Alle inzendingen over Reuring in het water

Jouw vraag maakte mij sprakeloos, een geworpen steen, beroering als een windvlaag verzuchting in de struiken ritselden traag door de nerven van de bladeren tintelingen onhoorbaar slechts rillingen in kloppende aderen streek door merg en been bracht reuring in het water, stilte was ons allereerste woord antwoorden komen later…

Reuring in de stad de zon verwarmt je huid muziek opent je hart lenigheidsduivels tonen vol trots duizelingwekkende acrobatische toeren en clowneske acts caleidoscoop aan cultuur gezichten stralen gelukzalig nip ik aan mijn glas zomer in de stad…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten het water niet onberoerd * geplaatst in de bundel "reuring in de tent" die onlangs is uitgekomen n.a.v. het stoppen van de site van Dichttalent…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

Nieuws rond de reuring Die daardoor ontstaat Knap toch, hoe steeds weer zo'n Nulkommanullerig Non-item over Een non-item gaat…

Rond Rafaël en Sylvie in Tussaud Is uiteraard veel reuring. Not to mention Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension Dat bracht ons van ons aller à propos Maar bij veroudering moet men pas passen Daar is geen was meer tegen opgewassen…

[Senryu] kristallen luchters - vale portretten zien toe hoe stof natafelt Toelichting: Mijn bijdrage - onder het pseudoniem Haiku-man - aan de onlangs gepresenteerde bundel 'Reuring in de tent': de 'oogst' van wijlen Dichttalent.nl (uitgeverij De Wilg).…

Gelukkig gaf men blijk van medeleven, Herkenbaar was die geestelijke dreun. Van velen kreeg ik hartverwarmend steun, Mijn hoofd is nu weer fier omhoog geheven. Ontroerd bedank ik al die trouwe fans, In Haren woont geen zielig hoopje mens.…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

sommige gedichten zijn windstil ze ademen een sfeer van luie dagen van weinig dynamiek en niet veel speels ze missen in de eerste zin al dat wat wakker schudt, een frisse wind van reuring of vernieuwend vragen of, hoe toepasselijk, het dapper wapperen van vlaggen tijdens hoogtijdagen ze zijn er ook die zelfs de spanning vóór de storm…

Hé weet je, zei de poiliticus stoppen deed een beetje zeer Vandaar dat ik hier sta Kijk, hier ben ik weer Een goede boodschap zou ik zeggen Dit besloot ik zonder overleggen Ik maak een lijst met hart en ziel Dat doe ik snel en zonder bug En jullie stemmen me terug Ik wil weer jullie leider zijn Dat zorgt voor reuring Dat vind…

Drenteland, ik kan je niet bezingen niet in je klein en ook niet in het groot je bent niet mooier groener, stiller dan waar ik eerder heb gewoond je mist veel van de stadse reuring er is geen zee die trekt geen strand, geen grote stroom maar in de late middagzon op weg naar huis kan ik niet méér genieten dan van 't bloeiend veld…

Ik ben een goed mens dat was mijn moeders wens ik heb niet één bekeuring ik heb nooit een ruitje ingetikt er was eens wat reuring over een vaas die ik had gebroken ik heb toen uit spanning heel wat af gerookt maar daar ben ik snel mee gestopt dat alles maakte mij allengs een oersaai mens liever was ik in de alcohol gedoken zou ik echter…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Zeg klompenmeisje met je houten been, Als jij twee emmers water op gaat halen Hoef jij die voortaan niet meer te betalen - En ga ook langs de bakker maar meteen. Hij dient je ook een gratis brood te geven, Want wij zijn arm, maar hebben recht op leven.…

ik schrijf vogels naar jouw raamkozijn voor elke dag een lied wat vrolijk kwinkeleren een zachte ruis door de reuring van de bomen mijn hand vol innigheid strooit zomerbloemen o, mocht ik met jou mijn duizendschonen dromen ik schrijf vogels naar de te vroege herfst spreidt mijn liefde over het keuvelbankje de maan, de…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

Maar ik doe nooit meer water in de wijn Omdat dat heel gevaarlijk schijnt te zijn.…

Kennen jullie nog het lied van 't zachtkens glijdend bootje met het geluid van de mondharmonica? Bij een zon die ondergaat, klinkend in de avondschemer. Zo bijzonder, dat geluid… de sfeer, de emotie uit een tijd die lang reeds is voorbijgegaan. De klanken reeds verstorven, maar in gedachten nog bestaan. Je voelt de weemoed in je hart……

Water aan de kook brengen is een opwindende gebeurtenis. Elke avond beleef ik een wonder. Mijn waterkoker wordt kokendheet. Ik zie dolle belletjes ontstaan. Water verdampt terwijl ik kijk. Wat ijzig koud en stil was is razernij geworden. Zorgvuldig vul ik mijn kruik. Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water.…

Maar 1 ding moet me van ‘t hart en wel: ze sterven een snelle dood, kommer en kwel niemand die ze water geeft, zodat: aan het einde van de aanbieding-periode: Je een plant koopt, een bijna dode!…

De ondergang de wederopstanding het gedicht een bloem de zon de motor woorden als water de verlossing komt altijd Later…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

uitgestreken ingeprent laait de dag op nieuwe doch versleten schoenen net als gisteren weer op, reeds ingelopen schrijden stappen achterwaarts met gerafelde veters onnavolgbaar de tijd met zoete elementen het Wad besmeurt met ons vermaak, bekostigt met het loon dat ons nu toekomt watert zich in zoute tranen en containert sprakeloos…

Water is de bron van leven, zonder water kan men niet. Water zijn ook tranen die je loslaat bij verdriet. Water kan de mens zijn vriend zijn, maar neemt soms ook zijn leven,.. Water dat door dijken breekt doet de mensen beven. Water moet de zeeën vullen tot de laatste dag van d' aard.…