stond je daar peinzend droevig? te kijken bij het weggaan.…

Haar lichaam glanst in het maanlicht doorzichtig dromen vervult zijn hart steeds weer komen haar stralen door weerkaats van onvoorwaardelijkheid Durft hij het haar niet te vragen of is haar liefde niet te verduren de spiegel van haar hart of het zijne gebronsd draait zij zich peinzend om *bij een brons van Paulette Snijders…

Gods aanwezigheid willen bemerken of al biddend en peinzend mogen voelen? Geloof is voortgaan door moeraspoelen, na vallen 't vertrouwen op de Heer sterken: Diens leiding worde in wijd leven aanvaard, Zijn wens bij dagelijks denken bewaard.…

Was ik maar dichter Dichter bij jou Was ik maar dichter Dan kon ik dichter zijn Bij jou…

Hoe dichter de dichter bij het licht, Hoe dichter de dichter dicht.…

(fontein te Arpaillarques) zijn mossige baard verraadt jaren waterloop een onlesbare dorst naar meer laat zijn levensader wellen het peinzend gelaat met de zorglijke trekken geeft het geheel iets waakzaams alsof het zijn taak is alle dorstigen in het hertogdom aldaar te moeten laven…

gij wind van onmacht kom niet dichter, gij se dichter gij vleug van pijn kom niet dichter, gij se dichter gij zucht van onrust kom niet dichter, gij se dichter gij bouwer van crisis kom niet dichter, gij se dichter…

In het negerdorp staart de hoofdman diep peinzend naar 't plechtige vuur, raadpleegt schuchter en bevreesd de slimme stamtovenaar. Een blanke baas komt, doet allerlei voorstellen. De zwarte heerser scherpt zijn spraak en gedachten, laat een flink weerwoord horen.…

Peinzend over de donkere kant van de maan zag ik vrij plots het mogelijke alternatief pakte verf en kwast en een hoge ladder en begon mijn eigen hemel te scheppen witte wolken naast diepblauw de duistere kant bleek slechts een schaduw van mezelf…

JE est un autre - Arthur Rimbaud Ik ben dichter experimenteel dichter gelegenheidsdichter laatnaarjekijkendichter je mag gezien worden, dichter stadse kijkmijnoudichter fratsendichter margedichter worshopdichter mystiekdichteretceteradichter Dichter van het eerste en het laatste woord dichter van de afscheidsgroet dichter van de…