Alle inzendingen over Scène

Ze hangen de Gothic scène aan. Sierlijk springt ze van het graf af en even later zoent ze hem op zijn blauw gekleurde lippen. En hij vraagt haar daar ten huwelijk. Ze zegt ja. Samen dansen ze op de graven. Want de doden zijn hun vrienden.…

Het droge zand schelpt je nog omstandig haar nee maar de weerstand in de scène is een kronkeling van eerdere acteurs, het ritmische breken van de bruisende golfslag wil al dat springtij van ons, een hoogwit ruisen, het kabaal, namelijk, van de stilte beukend op het witte, mensvreemde strand.…

Die vroege ochtend wilde me vast zoenen en zoenen, herinneren aan kinderschoenen, aan een der griffioenen, met als een soort leuk nabestaandenpensioen dat gene tonen wat april kan doen, sans gêne als 'n mise-en-scène.…

hier rustig voort te draven heeft geen zin het weet van kleine hoeken en gevaren zie, daar komt kees met borgdorff aan gevaren een golf van zure melk en tegenzin... ...een cruiseschip aan de kust maakt overuren besmet, geïnfecteerd, in quarantaine geen viroloog mag hen al huiswaarts sturen maar wie de griep heeft brengt men niet in scène…

Gehuld in een bruin gewaad, schrijdt zij langzaam voort, trots geheven, haar gelaat, verbannen van dit vervloekte oord. De handen op de rug gebonden, touwen stremmen het bloed, verborgen zijn de open wonden, ze aanvaardt haar lot met moed. De beul snel, doch genadeloos, leven vloeit uit haar weg, op haar graf : één klaproos, haar ziel…

Gekromde ruggen en zweepslagen gaven dagelijks brood waar hij, als verlosser een kroon krijgt aangereikt toont een zwart gelaat kracht om gisteren te verscheuren en dollars te verpakken in vergeten de raketten vallen niet in de achtertuin…

heerlijk licht. zaterdagmiddag een wemeling van wielen, het haken van pedalen het wringen naar vrijheid geen school meer, geen kerk. 11 kilometer uitwaaien huiswaarts in dulci jubilo. lach mee met zotte kraaien. spurt aan grensplaatjes van dorpen, wind op kop, tong bijna tussen voorwiel toch gewonnen. (voor u lieve meisjes, voor haar…

Voor Anneke Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is een dier. ---------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is dier! ----------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

In 't jaar zoveel was ze een deerne met de fleurige naam Violette tezamen met hare zusteren Constance en Bernadette toog zij jong als ze was naar de kostschool voor juffers en maagden, het pensionaat Sainte Marie Antoinette De mussen vielen en bloc van de daken de koeien lagen te slapen toen ene Maurice van 't voorname geslacht…

maar dit alles en alle reden zijn in de werkelijkheid verzonnen de luchtkastelen staan met lege handen in de kast een zandsculptuur geeft antwoord wanneer een scherf uit de toren valt…

Mijn eigen gelijk begon ondergronds, uit verzet tegen de ouderlijke macht het beet zich vast in zichzelf Ook hun religieuze eigen gelijk begon ondergronds, uit verzet tegen de gevestigde macht het beet zich vast in zichzelf en meelopers het fantaseerde over later en oefende geweld zodat ik moet zwijgen ondergronds, onmachtig ik…

~ een pastiche ~ De tijden zijn slecht zegt de radio de gazetten, zij luiden eender nee, het verbetert er niet op integendeel, mon ami, au contraire wat u zegt, mon ami, wat u zegt Een vliegmachien met officieren zo lamdronken dat ze de Maas voor de Rijn aanzien en recht in de fietsen van de derde divisie belandt ze krijgen…

In quick-step, jive of disco dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver hebben laten vieren en bovendien van mening zijn dat ze de pas wordt afgesneden door bewegende handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen nachten stervend korter zijn hanteert de schilder zijn penseel dichten schrijvers uit een brij aan woorden…

Een fiere onbedwingbare rapier Een vochtige enclave vol geheimen Kan ik me hier de groslijst nog inrijmen Met lusten op het internetpapier? Van slechte seks wordt veel te veel geschreven De goede kun je enkel zelf beleven…

De vrees voor terrorisme in ons land Is ieder jaar een beetje aan het dalen We denken zelfs aan broodje-aap-verhalen Er lijkt zo bijster veel niet aan de hand Zo kan iets wat dichtbij leek snel vervagen Als het straks nadert gaat er weer iets dagen…

in de gang ziet hij z’n fiets staan niet veel gebruikt wat ook niet snel meer zal gebeuren hij is te oud om er weer de dijk mee op te gaan en z’n vrouw blijft maar zeuren: ‘Doe dat ding toch weg hij belemmert me in mijn loop wat ik je al zo vaak uitleg.’ ‘Ach vrouw ik laat hem toch nog even staan, als ik naar hem kijk zie ik…

En toen begon daar op het wijd tooneel Der zee, als een oud drama waarin veel Geroep van moord is, en de lucht van bloed Hangt in de zaal - de scène is leeg: er woedt Een dolle storm om 't hooge huis, er vallen Schoorsteenen en de wachten op de wallen Hooren geluid van vijanden in 't veld.…