Een buffer van liefde

Mag ik je troosten
fluistert de wind
ze antwoordt niet
ligt in bed met haar hoofd
verscholen onder het kussen
wat plukjes haar
springen er krullend onder uit

de wind weet wel
haar met rust laten
is nu het beste
tot de hoofdpijn
verdwenen is
wacht geduldig
tot er beweging in komt
in het bed

zodra dat gebeuren gaat
zal die haar als een warme deken
omarmen en haar behoeden
voor scherpte en pijn
hij zal een buffer zijn
tussen haar en de buitenwereld
waarin ze zich weer eens
heeft vergist

fluisterend
bouwt die dat muurtje
van liefde
om haar heen

bescherming

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 127