Alle inzendingen over Regendruppels

Zon na regen Voor de natuur een zegen Zonlicht spelend met het blad Vanuit de boomkroon valt een spat Regendruppels glinsteren in het licht Door zonlicht is een volgende druppel al weer gezwicht Een zonneharp weerkaatsend tussen bomen Momenten waarin je weg kunt dromen Sferen die het innerlijk laten verstillen Je merkt temperatuurverschillen…

Regenwolken overschaduwen dan regelmatig de dag brengen regendruppels wat ook gewoon mag. Zonder dat het stortvloeden zijn die stenen wegstoten dan voelt het als amfetamine van de idioten. Dan voelt de dag als een soort schimmenhand aan wie je met verstand je niet aan verpand.…

Natuur in stilte, tijdens regen Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen Druppels vallen tijdens een mijmering Vredigheid boetseert de beleving Watervocht op bladgroen Regenjas in goed fatsoen Naaktslakken kruipend over rottend hout Vogelzang klinkt vertrouwd Regendruppels uitvergrotend in een plas Een badende appelvink die aan het genieten…

een storm steekt op en jaagt op duist’re wolken regendruppels verdrinken zinloos in een almaar groeiende plas je kunt huilen zoveel je wilt het verdriet is toch onzichtbaar zolang de regen maar niet stopt…

Regendruppels vallen neer Vanuit de hemel op de grond Met een knuffel in mijn hand Loop ik buiten stilletjes rond Kijkend door beslagen ruiten Gedachten spoken in mijn hoofd Hoelang zou het nog duren Voordat mijn laatste lichtje dooft Ik nestel mij in een hoekje Houd mijn knuffel stevig vast Het zal nog maar even duren Dan ben ik niemand…

En zo er regen was, zoals een gunst zo zonder droogte, aan een grasspriet vertrokken naar de andere kant door hun dood worden glinsterende regendruppels onsterfelijk wachten op het zonnige moment.…

De morgenzon weerkaatst als licht in duizend druppels aan het raam gekleefd. Ik maak er toch geen foto van: het mooiste zal alweer voorbij zijn eer ik terug ben. Zo breekbaar is de tijd en wat intussen kan gebeuren als wij zoeken naar bestendigheid. Maar hebben wij nog aandacht voor die stille uren van de morgen? Of hollen wij maar voort…

ontmoette je in kleur je regenboogde licht parelde in het web gesponnen in de morgen dagfris in zachte bries je dauwde zo lief viel en raakte de aarde met een spetterende zoen maar het rag glom nog door je lach van toen…

druppels slaan weer stuk gedragen door de wind tegen mijn raam ik zie ze gaan in weer verbinden licht meevoerend in hun baan het eindeloze stromen tot de tragiek van grote plassen waar alle uitgelopen druppels moeiteloos in water passen om aan het oppervlak te misten of verdampen hun weg in lucht terug te gaan tezamen met mijn…

regen klettert op straat speelt met de stoepranden en glijdt op het glimmende asfalt vormt plezierige plassen waar kindjes met gekleurde laarsjes vrolijk in stampen auto’s laten het water opspringen tot fonteinen vol glinsterende druppels regendruppels zoeken hun kille weg naar paraplu’s regenjassen schuilende mensen volle portieken…

kijk daar vliegt hij eenzaam door de nacht vroeger vloog ik mee genietend van de vrijheid geen grens te bekennen de wereld was van mij nu sta ik hier met beide voeten op de grond te dromen achter de tralies regendruppels op mijn raam…

Je tranen vloeiend op mijn lippen, zijn het enkel regendruppels? Jouw liefde ze is echt en ik heb jou gevonden...…

gisteren werden we nog omarmd door zonnestralen onvoorwaardelijk liefgehad door hem die ons voor altijd beschermen zou vandaag rollen regendruppels langs de ramen lijkt de hemel ontroostbaar daar deze belofte bruut werd verbroken nu blijft het voor altijd stil…

