Alle inzendingen over Rouwt OR nu OR trouw?

De dagen glijden voorbij over de puinhopen van Pakistan Lichamen liggen zij aan zij Een ramp die niemand bevatten kan Machteloos is het woord voor deze chaos Vele tranen vloeien over de brokken steen Een hulpverlener graaft een kindje los gestikt in het puin..zó oneerlijk en gemeen Langzaam gaat de zon onder over Pakistan Niets herinnert…

waar stilte ademt in de laatste tekens leven rouwt afscheid in het alom aanwezig zijn van pijn er is geen strijd maar een serene rust van overgave de hand voelt warm in bevestiging van samen nog klonk je naam in de herkenning van zijn laatste blik inkeer ademt stilte heel zachtjes sluit ook zijn gezicht…

verlangend kijk je uit naar zomaar deze dag waarop je flaneren kan op de wonderlijke ramblas waar veelkleurig als het leven legers van zonovergoten mensen langs standbeelden paraderen opgaand in struinende drukte van catalaans vurige ambiance zul jij je tijdloos gaan verliezen in machtig prachtig de schoonheid van stralend kleurrijk gaudi's…

Mij is Een lange man ontvallen Artiest en virtuoos pur sang Hij, drieëntachtig, leefde lang Wij beiden haalden van de stallen De beste paarden, ik trok op Met een volbloed satiricus Genoot van zijn markante kop Uniek, zo een briljant genie Rust nu in vrede, Wim de Bie…

vaders as, in zijn urn is nog niet uitgestrooid moeder rouwt nog ieder uur kinderen vliegen als gieren wikken en wegen hun deel voor badkamer of snoepreis ho, stop, zij is niet gek houdt de knip gesloten tot haar tijd gekomen is.…

bevroren door de tijd verloren door onzekerheid de nacht maakt dat haar ogen sluiten de vorst vormt bloemen op de ruiten zomers en toch winters koud vrolijk lachend en toch eenzaam een man die in alle stilte rouwt verraden door die ene traan…

De stilte van de doden, hun rust en ons verdriet, de stilte van de doden, wie schreit en rouwt nu niet?…

de ochtend de jeugd een bal gerinkel een snoepje de winkel van Sinkel de middag de volwassenheid een kus een wijntje een huwelijk een kleintje de avond de ouderdom een borrel een kale kruin een pensioentje een volkstuin de nacht de dood donker en koud een traan men rouwt…

gebogen leun ik op de steunen van mijn statigheid een rustpunt terzijde van de schouw een monument van waardigheid een hoge zetel met leder en uit donker eikenhout opgebouwd de jaren zijn ons aan te zien als het sierlijk schrijnwerk verschoten rouwt de haard uitsterft gelijk mijn toekomst die stilaan verflauwt…

blonde in het koren maakten me groot en ontelbaar rijk maar nu ik naar de dagen voor me kijk loop ik eenzaam door de wintervoren en voortgedreven door de herinnering van grote driften en een lange jacht wijst mijn leven nog naar één ding de plek om een eigen stilte te bouwen waarin ik teder en intiem bezing de wintervrouw, de donkere, de trouwe…

Jij gevangen in jouw cocon ik in die van mij, ben ik de groeven in jouw gezicht ontstaan op weg naar waar geen verdriet heersen kan een landschap van ravijnen die bij elke nieuwe regenval rivieren van smart bevatten en ik pieker, pieker me suf zeg jou dat het van vermoeid- heid is, terwijl ik beter weet…

Trouwen zegt slechts sterk te menen, dat deze vriendschap steeds zal trachten, te zijn zoals we liefde dachten...…

