159 resultaten.
Nevel
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 686 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
In halfdood trance
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 ben afgedaald
op donkere tonen
naar de catacomben
van mijn geest
een duister
schimmig rijk
waar opgesloten zit
wat is geweest
spoken uit
de werkelijkheid
in halfdood trance
zoekend naar balans
in waanbeeld
reiken zij de hand
een welkom om
te kiezen voor hun kant
ben in doodsangst
weggevlucht
snakkend naar de waarheid
van wat…
bevroren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 187 in deze koude, donkere nacht
ontwaakt niemand uit de winterslaap
slaat niemand de vleugels uit
in het schimmige lamplicht
zit niemand de verloren tijd
op de hielen
in deze bevroren nacht…
Vertrokken vlinders #2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 314 De vlinders verdwenen
Maar de geuren bleven hangen
In een vacuüm van
Het verleden
Geuren zoet en wrang
Die onweerstaanbaar
Worden opgenomen door
De vroegste dauw
Tussen de struiken
Vervaag je in de grijze lucht
En spreid je vleugels
Ver van mij vandaan
De vlinders verdwenen
Samen met jou
En lieten mij achter
In een schimmig verleden…
Straaltje licht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 163 Wind fluit hol
tussen muren van ruïnes
waar schimmig licht
in hoeken verdwijnt
slechts stof beweging brengt
door vlagen opgejaagd
stil zit ik te turen
naar brokkelige muren
waar nog kleine lichtstraal
gebroken in schervig glas
wazige schaduw tekent
van wat ik eens was.…
Het schizofrene aardt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 schimmig knoest
zijn stam en
detoneert de tijd
standvastigheid
beklijft eonenlang
zijn strakke lijf
met voeten in het
zuurstofloze water
werd hij geen prater
hij overleeft waar
dood in gassen borrelt
uit vergane grond
zal zegevieren
als bliksem eindelijk
het schizofrene aardt
de gespletenheid die
hij als god ten dode
opgeschreven…
het scheepje van weleer
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 152 je staat onthand op de kade van het afmerend
vergeten bij de meerpaal van een groot verlies
en moet met lede ogen aanzien hoe het schimmige
scheepje van weleer snel stroomafwaarts zeilt…
Illuminatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Verlichte getuigen van schimmig samenspel
staan samen, en tegen elkaar aan te palen.
Nachten worden doorklieft met het schreien, zo schel,
van echo's die wonen in enge verhalen.
Flikkerend knijpen zij donker, open en dicht,
verjagen schemer, zwervend achtergelaten.…
Het heilige vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden…
Lichterlijk gedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Lichterlijk gedicht
Daar zie ik je, schat
schimmige vlam
gedoofd in een tel
en wachten is wat rest
daar schijn je weer
te zijn
ik roep je naam
maar de wind verliest mijn verlangen
en blaast je verschijnen weg
wachten, alweer
en toch hoop ik
dat als je je weer laat zien
je steeds langer durft te blijven
en uiteindelijk bij me wilt zijn…
Van heden naar verleden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.388 liefde steekt de weg over
het strooit gevoelens in onze herfstwind
het wiegt om een plek te geven
in ons sluierend verlangen
en het weeft woorden
in ons samen denken en voelen
en beschrijft tekens in ons houvast
het verlegt de koers van een schimmig verleden
naar een blijmoedig heden
niet meer ingeperkt maar ontwakend
in een…
Abel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 608 Weet ons
op het vale zand
van Avalon
want wij waren
reeds geland
en bezig zoute rouw
te weren
van een schimmig strand.
Als het ware
om het tij te keren.…
vrijde met je schaduw
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 343 keek je na
je blik verdween
in vele ogen
ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen
ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang
ik vrijde met je schaduw
tot licht onze naaktheid
bedekte en zon liefde scheen
ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er altijd…
angst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 795 nee bang ben ik niet
niet voor schimmige honden
of de eindeloze gang naar ziekenboeg
ik ken geen angst voor golven over de dijk
of dood
nee die vrees ken ik niet
wel als vroeg in de nacht
met een lichaam rusteloos
en mijlenver van slaap
ik uitkijk over landerijen
en naast de jeneverbes
jij daar weer staat
schreeuwend zonder…
In een vreemde lucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 ik voelde hoe
de tijd verschoof
hoorde paarden
rook de geur van
omgeploegde aarde
in het schimmige
voorbijgaan proefde
ik hun angst en pijn
zag de aftocht in het
bloedige verslagen zijn
vanuit mijn ooghoek
werd het langzaam stil
het zonlicht straalde
helder als voorheen
ik was moederziel alleen
maar de sporen
waren warm en vers…
tot licht onze naaktheid bedekte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 ik keek je na
je blik verdween
in vele ogen
ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen
ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang
ik vrijde met je schaduw
tot het licht onze naaktheid
bedekte en de zon liefde scheen
ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er…
Met een zwaluwstaart verbonden..
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 211 Schimmig de tonen
door het zacht ruisen van de populieren
vermomd als dichterlijke klanken,
draag ze mee in het holst van de nacht.