Elke dag iedereen loopt haast zich en rent door het leven Ik sta stil en kijk naar mensen op weg naar het geluk regendruppels stromen over mijn wangen en niemand kijkt iedereen heeft haast op weg naar het geluk…

Als jij mijn gewonde hart laat bloeien vlinderlicht onder mijn huid ontluikt de nacht en avond naar morgen ruikt regendruppels met stralen stoeien dan blijf ik in dit hof van Eden stil genieten van een boeketje heden…

geschreven woorden jagen na wat anderen hebben laten liggen het concretiseren kleurt de horizon die zijn uitzicht duidelijk verbreedt passen regendruppels zich aan aan het ritme waarin zij vallen worden ongeschreven akkoorden geboren in het vroege ochtendlicht…

Iris, jouw verschijning als een regendruppel Een regendruppel op de mooiste roos Een prachtige roos, stralend in de zon Iris, jouw verschijning is als duizenden zonnestralen Duizenden zonnestralen in mijn hart vol liefde Mijn kloppende hart vol liefde voor jou, mijn prinses Iris, jouw liefde Jouw liefde is als duizenden rozenblaadjes vallend…

Ik wil verdwijnen in de wolken en als regendruppels dalen om de droge aarde te voorzien van water. Ik wil verdwijnen in de zon om als zonnestraal terug te keren en de aarde doen verwarmen. Ik wil verdwijnen achter de sterren om de mooiste uit te zoeken die ik voor jou altijd zal laten schijnen.…

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

Daar was zij heel even op de schouder van een nieuwe dag haar lach straalde langs grauwe sluiers van regendruppels zacht draaide zij zich om en terwijl haar ogen zijn gezicht een ander licht gaven sprak zij dag, heel even was zij daar ...…

Hij tuurt naar de zon, tussen de wolken, zoekt naar warmte, maar het zijn regendruppels, die de lucht bevolken.…

auschwitzmonument onder onze hemel die eens anders was werden zij vernietigd haat doodsangst verstrooide as en rook zes gebarsten spiegels onze hemel is geschonden regendruppels vloeien als menselijke tranen over een gebroken mensbeeld…

een warme glimlach kleurt haar lippen kersenrood als de fluister van de liefde zoveel kan veranderen in het leven van alle dag vraagt ze wat doet dan het zachte van een regendruppel op een bloemblad dat zo verloren heen en weer wiegt in het zuchten van de wind…

milde regen en zachte bries sluiten een verbond dat aardse grofheid polijst bij elke stap die de vorige naar het verleden verwijst zodat verse indrukken grofkorrelig patina krijgen van zomers die zich tot regendruppels aaneenrijgen…

ragfijne regendruppels op het venster betraande ogen, natte wangen aan de keukenmuur hangt de mattenklopper die heeft vaak pijn bezorgd ze weet het nog goed eens in de week diende die de vloerkleden ze waren stoffig maar meer nog…….zouden kinderbillen kunnen vertellen uit de dagen van ooit…

Verstilde tijd ligt als een regendruppel op je huid trillende wimpers proeven van de hemel de zee is vrij ik streel het lange strand leg je dromen te ruste kus de lippen van de wind het licht leg ik in de handen van morgen.…

hij vertelt het verhaal dat hem het beste uitkomt hij is vergeten wat hij zich liever niet herinnert hij overschreeuwt zijn met scheuren en kieren gevulde bekentenis een rondje roept hij een rondje voor de hele zaak buiten hechten regendruppels zich zacht fluisterend aan de betraande vensters…

Regenachtige dagen, onder de kilheid van gebreken Jouw armen de enige overbrugging die mijn verstopte geluk kan doen laten leven Verlangend gestreeld te worden tot alle onmacht en verdriet is uitgewreven Kijk ik in de vele regendruppels, de weerspiegeling van het gevoel dat was uitgebleven…

En nu zal dat gezicht altijd blijven, eeuwen door regendruppels gegeseld, eentje rolt van een wimper naar de mond op een leeg plein, in een ongenoemde stad.…

Regendruppels kleuren de dag, de roos en de zon, het einde en het begin; tekens van hoop, groene olijftak na de gloeiende hitte.…