Alle inzendingen over Quasi prozaïsch

Oh, zegt zij quasi verwonderd Dus je hebt mij bedonderd Ach, ik wist het al lang Met jou word ik geen honderd En als zij zich verslagen afwendt Ver van mij gaat staan Zie ik haar tedere schouders schokken Van haar kin drupt een traan Maar als ik haar aanraak Trek zij zich terug, als is zij bang Dat moment heeft mij nooit verlaten Het…

In haar snelsonnet "Kunstmatige Intelligentie", over het matige "kunst"gehalte van chatbottechnologie, deelt Inge Boulonois een stevige sneer uit aan de quasi poëzie van chatGPT ___________________________________ Je vraagt je af, is het een dwaas of zot Een mathematische psycholinguïst Aculturele pseudotaalpurist Een die niets weet van…

Hij staat met beide poten in de klei Het slaaptekort uit beider oog te wrijven De tirannie der pubers te verdrijven En denkt: die staking komt steeds dichterbij Ook in het onderwijs heerst hollanditis Meer specifiek: 'docentenmeningitis'...…

Lopend door de vlakte mijn wol onder de arm met wind door de oren waar de ogen niet stuiten lezend door de woorden mijn ziel zelfs bij de hand met letters door de ogen waar mijn geest kan gaan leven is er nog ongekend gewortelde starre staken in weer en wind bewogen mijn passen doen stokken prozaische droge indruk stille bronnen in…

zijn sprankelende tonen weerklonken in het zingen van de zee tot we stilstonden en zelfs het water zweeg nee, zei hij de maan verdween in tintelende golven droegen tere loopjes ons zwevend in de sterrennacht er was een droom…

Soms ontstaat iets zomaar zonder plan of dadendrang Brainwave woorden beelden associërend neemt de drang der daad de draad op in polychroom getouw van hersenweefsel Doemt plotseling iets op, passief en ongebruikt quasi nutteloos long time no see geen mestvaaltvod De zolder van het tijdeloos geheugen zo…

Soms bracht iemand quasi-smalend een pijnlijke herinnering uit zijn of haar rooskleurig leven.…

" Er was één stem - VK - die zich onthield 't Was de VS die vrede tegenhield (en met vrede, Beste Weter, wordt natuurlijk prozaïsch de "oproep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren" bedoeld... maar dat paste tot mijn spijt niet in het rijkrijm rijk...)…

Daar stonden we dan beiden onwennig alsof we ons nooit eerder verloren hadden ik ga dan maar, zei hij heb je nou alles, vroeg ik terwijl ik het vergeten snel in zijn koffer stopte zo treuzelden we ons afscheid dichterbij ga nou maar, ‘t is goed zei ik quasi nonchalant vluchtig keek hij langs mij heen zullen we doen alsof we…

’s morgens ontwaakte ze met een helder inzicht ze trok finaal haar roots uit legde ze omzichtig maar doelbewust in de pompsteen en waste ze quasi vroom met religieuze gebaren ze schilde ze nauwgezet op het huilen af en deed ze bij de soep later die dag kwamen haar ouders op visite en serveerde ze soep de vlam sloeg in de pan met…

Door klanken licht door de ruit, strekt zich een chaos uit, het snijpunt van veelvoud, levend wit en zwart, gevulde caleidoscoop van een wisselende mozaïek met een prozaïsche verwachting.…

zijn peilen quasi feilloos komen soms terecht in weggekwijnde harten waar de bodem dor en droog hem en haar toch doet stranden als volleerde schipbreukelingen die ondanks eindeloze wandelingen maar geen haven kunnen vinden dan een verlaten vissersdorp met alle huizen in de as gelegd zonder water, zonder voedsel waar ze dan toch samen…

je wist dat je geroepen was de lach in je ogen antwoordde zacht je stem nog quasi nonchalant sprak luchtig maar ik voelde het trillen van je hand je lichaamstaal meegaander dan ik dacht we pasten wonderwel de eerste keer dat ik je zag we verkenden stilte uit verleden tijd behoedzaam rakend in jeugdige nieuwsgierigheid deelden…

Dan doet zij even haar zonnebril omhoog en kijkt quasi-vals. Daarna begint zij te huppelen, te springen en luidkeels te zingen.…

Screenagers als alfabeten met hun digi-rijbewijs leren op de basisschool tekstvaardig programmeren maar selecteren eerder het door hen geprefereerde; storm van beelden consumerend maakt hen quasi-wijs ze zien wat virtueel is aan voor 't rijk van het reële.…

