containerramp op mijn Wad
uitgestreken ingeprent laait
de dag op nieuwe doch
versleten schoenen net
als gisteren weer op,
reeds ingelopen schrijden stappen
achterwaarts met gerafelde
veters onnavolgbaar
de tijd met zoete elementen
het Wad besmeurt met ons
vermaak, bekostigt met
het loon dat ons nu toekomt
watert zich in zoute tranen
en containert sprakeloos
van strand tot duin van kwelder
tot aan dijk en bodemt dieper
dan het leven dat zich nu geeft
hoe verwondt de mens
zijn kansen wanneer storm
de grondzee opent
voor een eeuwig verval
... het water van Unesco is besmeurd met onze aankopen ( Het Wad) ...
Schrijver: elze, 11 januari 2019Geplaatst in de categorie: actualiteit