Alle inzendingen over Rust OR Liefde OR Omarmen

In mij omarm ik Jou Mijn liefste, Jij bent in mij en ik ben in Jou. In Jou verlies ik mezelf en in Jou vind ik mijn kracht. . Mijn liefste, in mij omarm ik jou. Jouw heerlijke ontspanning wordt dan deel van mij En ik geef uiting aan Jouw expressie vanuit totale liefde.…

de schuimkoppen van de zee spoelen het wier met zich mee steeds verder van de kust waar liefde rust. Wie brengt het terug naar tederheid en knuffelt zacht tot vergetelheid De golven omarmen de weerbastige palmen afgebroken afgeknapt Het strand van het eiland doorwoeld en weggespoeld geen leven meer verdronken in afkeer.…

liefde zonder woorden, zonder taal totdat de eerste roze zonnestraal jou in de ochtend wakker kust dan, mijn liefste zul je weten dat ik voor altijd in je armen rust...…

al lopende verlies ik mezelf geef ik mijn woorden aan de wind die mij de pas afsnijdt onderweg naar daar waar rust mij eindelijk omarmen zal moegestreden ren ik mijn lot tegemoet verlangend naar waar de wereld stopt met zijn…

Vouw de dag in vrede dicht en laat vol vertrouwen in de liefde, je omarmen door het licht.…

Jouw onschadelijke onschuld straal je uit met innerlijke rust geen verzoening kan verbinden zoals ik in jouw wonder berust. Met je tranen van honger geboeid in een omarming openbaar je sympathie met je lach bij elke streling.…

een warme deken omarmen en haar behoeden voor scherpte en pijn hij zal een buffer zijn tussen haar en de buitenwereld waarin ze zich weer eens heeft vergist fluisterend bouwt die dat muurtje van liefde om haar heen…

Een daad van liefde doodt het onbegrip Maakt hartstocht levendig op aller lip Hoge wisselwerking wordt ervaring Machteloos bezie ik onbegrepen psychen Zichzelf of in omgeving snijdend met een mes Het zoeken naar expressie, uiting van de stress Huilend om zich in een diepe slaap te wiegen Een droom van louter dwalende feiten De omarming…

Als jij me vasthoudt Koele, zachte omhelzing Baadt deze wereld Plotseling in hemels licht Dat zon en maan zacht rusten…

In het licht van dit gedicht Zie ik de schoonheid van jouw ogen Die langzaam lezen hoe ik jou beschrijf Die zien hoe de letters je haren strelen De klanken je lippen kussen De pauzes jouw gedachten sussen Woord voor woord wordt jouw prachtige lijf Gekoesterd en aanbeden Zin voor zin je zinnen geprikkeld Alliteratie, adoratie De jambe…

Regendruppels vallen neer Vanuit de hemel op de grond Met een knuffel in mijn hand Loop ik buiten stilletjes rond Kijkend door beslagen ruiten Gedachten spoken in mijn hoofd Hoelang zou het nog duren Voordat mijn laatste lichtje dooft Ik nestel mij in een hoekje Houd mijn knuffel stevig vast Het zal nog maar even duren Dan ben ik niemand…

Dromend voelt de wind als een ijzige kou, eens blies je de wind en zei: ik hou van jou, je armen om me heen tegen de liefdeskou, mij aanstaren en verwarmen met ogen staalblauw, de wind...soms die streling om te verwarmen, in mijn slaap kan ik je tenminste omarmen…

kan zijn door omarming en tederheid is toen de toekomst ontstaan in al zijn helderheid weer glinsterende ogen weerkaatsend in de diepte van het gevoel…

