4772 resultaten.
Aan J.H.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 181 Als ik maar één gedicht dichten kon als jij
zou ik onmiddellijk de pen ter hand nemen
ik zou dichten tot er bloed verschijnt
ik zou dichten tot het bittere eind
maar zoals nu kan ik het alleen van verre bekijken
al zijn al mijn zinnen keurig onder elkaar geschreven
ik sta niet in jouw schaduw
ik kan er niet eens op lijken
jouw niveau zal…
Ons vader
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 245 ik weet nog waar het was
zo ongeveer, een plek van
bomen, schaduwen, het bos
en de onvindbare auto
het was aan vertrouwde hand
op weg naar een verleden
voorbij de bocht, de splitsing
van wat komen zou, ver weg
leek onze tijd zo onbeweeglijk
als druppels van het ogenblik
- nu de hemel in de avond valt
ben ik net zo oud als jij toen…
Om jouw frivool
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 jij hebt
de lijnen uitgezet
ik schaduw
wat met kool
om jouw frivool
een licht accent
te geven diepte
weer te laten leven
grijs wat jij
als wit ervaart
en ongeschetst
nog open laat
er is geen schamen
want eerlijk grijs
geeft nooit intimiteiten
aan anderen zomaar prijs…
meervoudig sterven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 197 gejammer van stervende takken
nachten vol regen
spiegels en luchten
niets ontsnapt aan
het geluid
het tast zintuigen aan
het slokt wolken op en het levende
zie ik verdwijnen
zal een vogel nog zingen
tussen schaduw en schors?
ik treur om gehavende nerven
het breken door ongevraagde winters
en van daaruit in eigen handen…
hoeveel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 hoeveel ruimte
heb je om een vlucht
naar voren te maken
over je schaduw te springen
en de hemel te bestormen
hoeveel tijd
vraag je om vriendschap
te verbreken
gedachten los te laten
en de leegte leeg te maken
hoeveel stilte
laat je binnen om een speld
te horen vallen
de woordenstrijd te staken
en de liefde te vieren…
Penseelde strakke lijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 349 je nam mijn hand
penseelde strakke lijnen
daar waar ik vaag
de zon op morgen
weer zag schijnen
ik donkerde
in scherp contrast
jij lichtte op
waar ik reeds al mijn
schaduwen had aangebracht
het wordt ons schilderij
ik koos de vorm en kleuren
jij was erbij en al
het fruit zal heerlijk
naar jouw zomer geuren…
Existenz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 de stenen van de straat liggen
er deze nacht onbeduidend bij
waarom loopt nu juist deze kat
hier en niet die van de buurvrouw
lantaarns schijnen vannacht fletser
dan de schaduw van hun palen
enkele parkeervakken bieden
nog ruimte aan thuiskomen
als het zou regenen zagen we
een glinstering in spiegellak
maar deze nacht lijkt besluiteloos…
Breken in olie en kleur
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 308 noorderlicht valt buiig
je hand penseelt
rumoerig haar lucht
schaduwen zuchten
in de luwte van
donker en grijs
mengend schuift
het mes de wind
langs je geuren
tijd om palet
en je zinnen
te keuren
want wolken
gaan breken
in olie en kleur
door het licht
dat de zon
met hen speelt…
liefde in triptiek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 379 ik zie zachtheid
in een sterk profiel
schaduw duidt de
randen van je ziel
je ogen glanzen
en de bloemenkransen
dansen op muziek
liefde in triptiek
mijn paletten klaar
de kleuren gescheiden
nog zijn vormen en
beelden bescheiden
ik schilder magie
met tijd die verdwijnt
jij verschijnt op het doek
in het rood van de morgen…
XIV -naar buiten - (1903 - 1907)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 Een bevende dauw
zweeft in mistige schaduwen
wiekend heen en weer
De schone wereld
nog eenmaal op z'n schoonst
Als ik ga scheiden
In het verweyen -
Indrukken optekenen
van onderzeekoeien
Wind door de bomen
Van de nymphen golven
vocht in de grotten
Schone in haar sonnet
ze komt van een ver eiland
onbereikbaar -…
Kant in alle windrichtingen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 800 Ook het zuidelijk halfrond zou erbij in de schaduw staan, opperde ik.
