Omarming

Geef toe
heb getracht te leven
nog warm van angst koud en stil
huis als mantel voor mijn vrees
ogen vol dwang
lees vragen uit je mond
kom en hoor mijn poezie
spuug woorden in volgorde
en schrijf teksten op gebouwen
vlecht gedachten samen
gevuld met zuiver bloed
zodat de schubben op mijn lijf
weer tranen
het woord geen pijn meer doet
kom kleed je voor de avond
kleur de randen
van je tepels helder blauw
omdat ogen zich vergissen
kleurt het schaamrood alles stil
de moerbeiboom bloesemt
je naaktheid schoon
geef toe ik heb geleefd.

Schrijver: Hein Pierik
Inzender: Hannah Pierik Wolthuis, 12 juli 2011

h.h.pierikgmail.com

binden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 94