Een zwaluw scheert er overheen
en brengt als vroege belofte
de vreugde terug van het begin
toen ik bijna niks overdacht..…
Zij, die waren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 207 zijn zij vermisten binnen kaders van het raamwerk
of schimmige figuren die vitrage draperen
achter gebarsten glas in uitgewoonde kamers
waar zij woorden graveren met lange nagels
en klagend krijten in holle klanken
die betonmuren impregneren
deuren slaan als vanzelf in ‘t slot
en sluiten wezens met ogen van licht buiten
het zicht op uurglazen…
Anima Sana in Corpore Sano
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt
schimmig van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
zwart als de nacht,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
eenzaam onderweg
naar daar waar
men wordt verwacht.…
date
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 we verhalen
levens in een notendop
foto’s en etalagewoorden
met weinig zeggingskracht
je lacht
het kunstgebit met gelig waas
komt bloot
ik verberg de apparaten in mijn oren
zonder welk ik niet kan horen wat je zegt
ik weet nog de lange vrouw
die oma heette, grijs, doof en schimmig
in haar ouderdom
waar ik nu niet van wil weten
want…
Droom lustig
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 915 werkelijkheid
kent vele gezichten
de wereld komt binnen
onrustige berichten
gedachten zaaien nieuwe dromen
droom lustig viert het hart een feest
om het einde te vieren
van een vers begin
afscheid nemen
van wat is geweest
droom lustig
gaat het hoofd
op avontuur
en hangt haar spiegel
aan de zwarte muur
de rituelen worden schimmig…
passieloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 484 schimmige gestalte
gewikkeld, glanzend zwart
gelaatloos, gerimpeld
aanzienlijk verward
blik richtend naar de horizon
passie en enthousiasme verloren
accepteerde ooit onsterfelijkheid
maar wilde niet langer, bij levenden behoren
liefde gekend, liefde verloren
alles gezien, alles gehoord
ik keek naar hem, hij naar mij
Hij sprak niet, zei…
Fantoom
gedicht
2.0 met 51 stemmen 10.422 Aarzelend tast ik naar de rand van de tafel
waar jij aanzit als een schimmige bezoeker die bleef.
Het bed beslapen, maar te zeer afgekoeld om nog
te weten wat wij precies bedreven in een vorig leven.
Ik spoel terug naar wie niet is en hoe dat voelt.
-------------------------------------------------------
Uit: "Inbreng Nihil", 2004.…
Wandelende transformatie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 De mist trekt zich samen
voor het licht van de zon
die stilaan alle pogingen staakt
om nog wat warmte te geven
de dag lijkt haar ogen te sluiten
voor een komende winternacht
Het donkert zo vroeg
schimmige schaduwen
langs grauwe rietoevers
blijken van dichtbij
wilgen zonder takken
gekortwiekte koppen
stompend in de wind
Langzaam transformeer…
Droom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 286 in mijn droom
Kom ik jou tegen als levend persoon
Het is net echt
En luister naar wat je zegt
Heerlijk die ontmoeting in mijn droom
Ik herken je weer als moeders persoon
Ja, mam dank je wel
Jammer het is een schimmig spel
Voor even was je weer bij mij
Samen zij aan zij
En voelde de warmte en jou liefde om mij heen
Dat is iets wat…
haiku van geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 ligt het verborgen
in handen dan of boezems
blijft het iets schimmigs
kan je het lezen
als het al te schrijven is
op je things to do?
valt je blik erop
tussen snel gekrabbelde
boodschappen-lijstjes?
is het meetbaar dan
de som van alles misschien
niet te beschrijven?
wat is dat: geluk?…
ROOK KRINGELT
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 548 een vrouw inhaleert diep en
blaast met haar hoofd achterover
verveeld de rook uit
die grillig schimmig zichtbaar
omhoog kringelt in
het schaars verlicht vertrek
we wachten zwijgend
tot het voorbij is
ovens branden
een grijswitte dikke pluim
rook kringelt met de wind mee omhoog
zichtbaar als een kattenstaart tegen
de verder strakblauwe…
Hart Voor Kerst
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.646 Dennengeur
verdrinkt
in gouden glitter
kaarslicht
mijmert
in flarden
nostalgisch denken
schemering
zweeft
op vleugels
van heimwee
naar schimmige verten
sneeuwvlokken
bedekken schuldgevoelens
met vrede op aarde
de nacht is sereen
en fluistert
vergeving
maanlicht weerkaatst
in stralen
van hoop
sterren
verzonken
in mythische…
Neerslag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 Op hol geslagen
raast de waan
langs Hoofse Vijver
waar hoge bomen
gouden vruchten slijten
vanuit hun schimmig rijk.
Onthutst smaakt hij die hapt
het rot van
huichel en verlak
omsluierd door een schil
van ijdele woorden
en theatraal verdichtsel.
Voor de bühne blaast
het kat- en muisorkest
vrolijk valse noten.…
Nevelraaf
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 35 Raven in de mist
Mysterieusheid onbetwist
Dood in de nevels
Je slikt er en je prevelt
Brenger van de dood
Mysterie begroot
De duisternis die over de heide lag
Het onheilspellende wat jij er zag
Schimmige contouren
Je ziet ze op de vlakte loeren
Lucht van dode zwijnen
Hun lijken rotten er en kwijnen
Brenger van de dood
Je hebt hun…