Ik ken je onvolmaaktheden en jij kent ook de mijne We accepteren eigenaardigheden zowel de grote als de kleine Voelen ons verbonden met elkaar slechts te scheiden door de dood Nooit was mijn liefde voor iemand zo compleet en ook zo groot Ik hoop dat het zo mag blijven geniet intens van jou mijn lief Wil alles met je delen voortaan lief…

de golven breken op de rotsen de wind waait zachtjes wat duinzand omhoog we gaan zitten en kijken samen naar de golven in het water die op het strand net onze tenen raken je kijkt me aan en lacht heel lief je slaat een arm om me heen en de andere hou je voor me er zit een doosje in en zachtjes fluister je in mijn oor wil je met mij trouwen…

verslingerd aan je lippen - verslaafd - verslonden door je ogen - verorberd - verankerd in je hart - veroverd - vergroeid met je wezen - verbonden - verenigd voor eeuwig - versmolten -…

Ze beloven vandaag elkaar de eeuwige trouw, worden in de echt verbonden en dat het wel goed komt met die twee, dat laten die blozende gezichtjes duidelijk zien Hij nerveus, hier en daar wat verschikkend, zij plukt wat aan het boeket, dan komt de ambtenaar en klinkt er muziek, het gaat gebeuren, ze gaan ‘in de echt’.…

Wat trouwen nu precies betekent is een veelgestelde vraag het antwoord lijkt vanzelfsprekend maar blijft in veel gevallen vaag Alles draait vaak om die ene dag maar die duurt slechts even zoals je dadelijk zelf ervaren mag is trouwen de start van een nieuw leven Je vormt nu samen een paar, Jansen, mevrouw en meneer het lijkt nog allemaal…

Ik weet nog heel lang in 't verleden ging ik prat op mijn edele delen maar nu ben ik getrouwd en daar ging het fout nu lig ik me 's nachts te vervelen…

Ze zijn niet jaloers, voelen slechts trots En bemesten trouw de grond Voor dit experimentele offer. ---------------------------------------------- uit: 'De gevelreiniger en anderen', 1994.…

jij vraagt me te stoppen met van je te houden ik beloof je mijn best te doen en garandeer dat ik zal falen…

Kijk- deze ring zit nu zo strak dat hij niet kan afglijden. Dat geeft niet. De jaren hebben mijn handen veranderd, maar niet mijn hart.…

Trouw is liefde die niet wijkt voor verdriet en tegenslagen. Trouw kan wachten en verdragen. Ook als alles hopeloos lijkt. Trouw is liefde die het houdt. Ook als onbegrip haar teistert. Liefdeloosheid haar verbijstert. Trouw is echt, ze is als goud.…

er komen zeker dagen dat het mée laten stromen niet mijn koers zal zijn ik wil mij verzetten bij de eerste tekenen van ontrouw aan mijzelf zal de lucht betrekken krimpt de zon in mij zal ik moedig kunnen zijn niet schuilen in een bunker? de storm van verandering vraagt om standvastig zijn…

Het zijn ja zwanen die zo trouw zijn hun hele leven zwanen-lang…

Mensen die gaan trouwen weten al hoe het gaat: niet vanzelf een hemel van liefde op aarde, maar wat dan? De hemel te heilig en te hoog gegrepen? Liefde een koestering?…

“Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw. Gods trouw zal altijd blijven bestaan Hij is met een ieder van ons begaan Laten wij Zijn trouw niet beschamen Halleluja, God zij alle eer, Amen. Fedde Nicolai…

Ik ben het zelf - en even trouw!’…

“Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw. Gods trouw zal altijd blijven bestaan Hij is met een ieder van ons begaan Laten wij Zijn trouw niet beschamen Halleluja, God zij alle eer, Amen.…

“Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw. Gods trouw zal altijd blijven bestaan Hij is met een ieder van ons begaan Laten wij Zijn trouw niet beschamen Halleluja, God zij alle eer, Amen.…

“Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw. Gods trouw zal altijd blijven bestaan Hij is met een ieder van ons begaan Laten wij Zijn trouw niet beschamen Halleluja, God zij alle eer, Amen.…