Alle inzendingen over Schrijf

Schrijf lief praat met de pen schrijf dat wat nooit gezegd kan worden doet praten nog immer pijn lief schreeuw zwart op papier lees mijn lijnen lief van grijs naar oud in huize avondrood lees ik ooit die van jou…

"Het feit dat ik, zelfs op het moment dat ik een gedicht schrijf de betekenis van mijn gedichten niet begrijp, wil niet zeggen dat ze geen betekenis hebben."…

Schrijf van de zon en een blauwe hemel. Van bloemen die bloeien besproeit met tranen. Laat de vogels fluiten hoor zo graag hun lied. Schrijf van zee en golven voetstappen in het zand. Van de bomen in het bos die omsloten zijn met schors. Van liefde en verlangen diep in mezelf gevangen.…

Terwijl ik gapend schrijf ligt op de milieuhoop het tapijt waarop wij rollebolden ’s nachts thuiskomend van de hazejacht toen ik het uit de kamer smeet werd het eventjes bloedheet en nu met pils achter de kiezen lijkt de kamer te bevriezen nooit gedacht dit te missen zo verdwijn jij in het ongewisse.…

Op een kleurend eikenblad schrijf ik mijn ja en nee op een onder- en een bovenkant, de late zomerwind stemt de passie naar eigen keuze in haar veelbewogen hand, drijft haar schare over land en vervlogen kinderzeeën en de wilde jaren heen, om alleen te blijven met z’n tweeën.…

(Gerrit Komrij; 30 maart 1944 - 05 juli 2012) Als echt' liefhebber en kenner Van schrijvers tot po- eten Bekend als fel polemicus Dus geenszins een 'anonymus' Opdat wij niet vergeten 'Ga niet in therapie', zei hij 'Ga lekker schrijven en licht' Lang woonachtig in Portugal Aanwezig op het Boekenbal Altijd weer een nieuw gedicht…

Ik schrijf aan jou maar telkens schort er iets aan wat ik zeg: Ik haper zinnen, woorden blijven steken, beelden raken weg. Ik stuur je kattebelletjes, toespraken, preken, maar nergens staat waarom ik van de liefde stapel word. Ik schrijf aan jou tot op het punt van breken. en weet: ik kom muziek tekort.…

Ik zal je echt eens schrijven. Ja, ik kom zeker langs. Ik zal je echt eens bellen! Contact moet zeker blijven! Hoe vaak hebben we dit al gezegd? Hoe vaak deden we het echt?…

Wees dan poëzie in stemloos gejuich iets moois, iets onbestaanbaars in tongval van klare stem Vervloeiend in een dwaze roes der zinnen – ingebeeld in zoete adem van verbijstering letters in dromerige aandacht Schrijf me nu, schrijf me nu verhef mijn woorden in sprakeloosheid van taal…

ik schrijf je dit als het zwart nog de ramen bedekt en rust nog naast stilte zit alsof de nacht, met gemak, nog even de eeuwigheid oprekt ik schrijf je dit, zomaar, zonder heden en verleden, en droom dat het licht nog niet door jachtige gedachten wordt bereden…

Ooit een dag of wat terug in de tijd viel een pen in mijn hand op een stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het…

iedere pijn de merel sloeg te pletter zijn bekje oranjegeel goud stokte in zijn keel geluk hebben de moeite toch ik schrijf je nog…

Ik schrijf mee in de vaart der volkereren schrijf ik en voel me vooral volstrekt VRIJ! Dank dat u even langs kwam.…

schrijf in woord aan een stijgend beeld dat ons in stenen steedsverdeelt tot mensen die weer verder komen langzaam rustend in de mooiste dromen…

Als ik schrijf communiceer ik met mezelf, vraag me dan af waarom twijfel en onzekerheid. Donkere momenten en pijn van zo heel lang geleden, ik kan die vragen niet ontwijken. Met pen en papier schrijf ik me door herinneringen verwoord zo mijn gevoelens.…

Ik schrijf hier voor me neer een gedicht door mij omarmd woord voor woord. Schrijf over de zon die de aarde kust de bloemen, die weer open bloeien Van vogels, die hun vleugels uit slaan over het lachen door tranen heen.…

Als ik schrijf voelt het als vrijen omhels het gedicht, streel en kus mijn woorden. Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