Voelend als een sprankelend opwellend kristalheldere bron, verlaten woorden en gevoelens quasi als vanzelf mijn brein. In plaats van door te stromen naar een doel, dat in gedachten werd verkozen tot mijn klankboord voor hetgeen ik wil verwoorden, verdampt de vermeende inspiratie.…

. -------------------------------- uit: 'Quasi-kamikaze', 2002.…

En de overwinnaar slaat zijn eerder politieke gade gade quasi mededogend maar meedogenloos. De vuist haast overstromend met zijn lach.…

Het zou Een te prozaïsch einde hebben gehad. Maar dat niet alleen; we zouden elkaar Al snel naar het leven zijn gaan staan. Onze ogen, die zoveel moois en liefs Hadden beloofd, zouden elkaar niet Lang hebben verdragen. Mijn rustig, evenwichtig leven had ik Opgegeven; diep ongelukkig zou ik zijn. Hij heeft geen weet van mij.…

ontsnapt aan herinneringen welke onder het strijkijzer puffend opstegen, het raam opzochten en in de dahlia’s krioelden, tegen wolken hun verhaal vertelden, spottend soms uiteen spatten, bellen vormend in de slootkant vielen als ze liep naar de slaapkamer met de handdoeken op haar arm, even draaide op ‘only time’ van Enya, het haar quasi…

- welke zou je trouwens ook niet weten - ----------------------------- uit: Quasi-kamikaze', 2002.…

maar werkelijke liefde ken ik niet waar iedereen zo quasi-vanzelfsprekend haar schoonheid roemt, extatisch, hartenbrekend daar twijfel ik en merk een licht verdriet jaar in jaar uit doorkruis ik haar gebied klaar wakker om met uitgestrekte armen naar haar juweel te reiken, haar erbarmen zwaar is de terugtocht, grijs is het verschiet spaar…

Wat is nu nog een wonder vandaag Continu word ik omvangen door melancholie in mijn maag Mijn geest reikend naar zielen in mijn omgeving Met nog altijd last van een aardbeving Bevind mezelf gewoon stilletjes prozaïsch discreet Op een lijn met mezelf, zo nuchter alleen Wie kijkt er in, om of op, mee met mij Niemand durft en ik geef je groot…

Vanuit de ruimte lijken wij helaas op een fijnmazig muskietengaas. 't Groen moest plaats maken voor een zee van daken. Het wordt straks teveel voor Sinterklaas.…

de echte arrivés in het dichtersvak je ziet ze niet op internet daar voelen ze zich net even te goed voor om even met het aanstormend dichttalent gezellig quasi collegiaal een chatje te maken neem nou zo’n Hendrik Ido Ambachtsman uit Mokum het lijkt wel een marsman zo ver weg nog verwarrend ook er was al eens echt een dichter Marsman…

"haal eruit wat erin zit" of "carpe diem" is er ook zo èèn, van die dooddoeners, quasi intellectueel prijkend boven een kont. Nou, ik heb de dag ter handen genomen, heb haar uitgelepeld, kaalgeplukt, maar lege uren en minuten was alles dat ik vond.…

Voor achtergrond en context verwijs ik den lezer graag naar het satirisch-ironisch c.q. quasi politiek-realistisch klimatologisch getint hekeldicht, het meest recente snelsonnet van Jan Woordenaar Bontje van 21 augustus jongstleden, incl. de waslijst aan reacties (minstens 20!)…

En quasi-mokkend ging ik overstag, verslond terstond haar schotel-van-de-dag want ja, het vlees, dat is nu eenmaal zwak.…

veel beweging door zijn sluiter de mist in de afstelling is de kunst in het fotograferen kijk mijn hoofd maar op foto's vol tekens van brand schilfertjes van vorige week uit hoek van holland het gebeurde echt wel dat haarfijne registreren podiumdieren vallen vaak vloeiend buiten beeld en ik ben er één zoals een liefhebster me mailt deze quasi…

Mensen bleven mensen, onvolmaakt, prozaïsch en dodelijk. Bedreigd als een kwetsbare diersoort nam hij de terugweg van het buitenaardse wezen, rechtstreeks naar boven, steeds verder, tot de motoren knapten, tot de cockpit uit elkaar barstte, tot de vleugels braken, tot zijn lichaam oploste in de dromen die hij maakte.…