vrijde met je schaduw

keek je na
je blik verdween
in vele ogen

ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen

ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang

ik vrijde met je schaduw
tot licht onze naaktheid
bedekte en zon liefde scheen

ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er altijd geweest

Schrijver: wil melker, 17 maart 2006

wlmelkerziggo.nl

liefde leven toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 343