Alle inzendingen over Schittert vredig

Aarde, je schittert met je natuur vol schoonheid in alle kleuren…

Een landschap met kerktoren en boerderij. Een beeld pittoresk van aard en alles is daar bedaard. Daar waar vrede heerst en rust. De zon op de weiden door sloten omrand. Veel groen en af en toe rode en rieten daken. Een gehucht ergens langs een rivier waar je in de winter het vriezen hoort kraken. In de verbeelding spreekt Anton Pieck en…

een meeuw tussen zon en witte aarde schittert zilver vleugellicht…

[Senryu] lichtjaren later schittert een dode ster nog in onze ogen…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

Parelmoer schittert verbazingwekkend dichtbij met oranje kraalogen vraagt ze nogmaals of ik toch echt niets te eten bij me heb…

vol zwart en wit waar niemand verdriet wil delen maar vol zelfmedelijden zit Ik heb voor elke waarheid gevochten keiharde leugens heb ik weg gejankt verstand en gevoel in elkaar gevlochten het vertrouwen is nu afgeslankt Ik heb het eigenlijk wel gezien deze wereld moet een virus kwijt ik kom later nog eens terug misschien als de leugen schittert…

even gedoken in verlopen letters en woorden die nooit meer gehoord worden onbestelbare brieven vol liefde aan het einde van talloze relaties en nu in alle eerlijkheid niet meer te genieten het is een schichtig toneel geworden met talloze anonieme correctoren op een oncontroleerbare niet bestaande werkelijkheid het scherm schittert…

Dan de najaarszon die ongehinderd schittert, wijl jij door de Kempen fietst.…

Elke fonkeling schittert in mijn hart De nacht is niet meer zwart Oneindig veel sterren Zeggen mij gedag Ik voel iets Wat ik al wist…

Wind snijdt in het gezicht Een waterige winterzon geeft de grijze vlakte kleur, die schittert in het bleke licht…

Verblindend schittert de wijde zandverstuiving; een hoge treurberk glanst luchtig en opwekkend, vol verkwikkende schaduw.…

IK slaap, rustig en vredig. Ik slaap, met de dekens om me heen. Ik slaap. Ik droom, over allerlei dingen. Ik droom, over spoken en spinnen. Ik droom. Ik slaap, rustig en vredig. Ik slaap. ZzZzZ…

na de regen schittert het dorp in de zon één toeft te komen winkelwagentjes rollen nog in processie voort zondag rorate…

het licht van de maan schittert sterren in haar lach haar hemels lichaam strelend ademt de wind zacht watervallen in de nacht…

Ieder jaar overvalt me weer die euforie als de lente haar loper uitrolt En ze schittert met het mooiste kleurenpalet in perfecte harmonie…

Ik droom een droom van een mooie Kerst, die er misschien komt, Ik droom een droom van een vredige Kerst, die er zeker weten niet komt Want de nachtmerrie overspoeld als een ware tsunami alle vredige gedachten die Kerst in zich heeft!…

Een jonge zon schittert over takken, vindt mijn raam en lacht om mijn nog niet ontwaakt gezicht.…

Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert staat de maker geledigd op van zijn tafel hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam op de sierbestrating zieltogen de bladeren verlost van hun zomer, de windengel hurkt in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is dus vredig de avond vol afscheid en oorlog wereld waarheid en liefde…

Stil en vredig was het bezoek aan mijn ouders bij die steen op de hoek.…

als vader schreit huilt de kinderziel hulpeloos als het kind huilt troost moeder zijn geschrei als moeder schreit brengt het gehuil het gezin bijeen…

blote voeten, lange haren mondharmonica en akoestische gitaren liederen van protest peace en vrije liefde die dorstig werd gelest meisjes dansten in de zon niemand die zich stoorde aan een nozem of een non slapen in een geleende jas love was all en het leven paste in je canvas tas…

In alle stilte, kijkt de zon neer op de aarde, die ontwaakt fris aanvoelend stralen Gevoelsmatig verwarmend felle steken van de zon dwarrelen neer op de grond Zonovergoten schijnwerpers dragen toe tot de pracht van een lente dag met zon Lucht gedrevenheid, warme wind geblazen en meegetrokken door die enkel schapenwolk!…

Vredig Kerstfeest.…

En vertel ook dat mijn gloeiend verlangen is verdwenen in een grote wolk van vredige stilte.…

aan het einde van de wind daar waar alleen stilte hoorbaar zal zijn wil ik je ontmoeten om samen in alle rust te kunnen genieten van wederzijds aangenaam tot de late avond ons vloert…

Ze staan allemaal om haar heen verbijsterd fluisteren, terwijl ze niets meer hoort. Voorzichtig raken ze haar aan alsof ze breken zal, zachtjes. Tranen rollen, ongeremd voor haar, die daar ligt in haar doodshemd. Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…

Als straks de klokken luiden door de stille nacht Loopt hij eenzaam door de kille donkere straten Hij komt van ver en niemand die op hem wacht Hij moest huis en haard en familie verlaten Nu loopt hier verdoold als een ontheemde Nergens wacht een rust plek of een warme haard Hier is hij slechts een paria niets dan een vreemde Slechts herinnering…

kleuren verkleuren schoonheid vervaagt warmen aan het zonlicht schittert het teder tegen het ochtendblauw samen op een bloem die weldra verwelken zal dansen zij tot het hun allerlaatste is…

Met vredige hand strijkt zaterdagochtendlicht over Nederland…