Alle inzendingen over ROND KIJKEN

Het is avond, regen, donker en de lichten zijn aan Ik zit in de bus dicht bij het raam Ik tracht naar buiten te kijken Maar het enige wat je ziet Is de weerspiegeling van iemand Die wel op mij MOET lijken Ik kijk en denk Je lijkt dan wel, maar ik doe het beter Spiegelen aan een ander Dat werkt voor geen meter…

(versje van hoop en vrees) wanneer we straks terug mogen kijken op de crisis zal alles anders zijn blijkt dat niets is wat het was kijken wij met andere ogen naar het aards bestaan waarin een bres is geslagen die leemte opvullen met warmte en genegenheid wordt nog een hele klus…

zolang zijn geest aarzelt op de grens van weten en vergeten, cirkelt hij rond in huis, zoals de goudvis in zijn glazen kom die in de voorkamer op de tafel te pronken staat door het water glinstert een goud vlammetje van koudvuur met een kort geheugen van maar drie seconden, dus achter elke ronde wacht een heel nieuw avontuur vreugde…

Zweeft neer, weeft rond, o dromen, weeft mijn arm hart in slaap. Mijn hart kent geen ruste: dat is als een heel klein wicht. Wat moeder het suste en kuste, het schreit om gezelschap en licht... Zweeft neer, zweeft rond, o dromen, weeft mijn arm hart in slaap. Ruist droef, ruist zacht, mijn bomen, ruist mijn smart in slaap...  …

die hoopvol bij een kroeg naar binnen gluurt op zoek naar klanten rond de Nieuwe Haven het is een jonge vrouw… en zij is blond…

Ze haalt me met een voetveeg onderuit Dan die vlijtige armen die me vermoeien De balsemgeur rond haar ronde kaken Het gespartel onder een waterstraal Ze toont me haar gekartelde open roos Ik hijs het zeil en zwaai naar haar Noem haar een milde soldaat.…

Wieken gaan razendsnel onhoorbaar rond en lensjes op de coating draaien naar alle kanten terwijl het staartdeel trilt, ijl, gevorkt, geknipt om data te verzenden. een verkenner alziend vliegt hij rond in mijn gedachten * Bewerking van een eerder gepubliceerde haibun, met als titel “1984” en “Palingenia longicauda”.…

de mussen komen weer er liggen altijd wel wat kruimels tussen kieren van het huis en de boom draagt vertrouwen in zijn kroon zo schoon, zelfs als er winter valt rond oude takken binnen, achter zichtbaar glas, verschijnt de dag rond leven, doorgaans warm veredeld door de thermostaat dan gaat geen uur voorbij in vinden willen meer nog…

Als een ware tijger sloop ik rond in dampende café's, op zoek naar erotisch genot met losbandige deernen, wat ik spaarzaam vond, slechts een stijve tepel onder een flinterdun bloesje, maar genoeg voor mij als arme bedelaar, die in kroegen geen tijgerin vond.…

Ben je rood, bruin of blond Aan de smalle kant of ietsje rond? Allemaal best, één zaak telt: je bent gezond Dan kan je bij manier van spreken, de wereld rond. Zorgen, probleempjes, alles valt wel op te lossen Moeder Natuur zal je vast van nare zaken verlossen.…

als rond het ochtendgloren een haan weer kraait de krantenjongen zich laat horen hij in een gevouwen blad even het nieuws van de wereld in zijn handen had de lichtstralen weer op de ramen prijken in liefkozende streepjes over de linnenbloemen strijken rond deze zo geriefelijke plek denk ik aan hoe anders het was tijdens het avondgesprek…

Beekjes, bladeren herfstwandeling in het bos genietend kijken…

Als ik in de nacht naar de sterren kijk, weet ik: jij waakt over mij!…

Kijk, Madagascar...…

Mozart in the air een en al lichtvoetigheid kijk eens hoe hij swingt…

Herinneringen wiegend kijk je naar foto's zo mild was je schoot…

Vandaag wordt het mooi kijk eens hoe de bamboe van mijn buurman vedelt…

kijk in mijn vuur wakker het aan in jouw schaduw wil ik ondergaan…

zuurstofrijk water dondert overweldigend ademloos kijk ik…

Door het raam Kijk, trage sneeuwvlokken. Perfecte vergankelijkheid.…

ik kijk niet meer jouw engelengezicht liegt de hemel tegemoet…

Het is gezellig, maar ik kijk stil naar buiten: heldere herfstmaan.…

En elke morgen kijk ik op de tulpenboom een éclat-vertoon…

Schotse hooglanders kijken verbaasd naar mijn fiets maar negeren mij…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…

Met grote ogen kijken naar al de mannen – mijn tepels terug.…

Kijk daar een dor blad dat over het voetpad trekt daar dwarrel ik dan…

Stortregen, de deur openzetten, dan kijken -- we er zwijgend naar.…

Nergens meer veilig, want kijk: ook volwassenen -- kunnen erg huilen!…

Veel mensen waren ernstig verontrust Door de geruchten die de ronde deden Dat tussen hen een breuk was opgetreden, Maar toen heeft Judas Jezus dus gekust. En in het Dagblad van Jerusalem Stond daags daarna: Ik houd nog steeds van hem.…