Geef toe heb getracht te leven nog warm van angst koud en stil huis als mantel voor mijn vrees ogen vol dwang lees vragen uit je mond kom en hoor mijn poezie spuug woorden in volgorde en schrijf teksten op gebouwen vlecht gedachten samen gevuld met zuiver bloed zodat de schubben op mijn lijf weer tranen het woord geen pijn meer doet kom…

zij kan nog lachen om foto’s uit de oude doos met broze vingers wijst ze haar kinderen aan niet allemaal met naam in warm geluk is zij weer terug genietend van die uren pas bij het afscheid komt weer de onzekerheid in het zoeken naar vandaag de vraag van wie bent u er een neem ik in omarming mee…

Liefde bouwt ons op. Haar eenvoud is groots. Bouw in mij je woning, laat mij gast zijn aan je tafel. Jij zong voordat je sprak. En in mij, spreek jij. Te spiegelen aan jou, licht en beminnen wat jij bemint. Liefde, geliefde omarm mij.…

Blik in haar ogen: omarm me, kus, bemin me zo maar in de bus.…

Na de lange innige omarming, het liggen op zovele zachte delen: schouder, arm, borst, buik, het horen van je donkere stem die geruststelt, als streelde hij gevoelige plekken heel, na het klaren van elkaar, het dutje, het opstaan, het weggaan, nadien breekt het grote zwijgen aan.....…

Het omarmen van de zonsondergang is prachtig met de mooie zee op de voorgrond. Soms met rustig of bij minder weer, dat ligt er net aan hoe de natuur op dat moment is. Het is een genot om er te mogen zijn. Het brengt je even in een andere wereld, het is een zaligheid en het voelt vaak goed.…

jij gelooft niet in Hem Hij echt wel in jou ik garandeer je Hij blijft je trouw sommige mensen accepteren jouw geaardheid niet zij zijn de veroorzakers van jouw intens verdriet één in de hemel heeft jou gezien gehoord Jezus neemt jou in Zijn armen zoals het behoort…

Het samenzijn was zo intens als ik er weer aan denk kan ik alleen maar gissen want veel gevoelens zal ik missen het leek alsof de wereld schudde de bliksem zich verdeelde de hoogste sferen stoven op ons af en in die opwinding ontstond de tunnel der verleiding met als eindpunt ontlading door de warmte van omarming…

Kom binnen, ik kus jouw ogen Ik zal je alles laten zien Neem de tijd, kom zo vaak je wilt en verzadigd zul je weggaan Neem een bad in al mijn kleuren – zacht als poederkwasten strelen ze jouw blik Ik omarm jouw aandacht met het goud van de geschiedenis Hier is alles eeuwig jong Onvoorwaardelijk plooi ik me naar jouw behoeften Ik…

Het voelt zo koud, leeg en kil zonder jou Het kaarsje in mijn hart zal altijd voor jou branden Liefdevol blijf ik jou in gedachten omarmen…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Jij bent voor mij de zon die eeuwig schijnt Voor jouzelf gaat die vlieger helaas niet op Omarmen doe jij 't leven zoveel mogelijk en daar waar het kan Mist soms in jouw hoofd een hart vol liefde Op mijn beurt omarm ik dan gretig al jouw liefde Oneindig, voor altijd Twee zielen, één gedachte ondanks soms die mist, schijnt de zon…

Vaccingewonden zullen ze omarmen. Ondersteunen, liefde schenken en erbarmen.…

ontvang ook weer vandaag mijn verzen en laat mijn blik rusten op je billen omarmen je taille en me bijten in je borsten, lippen tot vervelens toe altijd wil ik mij jasmijn in bloeiende hand herinneren en aan het zachte zingen van een stem warm klinkend in mijn oor van liefde, lust sprekend als voelbaar evenbeeld van mij waar verzen…

Laat me liggen aan je borsten, laat me rusten in je armen, laten we elkaar vannacht beminnen en omarmen. En mocht morgen de kloof van afstand en zwijgen ons weer scheiden, onbegrip en onmacht ons weer op ons eigen eilandje laten lijden; dan roepen we als brug de liefde van vannacht weer terug.…