inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.590):

Ontsproten

Lopend door de vlakte
mijn wol onder de arm
met wind door de oren
waar de ogen niet stuiten

lezend door de woorden
mijn ziel zelfs bij de hand
met letters door de ogen
waar mijn geest kan gaan

leven is er nog ongekend
gewortelde starre staken
in weer en wind bewogen
mijn passen doen stokken

prozaische droge indruk
stille bronnen in teksten
trekken geestelijke voren
in bloeiend letterlijk leven

ongeacht onspruit zich
knoppen markeren lust
met weerkerende ogen
in welke kleur om ’t even.


Zie ook: http://www.snarf-art.com

Schrijver: Frans Veenhoven, 11 april 2018


Geplaatst in de categorie: filosofie

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 43

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)