Een opmerking over rondingen van west naar oost liet ik achterwege.
Hoe schitterend ook, het zou ons te ver leiden in dit tranendal.
Hemelse verleidingen, vond ik, vanaf de zijkant!…
Avondwonderen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Op de treden van de schaduw
stap ik reikhalzend voort.
Boven mij worden in het avondvuur
plannen voor de ochtend gesmeed.
Op sterrende ramen staan pinksterend
de antwoorden van vallende vragen.
Ondanks de kortwiekende maansikkel
bereiken die meteoren toch mijn oren.
Stil weergalmen luid in mij
de vreugdeklokken.…
schriftelijk reageren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 ten minste houdbaar tot
uiterste pogingen -wat hierna
volgt is notulair vastgelegd-
zie ook de algemene voorwaarden
bij het kernbegrip ‘thuiskomst’
meestal schuchter en aan de lijzijde
van schaduw, bij vlagen naar
buiten tredend
mocht dit op bezwaren stuiten;
het is mogelijk met kennisgeving
te schitteren in afwezigheid
-er volgt…
ik voelde het passeren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 537 ik wandelde
mijn schaduw voorbij
hij leek niet op mij
ik voelde het passeren
liep sneller om
hem uit te proberen
verstrooide
het licht, hij rende
vliegensvlug uit zicht
ging hem achterna
liep de diepste sporen
dacht zo te kunnen scoren
hij belde aan, een
nummer zonder naam
mij liet hij niet binnen
ik bleef staan, het licht…
in een triptiek van liefde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 799 ik zie zachtheid
in een sterk profiel
schaduw duidt de
randen van je ziel
je ogen glanzen
en de bloemenkransen
dansen op muziek
liefde in triptiek
mijn paletten klaar
de kleuren gescheiden
nog zijn vormen en
beelden bescheiden
ik schilder magie
met tijd die verdwijnt
jij verschijnt op het doek
in het rood van de morgen…
korte dagen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 821 korte dagen
lage zon
de uren licht
te snel voorbij
te vlug verdwaald
in winter-lange
schaduw
te vaak verloren
in schimmenspel
van nooit vervulde
dromen
en toch
wie durft te dromen
en daarvoor gaat
zal als vanzelf ontdekken
dat zo geluk ontstaat
een gezond, gelukkig
en droomrijk 2006 toegewenst…
De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 375 De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige,
het zoeken, de frustraties en de pijn,
de vreugde en de zorgen alle dagen,
hoe kan dit alles heel het leven zijn?
Waarom blijft reiken naar en altijd
wachten op iets beters?
Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet,
wil soms niet
al die vragen...…
goede vrijdag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 430 toeven in uw licht
is schaduw schuwen
toch voel ik me zo vaak
diep naar binnen gericht
o ja, daar is de stilte
gepaard aan liefde
toch leidt die weg
evenzeer naar kilte
waar het hout zich kruist
spijkert zich de adem
zoals lijden en hoop
mijn ziel bestuiven
daar woon ik, mens,
die ongevraagd
in het aardse huist…
De kleur van verleden
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 door een mij
onbekend geluid
ook de sfeer
voelde niet thuis
er was iets
met de tijd die
ik moeilijk kon
dateren naar
de kleding die
zij droegen in
een exposé
uit weleren
het waren
vrienden en
bekenden
zonder
familieband
zij wisselden
woorden zonder
te zijn gekend
ook het licht
had de kleur
van verleden
zelfs schaduwen…
angst
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 905 Maar nu het einde
haast geweven is
aan de tijd die ging
en ik hier sta
met lege handen,
met grijzend haar
en zonder het beminnen
van toen het jeugdig zong
in eindeloze weiden:
leg ik mij neer
en kan alleen nog teder zijn,
en al de liefdes die vergingen
in de schaduw van mijn hart beleven,
en weten dat het avond wordt.…
Wat heeft bestaan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 682 in eenzaamheid
verdwijnen kleuren
als tranen gaan rillen
in mijn gespreide hand
in donkerheid
doven mijn ogen
als strelingen huiveren
in de laatste samenzang
door uitgeputte woorden
verdwijnt het leven
als mijn hart stuk gaat springen
in wat mij lief is
door verwrongen schaduwen
zwijgt de tijd
als mijn adem gaat rusten
in wat voor…
langs lijnen van geleidelijkheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.031 Langs lijnen van geleidelijkheid
schaduwen van een verleden
vond jij de mogelijkheid
mij te verleiden
tot het heden
zo vrolijk overdonderend
hartstochtelijk bewonderend
onverstoorbaar gaande je eigen gang
dat maakte mij
onverklaarbaar bang
langs lijnen van geleidelijkheid
rustig doordachte plannen
was jij mijn enige mogelijkheid…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 574 scherp, het oog op zicht
geopenbaard, doordrongen
nacht geschonken licht
kernachtig, fijn bezongen
behorend bij, beginnen
als een schaduw even lacht
is het wezen enkel binnen
waar het zetelt, stille kracht
veranderingen levensgroot
smaken kunnen wederkeren
als roos, sterk, liefdesrood
waar we zijn, kunnen leren…
Artemis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.711 Koud als de nacht
snel als een schaduw
wacht je op haar
en glimlachend in het maanlicht
laat je je vangen.
Haar dodelijke pijl
treft je in de borst
en liefde te groot
snijdt door je hart
hulpeloos op de grond
bemerk je haar plotselinge dood
en glimlachend in het maanlicht
ontvang je haar eeuwige verlichting.…
het lied der helden
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 544 waar witte anjers
zich langzaam sluiten
de merel zijn lied
als ode schenkt
aan het veld der doden
waar eens de helden
moegestreden
nu in rust
verzuchten in schaduw
van de ondergaande zon
als laatste groet
van weer één dag
waar het gekerm
van menige strijd
vergaat in het ruisen
der fluisterende wind…
Voel je warmte
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.617 Je schaduw is nog bij me
zo kort voelt jouw vertrek
We nemen teder afscheid
ik kus je in je nek
Ik zwaai je uit en mis je
terwijl ik je nog zie
Nog nooit had ik met iemand
zo een sterke chemie
Ik douche en ga naar bedje
voel me nog niet echt moe
Naast me voel ik dan jouw warmte
en doe dromend mijn oogjes toe…
zeepbel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 696 in de schaduw
van de wind
stoeit onbevangen
een kind
een zeepbel
barst
in duizend en één hemel
open
hoog
in de lucht
springen veulens
in het blauw
vrolijk
fluiten dwergen
op een luchtig pijpje
stro
sprookjesachtig
fladderen
broze vlinders
naar omhoog
betoverd
door dit spel
breekt een zeepbel
in mijn oog.…
Het zijn van tegenpolen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed
je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed
lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren
liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen…
Een zekere oogst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 71 hij lacht
hem wacht
een zekere oogst
zijn winter scoort
als lente in het
ochtendlengen gloort
heb uw
vijand lief is ook
zijn bestaansadvies
nog zijn de mensen
bang voor hem in al
een levenslang samen
omarm wat niet
te ontlopen is geef
je schaduw een gezicht
ook hij is
aangedaan als wij
alles maar laten gaan
samen verder…
Rondingen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.238 Jouw rondingen met schaduw valleien
Van volle borsten en gewelfde dijen
Toonden mij een landschap vol van erotiek
In een wereld van gedroomde mystiek
Wanneer ik dan die romige toppen verlaat
Wandelend door de zacht sidderende vallei
Vlij ik mij neder om te voldoen aan lusten
Tussen jouw uitnodigende dijen partij…