Ik schrijf over de buren, ik schrijf over jou ik schrijf over de kinderen, ik schrijf over nou, ik schrijf over de rottigheid in de wereld maar ook over de leuke dingen, dat doe ik als ik me niet meer kan bedwingen dat is wat ik nu eventjes schrijven wou: ik schrijf vandaag, dat ik van je hou.…

ben ik leesbaar als ik weet wat ik schrijf en jij die zegt mij te kennen snapt het ook is het dan leesbaar wat ik schrijf? is het goed als jij zegt dat het goed is terwijl je niets van me weet is het dan goed beter misschien dan wat ik schrijf?…

de uren in beton gegoten de ziel bevroren tot op het bot onwrikbaar is het ingekapseld hart de handen op de rug gebonden opgesloten in de kale kerker van onaangeraakte uren hoe minder ik beweeg hoe meer ik schrijf hoe meer ik schrijf hoe minder ik weet…

me liever lief en liefst schrijf me dat ik van jou houd…

Schrijf, schrijf mijn pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf alles wat je niet kan zien Schrijf alles wat je niet kan voelen Schrijf over gister en eergisteren Schrijf over morgen en overmorgen Over mijn pijn en verdriet en alles wat je om je heen ziet Schrijf over alles wat ik heb gedaan en alles wat ik heb misdaan Schrijf, schrijf mijn…

Ik schrijf om te vergeten Ik schrijf niet om te vergeten Ik schrijf om niet te vergeten Ik schrijf niet om niet te vergeten Ik vergeet en ik schrijf Ik schrijf en ik vergeet En ik … ik … ik … Ach, laat maar … Vergeet het, probeer het niet te begrijpen Ik schrijf je wel, … als ik het niet vergeet!…

schrijf met zwarte verf het korrelige verhaal van jou noch van mij schrijf over het eiland zonder beschutting waar de boot je bracht schrijf niet over het afgesneden zijn van het vasteland schrijf niet over slagregens het gebrek aan een paraplu schrijf niet over liefdeloosheid en onwrikbare dingen schrijf als het niet…

een scheepje dobbert op de stroming van het water het licht speelt aan de kim een vuurbal van warmte schetst herinneringen in smetteloze wolken hoor de muze roept: “Schrijf, schrijf dit zeegezicht, als een herinnerend gedicht” een scheepje laveert zeilen manoeuvreren bollen op door de wind meeuwen vergezellen naar daar, waar de…

als niemand van me houdt behoud ik tóch mezelf als niemand om me geeft vergeef ik het mezelf als niemand met me meeleeft beleef ik het wel zelf als niemand met me mee feest beest ik met mezelf als niemand mij nog ziet kijk ik juist om me heen als niemand mij wil begrijpen snap ik dat alleen als niemand…

Schrijf jij wat over mij, vroeg hij, toen hij mijn boekjes zag, wat wil je dat ik schrijf vroeg ik en hij zei: alles mag En zo schrijf ik over dat bijzondere kind, die het vreselijk belangrijk vindt, dat ik wat over hem schrijf.…

Schrijf wat ik niet kan eten, kan bezitten, niet kan schilderen schrijf wat niet stil blijft staan, schrijf wat ik niet kan kweken, niet kan vangen, niet kan vergeten schrijf wat niet te raden is, begrijpen om zelf maar te weten, schrijf over wat ik niet omhelzen kon, verwennen of verwijten, schrijf over verwildering, betreuren van herinneringen…

ik schrijf om te herinneren maar ook om te vergeten of om te kunnen zeggen wat anderen reeds weten ik schrijf om te verjagen of in mijn hart te sluiten om niet te hoeven praten of juist te moeten uiten ik schrijf om druk te zijn of om stil te blijven om weg te kunnen dromen of angsten te verdrijven ik schrijf voor jou alleen of honderdduizend…

Ik zeg: ik schrijf bij drama Zij zegt: schrijf maar niet Ik schrijf En ik schrijf en ik schrijf en ik schrijf Over bomen wil ik schrijven Over de lucht die zij ademen Die wíj ademen Over de seizoenen mét en de seizoenen zonder zoenen Over liefdes aangevangen over havens en schepen en dat alles tijdelijk is Maar o zo mooi o zo…