Alle inzendingen over Ruilen OR huilen

hij keek mij aan fijn en groen gepantserd trots vroeg de sprinkhaan: "als jij een foto neemt, wat krijg ik dan in ruil?" Wel, zei ik: "ik bewerk je foto, publiceer ze op het internet en verzin een verhaaltje." ach, zo! toen vroeg ik: "als jij een foto neemt van mij, wat krijg ik dan in ruil?…

Mijn vriend houdt op met leven Ik moet er heen Afscheid nemen, niet voor even Maar voor eeuwig zo meteen Hij slaapt half zittend in zijn bed Een witte troon Voor het beregend raam gezet Als ware het gewoon Wij stervelingen moeten alsmaar huilen Terwijl hij glimlacht Alsof hij niet met ons wou ruilen Alwetend wat hem wacht Zijn ogen…

Een vriend die je hart laat groeien Een vriend waar je je geheimen mee wilt ruilen Een vriend waarvan je zegt: van jou kan ik op aan, en één ding is zeker ik laat je nóóit meer gaan!…

Ik zag wel dat het tranenspel niet nep was ik huil ook als ik echt geraakt word door muziek maar ik word altijd blij van iets bijzonders dat een soort licht geeft in de dynamiek. Kon u maar ruilen met die lege flessen dan was u leeg, de flessen vol verdriet.…

verhalend leggen fantasieën onwrikbaar vast, verleiding door de zwaartekracht, een mantel die iedereen past de zwartste aarde in te ruilen, kiemzucht als begeerte reikt tot alles wat het altijd al najoeg in een wederkerend labyrint waarop iedereen op wacht daaruit te ontsnappen op de tast.…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

ik wil vluchten in luchten met donkere wolken me niet laten zien geen zin om de wereld nog meer te bevolken ik ben het zat met mensen te leven mezelf te geven in ruil voor een aalmoes lach om erkenning die ik nooit zag ik koester het kind in mijn diepste geheim zij mag er niet zijn in ons creatief spelen het kan niemand iets…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Die onbedaarlijke lach, die ik zo zelden zag, is terug vanwaar hij was, de onstopbare lach, die zeg maar - slappe lach, is terug in ons midden. Die glimlach, die zachte lach die lieve lach is tussen ons een stilzwijgende overeenkomst, want; Het zal ons een worst zijn! Wat jij!…

Zo ik jou zou ruilen, zon van mijn liefde, die schijnt deze dag, zal ook morgen een andere zon schijnen die ik ook dan gemakkelijk ruilen wil.…

Waar ik zoek met gesloten ogen ben je een schaduw van woorden en is de leegte een sleutel die ik ruilen wil waar ik ben en waar ik blijf zoeken. Langzaam opent de zwijgende tijd mijn ogen die willen blijven dromen en ruilen. Maar niemand wil de sleutel die eenzaam maakt.…

hij loopt niet, mama moet hem dragen ik vind het niks, dus wil 'k U vragen zouden we 'm misschien nog mogen ruilen?…

hij loopt niet, mama moet hem dragen ik vind het niks, dus wil ‘k U vragen zouden we ‘m misschien nog mogen ruilen?…

, onmogelijk de tijd te ruilen, mijn plek verkleind tot omzoomd zerk, waarin ik me kan verschuilen, daarboven jagen associaties op de zaden van de zilverberk, die ieder jaar weer vrucht zal dragen.…

hun leven moeten ruilen voor hun dood voor hen bloeien de mooiste bloemen in de lente…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…

Ach huil maar niet mijn vriend Laat het nu maar gaan het boek is uit de deur is dicht van binnen blijft het bestaan.…

Huil maar rustig uit, ook in het bijzijn van een kind. Huil maar rustig uit, Hoe gek die kleine het ook vindt. Een kind huilt toch ook als het pijn of verdriet heeft? Waarom zou jij dan niet verdrietig mogen zijn. Huil maar rustig uit, een kind moet leren wennen, Dat grote mensen net zo goed verdriet kennen.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

de roep in mij verstijft de prooi zij houdt zich angstig schuil diep snuivend herkent zij mijn gemoed en weet waarom ik huil……

kom vlij je met mij in het groen ik geef je dan mijn zoetste zoen in paarse klaverweiden een open hemel boven ons het allerwitste wolkendons en niemand dan wij beiden ik balsem als je mij toestaat de scherpte van het prikkeldraad waar jij door mij geraakte ik voel en huil met jou in pijn geloof dat ik in schuldig zijn jouw liefde niet…

elke keer weer elke keer als ik online ben dan zie ik die titel ....IS EEN BOERINNETJE dat omdat ik haar blokte omdat zij mij uitschold m'n leven verpest ik zit hier met tranen ik kan niet meer rijmen niets lukt alles MISlukt!…

In pijn huil ik het uit. Om niets moet ik janken. Maar het maakt toch niet uit. Ik huil zonder klanken. Het is niet in woorden te omschrijven. Het is geen tastbaar begrip. Niemand zal me begrijpen. Want ik zit in een dip. Een dip van gevoel. Van onmacht en van woede. Niemand die dit verwachtte. Niemand die dit vermoedde.…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Hij huilt met de wind maar zij kijkt niet meer om hij verloor zij had hem zo diep bemind…

Ik huil mijn tranen slechts in stilte Langzaam druppelen ze omlaag Niemand die me nu ziet huilen Alles was zo slecht vandaag Ik huil mijn tranen slechts in stilte Heb helemaal niemand om me heen Ben van god en iedereen verlaten Beklaag mezelf, van steen en been ‘k huil mijn tranen slechts in stilte De eenzaamheid is torenhoog Mijn trots…

Heb je zien huilen zonder tranen Hoorde je schreeuwen zonder geluid Voelde je al hoe het leven kan tanen Ben je gekweld ben je gefnuikt Ben je al duizend keer gevallen Gekneusd en bebloed weer opgestaan Schrok je ervan hoe de stilte kan knallen Door tranen bewogen de mist ingegaan Heb je gevochten gehaat en vergruizeld Benijdt en vergiftigd…

Waarin ik de wind hoor huilen om een verloren droom. Woorden die nooit de weg naar jouw hart hebben gevonden.…

Soms wil ik stiekem huilen, dan zegt mijn binnenste ik . . . . blijf lachen.…