inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.816):

Wat had ik dan verwacht…

als rond het ochtendgloren
een haan weer kraait
de krantenjongen zich laat horen

hij in een gevouwen blad
even het nieuws van de wereld
in zijn handen had

de lichtstralen weer op de ramen prijken
in liefkozende streepjes
over de linnenbloemen strijken


rond deze zo geriefelijke plek
denk ik aan hoe anders het was
tijdens het avondgesprek

de woorden vol gevoel
van een mens die in verlorenheid
zich ijvert naar een doel


hoe kunnen gedachten
tot spinsels, muizenissen
in het hoofd geraken

wat flauwtjes zelfs
ervaar ik de liederen
waarin de vogels nu ontwaken

maar och, wat had ik dan verwacht
dat dingen kunnen veranderen
na een mijmerende nacht….

Schrijver: Hilly Nicolay, 1 juli 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 293

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Coby Poelman-Duisterwinkel, 14 jaar geleden
Prachtig beschreven sfeer roep je op in je ochtendgedachten na een mijmerende nacht over een intens avondgesprek.
AstridV, 14 jaar geleden
Rond het ochtendgloren, na een mijmerende nacht, je gedachten zo beeldend onder woorden gebracht. heel mooi!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
We waken over wat we liefhebben. Mooi Hilly!
Marije Hendrikx, 14 jaar geleden
mooi gedicht, waar ogen wakker worden om weer te willen dromen.
Wee, 14 jaar geleden
Stil hopen we toch ... Bijzonder mooi schrijven, Hilly.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
prachtig neergezet Hilly! Soms weet de nacht raad, vaak legt die z'n sluiers over de dag heen.
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Als avondwoorden de nacht vullen ipv slaap, kijk je eventjes anders naar een nieuwe dag....mooi dit schrijven, waar toch ook de liefkozende lichtstreepjes weer op de ramen prijken!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)